Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Het bord heeft een standring en een brede, licht oplopende, geaccoleerde rand. Het plat heeft een decor van een boeket bloemen met een strik. De vertreding heeft een band met divers servetwerk en een doorlopende bloemenrank. De rand heeft een decor van afwisselend grote en kleine bloesemtakken.

Hynes Haag

Portret van Adriaan van der Goes

De theepot is bolvormig en heeft een standring, een korte hals, een rechte tuit en een ovaal oor. Het deksel is wijd klokvormig en heeft een radijsvormige knop. De theepot heeft twee in het kapucijner uitgespaarde bloemvormige cartouches met daarin decors van rotsen, pioenrozen, een vaas met bloemen en twee boekrollen. Het deksel heeft twee uitgespaarde bloemvormige cartouches met bloemen.

Henk Bouwer

Wit paneel met daarop bevestigd een dunnere, eveneens witte plaat (triplex), waarin in het midden een vrijwel rechte verticale snede is gemaakt, zodat de randen van deze plaat aan weerszijden van deze snede enigszins naar buiten toe kromtrekken. 
Het werk ontleent zijn karakter aan het gebruikte materiaal; de flexibiliteit van het triplex geeft het werk een derde dimensie, en daardoor een ruimtelijk effect. Ook het effect van licht en schaduw speelt hierbij een rol.

Kromtrekpaneel

onbekend

groot, 'Sambug' waarop Gasthuissymbool, blauw

Apothekerspot

Maggi Giles

'17. South Molton Street'

Anoniem

Augustinus Terwesten

Tekening van de, huidige, historische zaal (in museum Prinsenhof). 
 
Op een bijbehorend los papier staat vermeld; 'De Groote Sael op het Princenhof te Delft' en 'Overgenomen uit de Verzameling 'Gezichten en Oudheiden der Stad Delft'

'De Groote Sael op het Princenhof te Delft'

Op het doosje staat de volgende tekst: (tussen haakjes de hedendaagse benaming) 
Anno 1684 dato 18 Xber (december) uijt Delft vertrocken, dito 20 te Hellevoet, 21 onder zeijl na Indien met d' fluijt Voorschooten, 1685, maij 12 aan den Caab (Kaap de Goede Hoop), 21 augustus op Batavia, 23 na Zouratta (Surat, India) met Odijk, 15 9ber (november) gekomen, 1686 maart 10 na Brootchia (Bharuch, India) en Amedabad (Ahmadabad, India), 1687 na Zourattta, 25 april Adrichem, na 3 junij in Persia, 1690 januari in de ambass. v. J.v.L. door enige struijkrovers, 6 april veradis swaar gequest, 20 maij door Laar en Chiraaf na 't hoff van Spohan (Esfahan, Iran), 1691 februari 10 over land na Bassoura (Al Basrah, Irak) voor Secunde, 7ber (september) 10 opperhooft, 1692 door den oorlog etc. 5 meij gevlugt, 6 junij in Gamron (Bandar-e-Abbas, Iran), 1693 7ber (september) met Chilida na Batavia, in 8ber (oktober) op Mallebaer (Malabarkust, India), 9ber (november) Ceijlon, 1694 april 3 op Batavia en julij 8 getrouwt aldaer, 1697 meij 5 met d' Nirop (de Nierop) over Siam na Japan, 1698 julij met d' Handboog na Japan, 1699 augustus in 't casteel pakhuijsmr., 1700 aan de westside Secunde administrateur, 1704 januari ultimo moeder Taalman gestorven, februari hooft administrateur der W.Z., 1707 junij suster D' Heijde gestorven, 9ber (november) 10 met Beijeren na Holland, 9ber (november) 21 seer leck weer na Batavia, xber (december) 20 met Donkervliet de nova in zee, 1708 januari 2 mijn seer waerde huijsvrouw Joh. Taalman op de gemelde bodem (het genoemde schip) overleden, 15 februari aan en 23 april van de Cabo, den 14 september behoude in Helfut (Hellevoetsluis) en den 15 dito godtloff weder in mijne gebortestadt Delft' 
 
Maximiliaan de Rave (1666 – 1725) liet na zijn terugkeer uit de Oost dit snuifdoosje maken. De belangrijkste data van zijn jarenlange verblijf in Azië zijn op de onderkant gegraveerd. Hij vertrok op 18 december 1684 uit Delft en arriveerde tien maanden later op 21 augustus 1685 in Batavia. Hij kwam 24 jaren later weer terug in Delft. 
 
Op basis van een vergelijking van de genoemde plaatsen op het doosje in combinatie met de generale landmonsterrollen bij het Rijksarchief kon de eigenaar van dit doosje vastgesteld worden: Maximiliaan de Rave (1666 – 1725). Hij begint als boekhouder in Bassoura, vervult in 1700 dezelfde rol op Batavia. In 1703 wordt hij benoemd tot vaandrig van de stadspennisten en in 1704 wordt hij aangesteld als administrateur. Nadat hij in 1705 de rang van ‘koopman’ krijgt wordt hij in 1707 weer naar Nederland terug gestuurd. 
 
Maximiliaan is op zijn 18de jaar vertrokken uit Delft, trouwt op 28-jarige leeftijd met Johanna Paalman op Batavia en keert na 24 jaar weer terug in Delft. Omdat zijn vrouw onderweg naar Nederland (in 1708) sterft, hertrouwt Maximiliaan in 1709 met Maria Durve. 
 
De dame die aan de binnenkant van het deksel is geschilderd zou Maximiliaans overleden vrouw Johanna Taalman kunnen zijn. Het doosje herinnert aan de lange reis die De Rave heeft gemaakt. Of dit portretje is nagemaakt van een bestaand portret is niet bekend.

Snuifdoosje waarop een reisbeschrijving van een Delftenaar naar Oostindië en zijn verblijf aldaar

Jan Schoonhoven

Leda en de Zwaan

De draagstoel is samengesteld uit een zitbank met zijpanelen en een achterpaneel beide met snijwerk en goudversiering met taferelen uit de Arjuna wiwaha of Mintaraga en een voetenbank, waaraan ter weerszijden een fraai gesneden slang (Naga) is aangebracht. 
Het geheel is bevestigd op een baar bestaande uit twee draagstokken met twee tussenlatten. 
 
De geschilderde panelen stellen drie gebeurtenissen voor uit de de arjuna wiwaha of Mintaraga. 
De arjuna wiwaha is ontleend aan een episode uit het Mahabharata en wel Arjuna's huwelijk. Op Java is deze episode al een eeuwenlang geliefd verhaal en eindeloos uitgesponnen tot lakons voor de wajang, die opgevoerd worden bij huwelijken. Omdat op de draagstoel episodes zijn afgebeeld uit de Arjuna wiwaha, zal deze bestemd zijn geweest voor een bruid. 
Arjuna heeft zich, teneinde zich voor te bereiden op de hulp, die de goden hem verzocht hebben, in hun strijd tegen de demonen, teruggetrokken in ascese. Hij wordt op de proef gesteld door de goden, die hemelse nimfen naar hem toe zenden om hem te verleiden. Het achterschot vertoont de geijkte, oude compositie: Arjuna, roerloos gezeten in een grot met de blik gericht in de verte en met een kluizenaarshoofdtooi. Aan weerszijden van hem de nimfen in bevallige beweeglijkheid; voorts bladeren en bloemen, als aanduidingen van een bos. Merkwaardig is het, dat de panakawans, de gezellen van Arjuna, die hem onafscheidelijk plegen te begeleiden, hier niet te zien zijn. Op andere schilderingen van hetzelfde voorwerp ziet men ze steeds, bezweken voor de verleidngskunst der nimfen, in omarming met een nimf, of met een nimf op schoot, terwijl hun meester juist in geen enkel opzicht is af te leiden. 
Op de zijpanelen staan nog twee taferelen, niet helemaal compleet, omdat iedereen op Bali toch wel weet waar het om gaat. Aan de ene kant het wilde zwijn, door de Reuzenvorst gezonden Arjuna's kluizenarij te verwoesten. Arjuna schiet er een pijl op af, tegelijk met god Siva, die zich vermomd heeft als jager. Dan ontstaat er een twist, die kosmische omvang aanneemt, om het zwijn. De strijd blijft onbeslist en Siva legt zijn vermomming af. Arjuna valt hem te voet om hem hulde te bewijzen. Dat is te zien op de andere zijde. Daar zijn trouwens nog twee andere personages: nl. semar, arjuna's panakawan, met zijn dikke lijf, geruite kain, grote mond met een tand, vrouwenogen en zijn haar in een 'paardenstaart' opgebonden. Semar is een zeer gevenereerde figuur. Hij is niet alleen een grappige poetsenmaker, maar ook god der goden en zeer waarschijnlijk een oude voorouderfiguur van Javanen en Baliers. 
Achter Semar staat een oude man, met een kluizenaarshoofdtooi. Dit zal God Indra zijn, die ook weer vermomd als oude heilige Arjuna kwam verzoeken.

Marri Oosterholt

Kleurvlekken

Gerardus Peeters

Pieter Gerritsz. Groen

Bierpuldeksel met het wapen van de Delftse rederijkerskamer 'Wij Rapen gheneugt', De Rapenbloem gegraveerd in een wapenschild met helm en helmversiersel.

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Johannes Theodora Maria Visser

Bord

De Porceleyne Byl

Bord met standring, derde bord uit serie van 12 borden met voorstellingen van de walvisvaart, met 
over de gehele voorkant in blauw geschilderde voorstelling 'harpoen in de walvis'. 
Onderschrift 'No 3. 't Harpoen in de Walvis.'

bord 'No 3. 't Harpoen in de Walvis.'

Jacob Willemsz. Delff (I)

De officieren en manschappen van het vierde rot haakboogschutters, met de hoofdman Lucas van Vliet. 31 personen in 3 rijen gegroepeerd; 
afgebeeld zijn o.a.: bevelvoerend kapitein Lucas van der Vliet, met ordeteken aan een lint, links achter hem Paulus van Beresteyn (1548-1625); Jan de Groot (1554-1640); Cornelis Bogaert; Arent Hendriksz. van Stockum; Jacob Willemsz Delff (1540-1601); Cornelis Jacobsz. Delff (1570/71-1643); Rochus Jacobsz. Delff (ca. 1572-1617); Willem Jacobsz. Delff (1580-1638) 
Linksachter een perspectivische doorkijk met tegelvloer en mansfiguur in ingang deur. 
 
Het oudste Delftse schuttersstuk is in 1592 door Jacob I Willemsz. Delff geschilderd. In tegenstelling tot latere schuttersstukken is de compositie tamelijk stijf. Toch heeft de schilder geprobeerd de voorstelling levendiger te maken door de geportretteerden te laten gebaren en hun hoofden op verschillende hoogten te schilderen. Ook de uitstekende weergave van de gezichten en het hoge gezichtspunt van waaruit de schutters geschilderd zijn, dragen hieraan bij. Uit het opschrift op de achtergrond blijkt dat in het jaar van vervaardiging Lucas van der Vliet kapitein van het vendel was. De man in het midden op de voorgrond met de hand in zijn zij is waarschijnlijk Van der Vliet. Net als de andere Delftse schuttersstukken werd ook dit schilderij zwaar beschadigd bij de kruithuisontploffing in 1654. De kleinzoon van Jacob I, Jacob II Willemsz. Delff, die zelf ook een schutterstuk vervaardigde, restaureerde toen dit paneel. 
 
The oldest Delft militia portrait was painted by Jacob I Willemsz Delff in 1592. Compared to later examples of the genre, the composion is rather stiff. The artist attemped to enliven it by including gestures and varying the posture of the heads. The individual handling of the faces and the elevated viewpoint serve the same purpose. From the inscription in the background it appears that Lucas van der Vliet was captain of the regiment when the work was executed. The man in the centre foreground with his hand on his ship is probably Van der Vliet. Like the other Delft militia portraits, this one was also damaged in the explosion of 1654. The grandson of Jacob I Willemsz Delff, namely Jacob II, who painted a militia portrait himself, restored this panel.

De officieren en manschappen van het vierde rot haakboogschutters, met de hoofdman Lucas van Vliet

Bewijs van lidmaatschap van de Kunstkring Delft

Hillebrant Jacobsz van Wouw I

Portret van Frans van Anjou

De schaal is lotusvormig en heeft een standring en een licht gecontourneerde, gepunte rand. Het plat heeft, binnen een dubble cirkel, een decor van bloementakken. Langs de rand loopt een grillige band met servetwerk, waarin en waartegenaan zich bloemen en blaadjes bevinden. De buitenwand is gedecoreerd met bloempjes in bovenglazuur ijzerrood.

Cornelis de Man

Clara van Sparwoude trouwde in 1556 met Van der Meer, de gemeentesecretaris van Delft. 
Zij stichtte in 1596 van een deel van haar vermogen een weldadigheidsfonds. Uit haar nalatenschap werd jaarlijks een huwelijksgift uitgekeerd aan 'vroome ende eerlicke jongemans ende jonge dochteren' van haar geslacht, zowel wettige als onwettige afstammelingen van haar voorvaderen van vaderszijde konden een huwelijksgift krijgen of een beurs om in Leiden theologie te gaan studeren. Met de ten uitvoerlegging van het testament waren de weesmeesters van Delft belast. Tussen 1913 en 1918 werd nog aan ca. 500 personen een huwelijksgift van ongeveer 20 gulden (9,08 euro) uitgekeerd. In 1922 werd het fonds opgeheven en het kapitaal verdeeld onder de nog levende nakomelingen 
 
Portrait of Clara van Sparwoude (Delft ca. 1530-1615-Delft) It is a copy, made in ca. 1680, of an original dated 1565. She started a fund for her posterity. Yet till 1918 money out of her estate was payed to relatives as a marriage-porti

Portret van Clara van Sparwoude (circa 1530 - 1615)

Leon Senf

'Pasar Han, Batavia, 1928-1931, 1ab'

Hugo Vermeulen

'feestscène uit de T.V. serie "Willem van Oranje" getekend naar de opstelling in museum het Prinsenhof te Delft'

De Klaauw

Beschildering in blauw onderglazuur met gele rand. Op het plat een vaas met waaiervormig gerangschikte varens.

Bord met waaier- of pauwenverendecor

Hermina Agatha Theodora van Stipriaan Luïscius

Bloemstilleven

Franz Melchers

Schepen op de Schie

De ovale onderschotel met geaccoleerde rand is in het plat gedecoreerd met een chinoiserie decoratie van twee oosterse figuren in een landschap (dezelfde voorstelling is terug te vinden in twee panelen op de bij de onderschotel behorende terrine).

Terrine met deksel en onderschotel


Jacobus Buys

Gevangenneming van de Graaf van Bossu

Thomas van der Wilt

Portret van Maria Dulcia Spiering (1661-1707)

Lambert Eugen Florian Bodart

Gekristalliseerd glazuur, dat zich kenmerkt door kleine vlekjes die het object een schittering verlenen, is een bekend fenomeen in de keramiek. 
In eerste instantie was dit glazuur alleen geschikt voor architectonische producten. 
Voor de vorming van kristallen was een glazuurtype nodig dat tijdens de bakgang min of meer vloeibaar werd waardoor het alleen toegepast kon worden op tegels die horizontaal werden gebakken. 
Bij het gebruik van meerdere kleuren op één vlak moest worden voorkomen dat deze doorliepen. 
Dit was mogelijk door de glazuren te scheiden door middel van de cloisonné- dan wel de hollijn-techniek. 
Bij de cloisonné-techniek (verhoogd) werden met behulp van een ballonspuit verhoogde lijnen van klei op het ongebakken aardewerk gespoten die zich tijdens de eerste bakgang hechtten aan het oppervlak. 
Vervolgens werden de glazuren opgebracht. 
Bij de tweede techniek, de hollijn-techniek (verdiept) werden lijnen op het biscuitgebakken aardewerk gelegd. 
Hiervoor werd een mengsel met weinig kleur en glazuur gebruikt, waaraan was werd toegevoegd. 
De gestolde contouren werkten als een soort dam die de glazuren scheidde. Tijdens de tweede bakgang verbrandde de was en kwamen de lijnen wat dieper te liggen ten opzichte van de aangrenzende kleuren. 
Omstreeks 1914 ontwikkelde Mauser een nieuw glazuur dat bij het bakken voldoende stroperig bleef om op verticale vlakken gebruikt te worden. 
Hierdoor konden kristalglazuren tevens op vazen en bijvoorbeeld de hier afgebeelde schaal toegepast worden. 
Hiervan heeft met name de schilder en ontwerper L.E.F. Bodart gebruik gemaakt. Tevens legde Bodart zich toe op het ontwerpen van tegels waarbij hij eveneens het gekristalliseerde glazuur toepaste. 
Door de eerder genoemde verbetering van kristalglazuren werd een nieuw soort aardewerk ontwikkeld. 
Bodart leverde hiervoor niet alleen de decors en de modellen, maar voerde deze tevens uit. 
Dit grèsachtige zogenaamde 'Bodart'-aardewerk bestaat voornamelijk uit vazen en schalen.

Vaas

Deksel

Dekseltje van een Chinees rood steengoed trekpotje voor thee.

Dit bordje is een van de vroegere voorbeelden van het overnemen van Chinese motieven. In de rand zijn in uitgespaarde vakken aan Chinees Wan-li porselein ontleende versieringen in blauw glazuur op witte ondergrond. 
In het plat is een Madonna met kind in polychroom voorgesteld. Het Chinese Wan-li porselein werd eerst buitgemaakt door het veroveren van Portugese schepen en kwam zo in Nederland vanaf 1602 op veilingen, waar het enorme prijzen opbracht. Later ging de V.O.C., zoals blijkt uit de 'Daghregisters', dit porselein importeren. Dit blijkt al snel zijn weerslag te hebben in de versiering van het Noord-Nederlandse aardewerk.

Bord met Maria-met-kind



Lepel van tin; de steel is van de bak afgebroken maar hoort er wel bij.

Jacob Smies

Jacob Ernst Marcus

'merkwaardig gezegde van de Prinses van Oranje'

Adolf le Comte

Adrianus Koert

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. 
Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. 
De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. 
De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. 
Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. 
Sommige objecten zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). 
Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. 
Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. 
Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. 
Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. 
Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. 
Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

Jac. van Beurden

vlag 'Vara Delft'

Fragment van een houten kam; één zijde is een pieten- of luizenkam.

Horens met gaatjes aan de top werden gebruikt om met engobe (gekleurd klei-slib) ringeloor decoraties aan te brengen. De techniek is te vergelijken met het aanbrengen van glazuur op taarten.

Frederik van Frijtom

Het met standring uitgevoerde, ronde geschulpte schaaltje is aan de voorkant in het plat zeer gedetailleerd beschilderd met twee figuren aan rand van water, enkele grote bomen en een boerderij op de achtergrond. De rand is voorzien van een blauwe band. 
Dit schaaltje maakt deel uit van een set van vijf schaaltjes, elk gedecoreerd met een ander Hollands landschap.

Een Delftse faience schaaltje met een vierpas vorm.

Jolijn van de Wouw

Paul Huf

Museum Nusantara, 2000 - 2013

'3 musea aan 1 halte', Volkenkundig Museum Nusantara

Robert Smit

Skubic's future

George Friedrich Schmidt

'Le Prince d'Orange Guillaume Second, a qui Cats explique un trait de l'histoire de ses incêtres'

Rudolph van Walburg

Portret van Machtilde Pauw

Lakdoosje met een liggend hert bij een boom.

Philip van Dijk

Portret van Mr Gerard van Vredenburch

wijnglas op flauw convexe voet; de trechtervormige kelk uitgetrokken tot een dunne stam, waar zij zonder afscheiding in overgaat;

Kelkglas met portret van Willem IV

Johan Christiaan Grabijn

Klaeuws hofje met Nieuwe Kerk

Petrus Franciscus Vreeswijk

Reineveld aan de Haagweg

Atelier W.A. van der Ben

'1 Nov. 1920 Gerardus van Baren Burgemeester 31 Dec. 1947'

David Derksen

Sagger bowl

Penning ter herinnering aan de onderhandelingen over het aanbieden van de grafelijke titel van Holland, West-Friesland en Zeeland aan Willem van Oranje. Hij zou daarmee de nieuwe soeverein worden. De plannen hiervoor worden doorkruist door de moord in 1584. Op de voorzijde wordt Oranje afgebeeld als een gekroonde David met een slinger. Het rondschrift luidt: 'Non naec humanis opib' (Dit is niet door menselijke middelen). Hiermee wordt bedoeld dat de Nederlandse Opstand welhaast zeker de steun van God had. Op de keerzijde staat een galei met vele riemen, duidend op een veelhoofdige regering, en Oranje op de voorsteven. Het rondschrift luidt: 'Fata viam invenient 1580' (Het noodlot zal de weg ontdekken). Dit is een spreuk van Vigilius. Boven de galei is de inquisitiepaal weergegeven.

Gedenkpenning op de onderhandelingen over de soevereiniteitsoverdracht aan Willem van Oranje

Jacob Matham

Aet.59 Borstbeeld in ovaal met veel bijwerk. 
10-regelig Latijns vers van F. Schrevelius

Portret van Hendrick Goltzius

'Ehrlich währt am längsten'

De Roos

Bord, met standring, over het hele bord beschilderd met een Italianiserend havengezicht

Plastiek van een liggend paard

Paar plastieken in de vorm van koeien


Cloisonné tegel Ginneken

Henk Peeters

4 stroken

Richard Roland Holst

NV De Sphinx v/h Petrus Regout & Co

Nederlandsche Oliefabriek 

Calvé-Delft hors d'oeuvrebakje

Plastiek van een koe door vrouw gemolken

Plateelbakkerij Zuid-Holland

Beker vervaardigt ter gelegenheid van de geboorte van prinses Juliana, met aan de voorkant met een boompje met oranje appels in een pot met oren. Op de banderol voor de stam is het opschrift 'D'Oranjeboom bloeit voort' aangebracht en aan weerszijden van de pot de datum '30 April 1909'.

Our collection

Sort by

Wrapped candleholder

Kendi (waterkan) beschilderd met bloemen en bloeiende planten

Blue Curtains

Bord

Clock

Fles gedecoreerd met afwisselend bloeiende planten en vliegende paarden te midden van golven en wolken

Four Seasons Happiness

Fragment van kom

Kom

Kom

Kom

Kom

Kom

Kom

Kom

Kom

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?

Our collection

Sort by

Wrapped candleholder

Kendi (waterkan) beschilderd met bloemen en bloeiende planten

Blue Curtains

Bord

Clock

Fles gedecoreerd met afwisselend bloeiende planten en vliegende paarden te midden van golven en wolken

Four Seasons Happiness

Fragment van kom

Kom

Kom

Kom

Kom

Kom

Kom

Kom

Kom

View

About us

Address

Towards a new museum

Sign up to our newsletter

Stay in touch

Will you accept our cookies?