Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Harm Kamerlingh Onnes

Tegeltableau bestaande uit 3 x 3 tegels met een voorstelling van een bloemenmand met opschrift 'aan H T A', aan Hugo Tutein Nolthenius. 
 
De schilder Harm H. Kamerlingh Onnes (1893-1985) is een zoon van Catharina Augusta Tutein Nolthenius (Kitty; 1861-1936) en de schilder Menso Kamerlingh Onnes (1860-1925). Geïnspireerd door zijn buurman en oom Hugo begint Harm in 1933 met doldrieste pogingen glazuren van oosterse keramiek na te bootsen. Misschien zijn deze experimenten mede veroorzaakt door een reis van Harm in 1922-23 naar Nederlands-Indië, China en Japan. In de keuken aan de Nieuwe Plantage 30 mengen neef en oom er lustig op los, aan de hand van oude receptenboeken voor keramische glazuren. Van de glazuurproeven worden nauwkeurige aantekeningen in dagboeken gemaakt. Volgens overlevering explodeerde de keuken in het souterrain regelmatig. In de tuin van Hugo wordt zelfs een keramiekoven gebouwd naar oud model. Het modelleren van de keramische vormen gebeurt met de hand of op de draaischijf. Soms wordt er terug gegrepen op oude modellen als de Italiaanse apothekerspot. Ook tegels, met bloemen, en tableaus met voorstellingen van gezelschappen worden onder handen genomen. Harm wordt ook beïnvloed door Bart van der Leck die bevriend is met Hugo.

Tegeltableau met een voorstelling van een bloemenmand

Rijkscommissie ter vervaardiging en ruiling van reproductiën van kunstvoorwerpen

Afgietsel van het beeld of balkdrager voorstellende Judas Iscarioth

Het ovale, gecontourneerde trekpotje heeft een standring, een geschulpte rand, een ovaal oor en een gewelfd dekseltje met een geschulpte rand. Langs de rand loopt een band van ru-yi-koppen. De buik is gedecoreerd met bloeiende planten en vogels, vermoedelijk phoenixen. Het oor en de tuit zijn versierd met rankwerk. Het deksel heeft een decor van bloemen.

gedekseld trekpotje

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Leon Senf

Ontwerp voor Nieuw-Perzische bolvormige vaas, met oren in de vorm van een staande panter

Afgietsel van het beeld of balkdrager voorstellende Sint Stephanus

Philip van Pieterson

Studie voor "vestige"

Peter Peereboom

Negen maal twee horizontale lijnen, waarbij op elke regel terugkerende zigzag-motieven voorkomen, maar telkens op een andere plaats. Sommige zigzag-lijnen hebben lange uithalen naar boven of naar opzij, waardoor ze op letters lijken (M). 
De M-vorm speelt een belangrijke rol in het werk van Peter Peereboom.

Zonder titel

Herman Veldhuis

Johannes Jelgerhuis

Tekening van het graf van Willem I gezien vanuit het kleine kerkhofsdeurtje.

Graf van Willem I gezien vanuit het kleine kerkhofsdeurtje.

'Kaarte en Metinge van't Hof Genaamt, Schoonenburg'

Afgietsel van het beeld of balkdrager voorstellende Sint Maarten

Afgietsel van het beeld of balkdrager voorstellende Sint Simon

Adriaen Thomasz. Key

Antonio Moro

Margaretha van Parma (1522-1586) is landvoogdes over de Nederlanden van 1559 tot 1567. Na het sluiten van de vrede in 1559 tussen Frankrijk en Spanje, kan Filips naar zijn Spaanse gebiedsdelen reizen om daar tot koning van Aragon en Castilië te worden gekroond. Hij laat zijn halfzus Margaretha van Parma in de Nederlanden achter als landvoogdes. De bestuurshervormingen en strenge vervolging van protestanten van Filips brengen haar in conflict met de adel in de Nederlanden. Margaretha blijkt bereid tot het doen van concessies om de onvrede weg te nemen, maar Filips verzet zich daartegen.

Portret van Margaretha van Parma (1522-1586)

onbekend

Hendrick Goltzius

Tegeltableau van 4x3 tegels met een krijger, Manlius Torquatus die zijn zwaard trekt, staande tussen twee bloeiende planten. De figuur staat onder een zuilenboog bekroond met een masker en versierd met bloem- en bladornament.

Manlius Torquatus

Jacobus Buys

Gevecht tusschen Graaf Hendrik en Romero

De Swaen (Gouda)

Willem Jansz. Verswaen

Joachim Wttewael

Onder de naar voren uitspringende houten kroonlijst van de schoorsteenboezem werden in de 17de eeuw ook wel grote tegeltableaus aangebracht, meestal met een hoogte van 13 tegels. In de vroege 17de eeuw was weinig meer betegeld dan de kamerwand waartegen de schouw stond. Geheel betegelde kamers of tegellambriseringen kwamen pas later in zwang. 
Het uitgangspunt bij haardachterwandtableaus was symmetrie. De twee, links en rechts van de rookbaan geplaatste achterwandtableaus zijn altijd pendanten. Een volledige betegeling van de achterwand bestaat uit een paar pilasters en een pendant stel tableaus. Dit kwam ook in eerste helft 17de eeuw niet vaak voor. Naast de pilasters zijn een enkele keer opnieuw op elkaar afgestemde tableaus aangetroffen. Kamers met haardachterwandtableaus behoren tot de meer representatieve vertrekken in de woonhuizen welvarende ambachts- en kooplieden. De tableaus waarvan de herkomst is te achterhalen, zijn allen afkomstig uit burgerwoonhuizen en niet uit officiële regeringsgebouwen. 
In de 17de eeuw kwam in de schilderkunst een einde aan de gekunstelde, internationale stijl van het Maniërisme. De stijl van de achterwandtableaus veranderde echter weinig. De afbeeldingen zijn onder te brengen in vier hoofdgroepen: de oudheid, personificaties, de bijbel en de Oranjes. Op de oudste voorbeelden zijn menselijke figuren afgebeeld staande op een plavuizen of hardstenen vloer. Bij latere tableaus staan ze op een heuvelachtig grondje met een rijtje struikjes. De personificaties van 'Geloof', 'Hoop' en 'Liefde' staan altijd op grondjes en niet op plavuizen vloeren. 
Veel van dit soort tableaus zijn op de laagste horizontale tegelrij voorzien van een tekstband. Tableaus met op de onderste horizontale tegelrij een tekstvermelding tussen twee horizontale strepen zijn bekend van 1615 tot 1630. Deze zijn doorgaans wat ouder dan tableaus met tekstvermeldingen binnen een cartouche. Bij de meeste tekstbanden beslaat de tekst 1 tegel en is op flankerende tegels een rocaille geschilderd. De rest van de tegel is opgevuld met arcering of stippen tegen een egaal lichtblauwe achtergrond. 
Als modeverschijnsel verdwenen de achterwandtableaus tegen einde van het tweede kwart van de 17de eeuw. Rond het midden van de eeuw stopt het gebruik van haardachterwandtableaus. De productie van haardachterwandpilasters echter, wordt niet gestaakt, deze ontwikkelen zich op eigen wijze verder. 
 
In 1621 wordt de plateelbakkerij 'De Swaen' gesticht. Willem Jansz Oliviers, die zich enige jaren later Willem Jansz Verswaen noemt, voert het beheer over de plateelbakkerij. De bakkerij is gelieerd aan de Rotterdamse tegelbakkerij 'Den Bergh Sion' die wordt beheerd door de zwager van Verswaen, Henrick Gerritsz van den Heuvel. Vanuit het Rotterdamse bedrijf wordt de vrije vestiging van 'De Swaen' gesteund. De productie van het Goudse bedrijf bestaat vooral uit tegels, 'slaet- en cantschotelen' in vele maten en uitvoeringen, kommen, potten en zoutvaten.

Maarten van Heemskerck

Portret van Margaretha van Binchem

Oud Chinees craquelé potje uit Mingtijd, grijs, vaasvormig, omgekeerd afgeknot kegelvormig; concave bodem, nauwe hals, overlangse rotanreepjes, boven en onder vastgemaakt aan rotan ringen. 
De houten stop bestaat uit een 'singa' met daar bovenop een ruiter zittend. Bovenop de ruiter zit een geknield mannenfiguur met gebogen ellebogen en een vrouwenfiguur zonder armen

Perminakan

Het octagonale bord heeft een schuine standring en een brede, licht oplopende rand. Het plat heeft een decor van een tuin met een hek met swastikamotieven, een rots en bloeiende planten. De rand is gedecoreerd met afwisselend grote en kleine bloemenranken met o.a. granaatappel.

De Porceleyne Schotel

Jan Pennis sr

Plastiek in de vorm van een paard

Ronald van Ooijen

Beschrijving van het (kunst)werk: Kalender met 14 foto's van ondernemers uit Delft, naakt in hun werksituatie geportretteerd. 
Met opdracht en gesigneerd 'Ter herinnering aan een geslaagde expositie 
1998 Ronald R. van Ooijen'

kalender 'De naakte waarheid van het Ondernemen'

Jan Henderikse

Penning op het sneuvelen van Maerten Harpertsz. Tromp op 10 augustus 1653 in de zeeslag bij Ter Heijde

Rijk van Lavieren

'kalfen en bloesem'

Jan Heesterman

Tweemolentjesvaart bij nacht

tabaksdoos 'Een rucke loose zoon hadt wulps en onbedagt syn vaders en erf goedt soo schandig door gebragt'

De Porceleyne Fles - Royal Delft

schaal

David de Klerk (Haarlem, 1744-1795)

De Drie Porceleyne Flessies

Willem Jacobsz. van der Kool

weduwe van der Kool-Schrevelius

De achterkant van het zonder standring uitgevoerde bord loopt een weinig rond en heeft een vlak middendeel. 
Op de voorkant is voor de centrale voorstelling gekozen voor een episode uit de Kruisweg van Christus: Christus valt temidden van een menigte voor een stadspoort, waaronder een knielende Veronica, onder het kruis. 
Op de rand het opschrift:'De waerheijdt is verdoemt, besie mijn ziel hoe swaer Uw heer sijn eijge kruijs moet draage na kalvaer Wie is van ongeduldt in lijden noch aen't klagen Uw heijlandt torst het sijn: wie wil 't niet helpen dragen' 
In het plat Luc 23-25; 9

Bord 'De waerheijdt is verdoemt, besie mijn ziel hoe swaer Uw heer sijn eijge kruijs moet draage na kalvaer Wie is van ongeduldt in lijden noch aen't klagen Uw heijlandt torst het sijn: wie wil 't niet helpen dragen'

Michiel van Mierevelt

Portret van Adriaen Willemsz. van Vredenburch (1607-1652), halfportret naar rechts, met platte kanten kraag

Portret van Adriaen Willemsz. van Vredenburch (1607-1652)

IJsbrand van Duijn

Doos

Penning op de schutterskoning van de Ridderlijke Confrerie 
Op de voorzijde in cartouche het gekroonde stadswapen van Delft; eronder gegraveerd de naam 'JAN PERSIJN' 
Op de keerzijde in cartouche twee kruiselings liggende pistolen door een kroon gestoken; gegraveerd: 'D 5 OCTOBER ANNO 1671'; ovaal, met draagoog en -ring

draagpenning op de schutterskoning van de Ridderlijke Confrerie

A.E.V. Roggeveen

De ovale bloembak of jardinière is voorzien van twee ringvormige oren en een geaccoleerde rand. Aan weerszijden prijkt een identiek uitgevoerde decoratie van bloem- en bladwerk en een in navolging van het klassieke Delfts weergegeven, puntig lambrequinmotief.

Bloembak

Schootsvel vrijmetselarij 'Loge de Vriendschap', Surabaya

Jan Theuns

Gezicht op Delft met Nieuwe Kerk, stadstoren en Burgwalkerk, gezien vanuit het Westen.

Jackson Li

Duo koe

Jean Covens

Corneille Mortier

'La sainte Bible, qui contient le Vieux et le Nouveau Testament'

Bomen

Atelier Odé

Vanaf 1916 werden enkele kleine plastieken gemaakt naar ontwerpen van kunstenaars die niet aan de fabriek waren verbonden. Het betrof hier voornamelijk dierfiguren. De modellen werden gemaakt door het atelier Odé, onder leiding van de beeldhouwer professor A.W.M. Odé (1865-1955) en de kunstenares H. Vaillant (1875-1949). Verschillende werken werden gerealiseerd, waaronder deze groep van drie ganzen. De beeldjes werden uitgevoerd in aardewerk waaraan voor de stevigheid chamotteklei was toegevoegd. 
De beeldhouwer Odé was onder meer leraar aan de Academie van Beeldende Kunst in Den Haag (1898-1900). Hierna werd hij benoemd tot hoogleraar aan de Technische Hogeschool te Delft waar hij werkzaam was tot 1935. Hij raakte bekend door de beelddecoratie van bijvoorbeeld het Vredespaleis, het stadhuis in Rotterdam, en diverse monumenten voor bijvoorbeeld het Regentesseplein te Den Haag.

Dierplastiek van drie jonge ganzen

Jaap van den Ende

Strookjes in verschillende kleuren op wit fond zo dat vorm en kleur een bepaalde structuur vormen.

LS 16-71

Hendrik van Loghem de Josselin de Jong

Willem van der Vliet

Portret van Catharina van der Burch

Piet Kramer

In het midden van de compositie een haan; rechts naast hem een zittende kip met voor haar een lopend zwart kuiken met de vleugeltjes uitgespreid; links achter de haan een kip met gevelkte nek en enkele andere kuikens; in de rechterbovenzijde is een stenen muur weergegeven en vogel; in de linkerbovenhoek is een landschap met vogels zichtbaar.

Pluimvee

Heb je een object dat gerelateerd is aan Delft of een ander relevant thema en denk je eraan om het aan te bieden aan het museum? We nemen een aanbod graag in overweging. We kijken daarbij altijd of een object voldoende aansluit bij onze visie en het karakter van onze collectie.

Object aanbieden

Portret van Prinses Anna van Hannover

Schotel vervaardigd naar aanleiding van het herstel van het stadhouderschap in 1787, met de tekst 'De Prins hersteld / Vrij van Geweld / Geen blijder dag / ik nimmer zag'. De tekst is omgeven door gestileerd bladwerk.

Schotel vervaardigd naar aanleiding van het herstel van het stadhouderschap in 1787

Jan Rijnders

Wippolder XIII

Jan Reghter

Zilveren gestileerde bodebus, met sporen van verguldsel, uitgezaagd met opengewerkte prinsenkroon, hangende aan drie kettingen met monogram HVD. Twee aanziende leeuwen als schildhouders houden het in zilver met blauw uitgevoerde ambachtswapen op. 
 
De bodebus was een onderscheidingsteken dat werd gedragen door boden die in dienst waren van bestuurslichamen zoals de Kamers der Staten Generaal, de Provinciale Staten, gemeentebesturen, Hoogheemraadschappen, Waterschappen en polders. 
In de middeleeuwen werden geschreven en verzegelde berichten door bodes overgebracht. De berichten werden in een bus aan een gordel gedragen. Soms droeg zo'n bode een staf wanneer hij op reis was. De bode kon gratis gebruik maken van het toenmalige vervoer zoals de trekschuit, veerpont of diligence. 
Vanaf de 15de eeuw werd aan de bodebus een schildje toegevoegd met het wapen van de instantie die werd vertegenwoordigd door de bode.

Bodebus van Hof van Delft

Museum Prinsenhof Delft is gevestigd in een gebouw met een rijke en relevante geschiedenis. Die begint zes eeuwen geleden bij de stichting van het Sint Agathaklooster. Dit welgestelde klooster wordt in 1572 toevluchtsoord van Prins Willem van Oranje. Vanuit het Prinsenhof leidt hij de Opstand tegen de Spanjaarden tot hij in 1584 wordt vermoord. Daarna kent het Prinsenhof een bonte opeenvolging van functies, zoals Lakenhal, Latijnse School en militaire kazerne. In de 19de eeuw groeit het historisch besef en ontstaat de wens om in het Prinsenhof de herinnering aan Willem van Oranje en zijn betekenis voor de vaderlandse geschiedenis levend te houden.

Geschiedenis van gebouw en collectie

Caspar Wolf

Charles-Melchior Descourtis

Gayant

Gezicht op Schild-Wald-Bach

Pieter van Abeele

Penning met op de voorzijde een geharnaste buste van Frederik Hendrik omhangen met de Orde van de Kouseband en het omschrift: 'FRID.HENRICUS D.G.PRINC.AURAI.COM.NASS.EC. N. 1584. O. 1647' 
(Frederik Hendrik, door Gods gratie Prins van Oranje, Graaf van Nassau etc.) 
Op de keerzijde binnen een bladerkrans allerlei wapentuig en de in een kring liggende wapenschilden van resp. Breda, Den Bosch, Maastricht, Wezel en Sas van Gent, en het omschrift: 'ULTIMUS ANTE OMNES DE PARTA PACE TRIUMPHUS' (de laatste zegepraal op de vrede gaat boven allen).

Penning op de overwinningen van Frederik Hendrik met een zinspeling op de aanstaande Vrede van Münster

Lambert Eugen Florian Bodart

Dirk van de Goorberg

De bodebus was een onderscheidingsteken dat werd gedragen door boden die in dienst waren van bestuurslichamen zoals de Kamers der Staten Generaal, de Provinciale Staten, gemeentebesturen, Hoogheemraadschappen, Waterschappen en polders. 
In de middeleeuwen werden geschreven en verzegelde berichten door bodes overgebracht. De berichten werden in een bus aan een gordel gedragen. Soms droeg zo'n bode een staf wanneer hij op reis was. De bode kon gratis gebruik maken van het toenmalige vervoer zoals de trekschuit, veerpont of diligence. 
Vanaf de 15de eeuw werd aan de bodebus een schildje toegevoegd met het wapen van de instantie die werd vertegenwoordigd door de bode.

Bodebus van Delft

Hendrick van Vliet

Michiel van der Dussen (1600-1681) en Wilhelmina van Setten (1605-1683), beiden katholiek en uit invloedrijke en welgestelde Delftse families afkomstig, trouwden in 1625. Ter gelegenheid van hun 15-jarig huwelijk lieten ze zich met hun twee zonen en drie dochters schilderen. 
 
Zowel de kleding als het interieur weerspiegelen de welstand van het gezin; schilderijen aan de wand en een groep beelden op het kastje wekken de indruk dat de Van der Dussens verzamelaars waren. Toch is dat niet het geval: de beelden zijn een bronzen gekruisigde Christus, geplaatst tussen links een Madonna met kind en rechts Johannes de Evangelist, uitgevoerd in ivoor of misschien in keramiek en vormen zo een aanduiding voor het geloof van de familie. Een aantal schilderijen werd, zoals we uit boedelbeschrijvingen weten, bij elke welgestelde familie in de Republiek aangetroffen als deel van de decoratie van het huis. 
Achter het echtpaar is een tafel te zien waarachter een vrij hoge, maar smalle rijk bewerkte schouw verrijst. De tafel moet er dicht tegen aan staan, want de diepte van de ruimte wordt aangegeven door het hemelbed (rechts). Die begint direct achter de voorgestelde personen en eindigt tegen de achtermuur. De diepte achter de figuren kan dus niet veel meer dan twee meter bedragen. 
 
Symboliek op het portret van de familie van Michiel van der Dussen 
 
De crucifix, tussen een Madonna met kind en Johannes de Evangelist, lijkt samen met de schilderijen er boven, een soort privé-altaar te vormen. Evenals de kruisjes om de hals van de meisjes vormt het een aanduiding voor de katholieke levensovertuiging van de familie. 
 
Vader en zonen spelen blokfluit, iets wat men zelden ziet op schilderijen. De opengeslagen muziekboeken zijn leesbaar en laten zien dat ze het stuk "Im festo S. Michaelis' spelen. Het is een muziekstuk ter ere van de aartsengel Michael, de beschermheilige van Michiel van der Dussen en behoort tot de katholieke liturgie. Musiceren op een schilderij kan gezien worden als een symbool van huiselijke harmonie. 
 
Het boek op de grond is het Nervi d'Orfeo, een verzameling wereldlijke madrigalen (meerstemmige wereldlijke liederen zonder begeleiding). Mogelijk heeft de vader hiermee willen aangeven dat hij wereldlijke muziek niet afwijst, maar ondergeschikt acht aan religieuze muziek. Ook het glas rode wijn en de walnoten zijn bekende christelijke symbolen. De walnoten zijn tegelijk een symbool van een lang en gelukkig huwelijk. 
 
De meisjes hebben attributen in handen die de vijf zintuigen symboliseren, maar die tevens een christelijke betekenis hebben. Het bosje bloemen dat het oudste meisje vasthoudt verwijst naar de reukzin, maar ook naar de tegenstelling tussen het aardse leven en het hiernamaals. Het jongere meisje toont een tros druiven en houdt een mand met fruit vast. Dit verwijst naar de smaak, maar symboliseert tevens de wijn van de eucharistie en daarmee het bloed van de verlosser. Fruit is een verwijzing naar de luxe leefomstandigheden van het gezin, maar symboliseert ook de vergankelijkheid van al die rijkdom. Naast het fruit ligt ook een horloge, wat een aanduiding is voor het vergaan van de tijd. 
 
Wilhelmina van Setten houdt haar jongste dochter bij de hand, die, zoals toen bij zowel heel jonge meisjes als jongetjes gebruikelijk was, een jurk-achtig kostuum draagt. 
 
Het totale schilderij wil duidelijk maken dat rijkdom, sociale status en maatschappelijk welzijn de aandacht niet mogen afleiden van wat er werkelijk toe doet, namelijk het geloof. De familie van Michiel van der Dussen liet door middel van het schilderij weten dat zij katholiek waren, ondanks het feit dat in die dagen het katholicisme niet erg werd gewaardeerd. 
 
Van Vliet signeerde het schilderij niet alleen hij vermeldde er nadrukkelijk de datum op: 25 mei 1640

Het gezin van Michiel van der Dussen

A.P. Guerain

Van tal van Delftse festiviteiten, van een honderdjarig jubileum van een Delfts leesgezelschap tot een gedenkwaardige gebeurtenis bij de politie, is een tastbare herinnering gemaakt bij De Porceleyne Fles. De naam van een feesteling prijkt menigmaal op de rand van een dikwijls groot formaat schotels of een opschrift vertelt ons over een jubileum van weleer. Dergelijk aardewerk komt voort uit een lange traditie die tot op de dag van vandaag in ere wordt gehouden. Niet alleen de reeds aan bod gekomen Oranje-keramiek is daar een voorbeeld van. Zo kennen we ook een serie portretten van een aantal dominees uit Delft die uit 1660/1662 dateert. 
De herdenking in 1883 van de 300ste geboortedag van de in Delft geboren wetenschapper Hugo de Groot (1583-1645) gaf eveneens aanleiding tot de vervaardiging van herinneringskeramiek. De viering begon op 9 april in Amsterdam, zo wordt vermeld in De Navorscher uit 1883. Een dag later werden in het Delftse stadhuis twee borden van De Porceleyne Fles ten doop gehouden waarop de portretten van 'het Delfsch Orakel, het Licht van Holland en dat van zijne gade Maria van Reigersbergen' waren afgebeeld. Een paar jaar later, op 25 september 1886, werd op de Grote Markt te Delft 'het door den beeldhouwer Fransiscus Leonardus Stracké Janszn ontworpen door Merckelbach Sr. en Jr. gegoten standbeeld onthuld van dezen Phoenix van Euroop, dit Licht der Wereld. Het standbeeld vertoont', aldus vervolgt dit anonieme artikel, 'niet den advocaat-fiscaal, niet den pensionaris van Rotterdam of den gezant van Zweden aan het Fransche Hof, maar den schrijver van het Regt van den Oorlog en den Vrede'. Hij heeft een boek in de linker- en een pen in de rechterhand en is gehuld in een mantel met bont en ten voeten uit afgebeeld op een voetstuk van Zweeds graniet, waarop de woorden 'Hugo Grotius' zijn gebeiteld. In 1925 werd herdacht dat 300 jaar geleden het belangrijkste werk verscheen van De Groot, De iure belli ac Pacis. Daarmee legde hij de grondslag voor het moderne natuur- en volkenrecht. Het hier afgebeelde bord verwijst naar deze herdenking. Al eerder is sprake van herinneringsgoed dat verwijst naar deze beroemde Delftenaar die buiten de grenzen met zijn gelatiniseerde naam bekend stond als Hugo Grotius. Een in 1804 opgemaakte boedelinventaris van plateelbakkerij De Drie Posteleyne Astonne maakt bijvoorbeeld melding van een beeld 'zijnde Hugo de Groot'.

Gedenkbord 'Hugo Grotius 1625 De Jure Belli ac Pacis Jus Gentium 1925'

Het schaaltje is gewelfd en heeft een standring en een geaccoleerde rand met lip. Het plat heeft, binnen een dubbele cirkel, een decor van een Hollands landschap met wolken, een rots, een huis, bomen en twee Hollandse reizigers met hoed. Langs de rand loopt een blauwe band. Het schaaltje is qua vorm en decoratie een navolging van Delfts aardewerk vervaardigd door plateelschilder Frederik van Frijtom.

Schotel

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Schotel

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?