Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Valentijn Bing

Samuel de Vletter

Hilmar Johannes Backer

Lambertus Hortensius wordt het leven gespaard tijdens het bloedbad te Naarden door de Spanjaarden door ingrijpen van zijn vroegere leerling Balmadio, 1 december 1572

Lambertus Hortensius gespaard door toedoen van Balmadio, 1572

Willem van Oranje verneemt tijdens een kerkdienst het nieuws van het ontzet van Leiden, 3 oktober 1574. Een soldaat in harnas overhandigt de prins een verzegelde envelop.

Willem van Oranje verneemt het nieuws van het ontzet van Leiden, 1574

Cornelis Bogerts

Reinier Vinkeles

Jacobus Buys

Huwelijk van Willem van Oranje en Charlotte de Bourbon in een kerk te Den Briel, 12 juni 1575. De prins en prinses staande voor een predikant in een preekstoel.

Huwelijk van Willem van Oranje en Charlotte de Bourbon, 1575

modellen van wapens

De gevangenneming van de hertog van Aarschot te Gent, 28 oktober 1577. De hertog wordt beschermd tegen de woedende menigte door François van Ryhove

Hertog van Aarschot te Gent gevangen genomen, 1577

'Afbeelding der executie geschiet den XIII May 1619 aen Jan van Oldenbarnevelt gewesene advocaet van Hollant'

Hermannus Tegularius

Crispijn van den Queborn

Cornelis Dame

Simon Kloeting

Portret van Hermannus Tegularius

Simon Fokke

Isaac Tirion

'Hugo de Groot  zig bereidende tot de vlugt uit de Loevesteinsche gevangenis, in 't jaar 1621'

Frans Houttuyn

'De Lighamen der Muitelingen van 't Oost-Ind. Comp. Schip Nyenburg ten toon gesteld, op de Zeeduinen, bezuiden Kykduin'

onbekend

'Angelus Merula in 't Graeffschap Henegouwe ten vyere veroordeelt, na het Gerichte gaende, leunende op een stock, ontmoet zijn Broeders soon: voor 't Gericht zijnde, overlijdt in sijn gebedt; echter hebben 't doode lichaem op een hout-hoop verbrandt.'

Portret van Willem van Oranje, borstbeeld rechts, blootshoofds, geplooide kraag, pelsmantel, lint orde van het Gulden Vlies, in ovaal met randschrift, 2-regelig Latijns onderschrift

Portret van Willem van Oranje

Vuurtest

Cornelis Dircksz. Boissens

Portret van prins Willem I

Kees van Bohemen

Haan

Greet van Amstel

73-30

Bernard Romein

Nederlandsche Oliefabriek 

Reclamefolder 'Het opfokken van kuikens met Calvé's opfokvoer'

Museum Prinsenhof Delft

'een jaarkaart voor het museum het prinsenhof te delft kost maar één gulden!'

De Porceleyne Byl

Justus Brouwer

Anna Christina Brouwer-van Oorden

De botervloot draagt de tekst: Eendragt maakt macht. Godsdienst en Vryheid. Illuminatie op den 15en Meij 1747 door den Weled: Hr: Secretaris van Kinschot gedaan. 
 
De Oranjegezinde secretaris van Delft, Gaspard Rudolph van Kinschot, laat de botervloot maken ter gelegenheid van de beëdiging van Willem IV van Oranje-Nassau als kapitein-generaal van de Unie van Nederlandse gewesten op 15 mei 1747.

Botervloot gemaakt ter gelegenheid van de feestelijke beëdiging van Willem IV van Oranje-Nassau als kapitein-generaal van de Unie van Nederlandse gewesten op 15 mei 1747.

Vaandel 'Mannenzangvereniging Kunst na Arbeid, 18 november 1894'

Hendrick Goltzius

De Nederlanden verlost van drie tirannen: de hertog van Alva, Don Luis de Requesens en Don Juan van Oostenrijk. De laatste twee van deze voormalige landvoogden zijn dood, de hertog van Alva zit verslagen op een troon tussen een nar die zijn standbeeld omhoog houdt en Vader Tijd die duidelijk maakt dat de hertog in de loop der tijd alles is kwijtgeraakt. In de bovenhoeken worden Matthias van Oostenrijk (links) en Oranje verwelkomd als overwinnaars door respectievelijk de Waardigheid en de Deugdzaamheid. Zij dragen een lauwerkrans en worden geëerd voor hun strijd voor de vrede. Matthias wordt in 1577 door de Staten-Generaal benoemd tot landvoogd. De feitelijk macht ligt echter bij Oranje die als zijn luitenant wordt aangesteld.

De Nederlanden verlost van drie tirannen

Jacobus Anthonie Meessen

Ajer Bangies, riviergezigt

Jan Amelisz

´Tranen Over de Doodt vanden doorluchtighen Prince van Orangien´

Anoniem

Spotprent op de Eerste Engelse Oorlog, augustus 1652

Anthonie Palamedesz.

portret van Leonardus Fodinaeus (predikant te Delft), op 36-jarige leeftijd met 3 regelig Latijns onderschrift: 'Leonardus Fodinaeus Natus Delphis [...]'

Portret van Leonardus Fodinaeus

Kijk met andere ogen naar de stad en ontdek verborgen verhalen die lange tijd ongehoord bleven. Deze bijzondere wandeling nodigt je uit om stil te staan bij plekken in Delft die verbonden zijn met het koloniale slavernijverleden. In gesprek met een gids én elkaar reflecteren we op ons gedeelde verleden – en hoe dit nog steeds doorwerkt in het heden.


Interactieve stadswandeling: Sporen van Slavernij

Spotprent op de Engelsen, 1652

Testament om Fairfax utersten CROM-WIL recht te maecken

Stamboom familie de Haan

Kroonzugtig voorspook van den Engelschen Geweldenaer, Olivier Kromwel. Levendigh vertoont binnen Londen, in het verbannen des Parlements, op den lesten van April, des Jaers 1653.

'MATROOSEN VICTORIE. Opgedraagen aan de Franse en Spaanse Admiraals'

De Oude en Nieuwe Kerk Delft en Museum Prinsenhof presenteren de nieuwe stadswandeling Sporen van Slavernij. Kijk met andere ogen naar de stad en ontdek verborgen verhalen die lange tijd ongehoord bleven. Deze bijzondere wandeling nodigt je uit om stil te staan bij plekken in Delft die verbonden zijn met het koloniale slavernijverleden. In gesprek met een gids én elkaar reflecteren we op ons gedeelde verleden – en hoe dit nog steeds doorwerkt in het heden. Samen wandelen we langs historische locaties. Welke verhalen schuilen achter de gevels, grachten en de bewoners van de huizen? En wat is de rol van Delft in deze geschiedenis? We delen verhalen die lange tijd niet verteld werden, maar die gehoord móeten worden.

Een nieuwe interactieve stadswandeling door Delft: ontdek de verhalen die de stad met zich meedraagt. 

Sporen van Slavernij

Portret van Anna van Egmond gravin van Buren naar een olieverfportret berustende bij H.M. de koningin (Wilhelmina). De gravin is afgebeeld en face, borststuk met rijk hoofdtooisel in fluweel gewaad met parels bezet. Geplooide staande kraag met rijk halssieraad. 
Onderschrift 'PRINCESSA D, ORANGE'

Anna van Egmond, gravin van Buren

Pieter de Jode II

Anthony van Dyck

Portret van Emilia Antwerpiana van Nassau (1635-1688)

Portret van Emilia Antwerpiana van Nassau (1635-1688)

Adolf le Comte

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. Sommige objecten, zoals deze vaas, zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

Cornelis Jacobsz. Delff

Philips Jacobsz. van Steenwegen (Rotterdam)

Portret van Frederik Hendrik (1584-1647), kniestuk in harnas met geplooide kraag, naar links, blootshoofds. Staf in rechterhand en de linker op het degengevest. Op een tafeltje links de gevederde helm en een handschoen. Boven een gordijn 
 
Onderschrift 'Henrick Frederick gebooren Prince van Orangien, Grave van Nassau, / Catzenellebooge, Vianden, Dietz, Heere van S. Geertruydenberge, / Hooge ende Leege Zwaluwe, Naeldwyck, Hontsholredyck etc. / Generael vande Ruyteryeder Geuniverde Provincien.'

Portret van Frederik Hendrik (1584-1647)

Bernard Picart

Portret van Willem Lodewijk van Nassau-Dillenburg (1560 - 1620)

Hieronymus Lapis

Jeremias Snoek

Jan de Groot Pzn.

Portret van Henricus Koot, predikant te Delft

Marianne Aulman

Onder blauwe luchten I

Onder blauwe luchten II

Zak, afkomstig uit de Weeskamer (stadhuis Delft), waarin officiële stukken (rechtstukken e.d.) in bewaard werden. Op de zak is een etiket genaaid waarop staat wat in de zak zit. (in dit geval stukken in een zaak van de Weesmeesteren der Stad Delft contra Louis Guilliam Randhaxe). 
 
De tekst op het etiket luidt: 
'Hoff 
Weesmeesteren der Stad Delft q[ualitate] q[ua] Contra Louis Guilliam Randhaxe Scholtis St Stevenswaart etc 
R: Pittenius en F: Ellinkhujisen adv[oca]ten 
H:v: Son, pr[ocureu]r'

Blauw, Bleu, Azzurro, Azul I

Patrick Bergsma

Onder de boom

Jan Naezer

Zonder titel

gevelsteen met in cartouche een voorstelling van een luidklok.

Gevelsteen De Clock

Mosa

Mattheus Ignatius van Bree

'Of d'eelsten marteldood met d'eersten Willem sterft'

Aert Schouman

Moord op Willem van Oranje door Balthasar Gerard te Delft, 10 juli 1584

'Permanente Commissien bij de Kamer van Charitaten te Delft'

Proen: driehoekige steuntjes van ceramiek die bij het bakproces tussen de voorwerpen werden geplaatst om te voorkomen dat de geglazuurde stukken aan elkaar zouden bakken

Jaap van den Ende

In een veelheid van gekleurde vlakken zijn vaag (witte) contouren van mensfiguren te onderscheiden. In de vlakken zit enige systematiek: ze lopen als het ware ondanks onderbrekingen in andere kleuren / vlakken toch door.

Moeder Nacht

Ki Ledjar Subroto

wajang kulit in de vorm van de Nieuwe Kerk in Delft


De moord op Willem van Oranje is op vele manieren verbeeld. Vaak speelt de moord zich daarbij af in een fantasiedecor. De 18de-eeuwse gravure van Simon Fokke lijkt wel waarheidsgetrouw, tenminste wat de vorm van de ruimte betreft. De trap en het raam boven zijn duidelijk herkenbaar. Maar er zijn ook opvallende verschillen: de vloertegels liggen in een ruitpatroon, terwijl deze nu recht liggen. Het is niet met zekerheid te zeggen hoe de ruimte er ten tijde van de moord uitzag. Fokke maakte de gravure voor het geschiedenisboek Vaderlandsche historie van Jan Wagenaar uit 1752. 
 
The assassination of William of Orange is presented in various ways, often within an imaginary setting. This 18th century etching by Simon Fokke appears to be real, at least as far as the form and space are concerned. The stairs and the window above are easy to recognise. But there are also remarkable differences: the floor tiles seen here in a chequered pattern are now straight. Unfortunately it remains uncertain what the room actually looked like at the time of the murder. Fokke made this etching for the 1752 book Vaderlandsche historie (History of the Nation) by Jan Wagenaar.

Jacques Callot

Israël Henriet, Parijs

Les Miseres et les Mal-Heurs de la Guerre. 2

Erik Pape

De Bocht

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Het betreft een ronde penning met aan bovenzijde een schakel om aan op te hangen. 
Voorzien van een een etui van de Koninklijke Begeer, Voorschoten.

Penning Gemeente Delft

Zwarte hamer waarvan de kop versierd is met metalen plaatje met opschrift:" 1871 - 1896. Der Delftsche Werkmans Vereniging bij de Viering van Haar 25 jarig bestaan met de beste Wenschen voor Haren Bloei, aangeboden door Haren beschermheer Beschermheer F.M. de Vries van Heyst, bugemeester van Delft". 
Het handvat is versierd met metalen strip wat rond het onderste deel is gedraaid. Onderaan het handvat zit een knop.

Vaandel genootschap Geestesbeschaving

Vaandel 'Geestesbeschaving 1860-1881'

J.C. Fool

kudde paarden

Johannes Theodora Maria Visser

Met de nieuwe types: het Berbas met het Reflet Métallique en het Jacoba-aardewerk speelde Adolf le Comte in op de nieuwe productiemogelijkheden. Hiervan bleef de productie echter een nevenactiviteit naast de productie van Blauw-Delfts en traditioneel aardewerk. Bij de nieuwe types stond het ambachtelijke aspect voorop. Zowel het vormen van de voorwerpen als het beschilderen gebeurde handmatig. 
Het derde vernieuwde product, het Porselein-Biscuit, is anders van karakter dan het Berbas en Jacoba-aardewerk. Het werd rond 1900 ontwikkeld en in 1902 geïntroduceerd op de Eerste Internationale Tentoonstelling van Moderne Decoratieve Kunst in Turijn waar de kritieken lovend waren. Desondanks werd deze productie nooit echt populair bij het grote publiek en werd de fabricage dan ook na enkele jaren gestaakt. 
Het product bestaat uit een mat, ongeglazuurd porselein dat is versierd met een ingegrifte abstracte decoratie gecombineerd met slibvlakjes in blauw, groen, rood of zwart. De lijnen zijn opgevuld met goud. Le Comte was ook nu verantwoordelijk voor het ontwerpen van de decors en de modellen. Het assortiment bestaat voornamelijk uit vazen, aangevuld met een enkele tegel of pendule. De keuze voor het vervaardigen van porselein kwam deels voort uit het streven de kwaliteit te verbeteren en poreusheid tegen te gaan. Ook zal het een concurrerende reactie zijn geweest op het zo populaire eierschaalporselein van de Haagse plateelbakkerij Rozenburg. 
Het ongeglazuurde porselein was voor gebruik echter niet geschikt omdat het vuil aantrok. De binnenkant van het gebruiksgoed werd daarom voorzien van een transparant glazuur. Deze vaas die aan de binnenkant is geglazuurd, is een voorbeeld van deze Porselein-Biscuit productie. De ingegrifte symmetrische decoratie bestaat uit gestileerde florale motieven van met goud ingekleurde lijnen en groen porseleinslib.

Richard Roland Holst

Vleesschaal

Hendrick van den Bosch

Diederik Durven, geboren 1676 - overleden 26 februari 1740 
Gouverneur-Generaal van 1 juni 1729 tot 28 mei 1732 
 
Diederik Durven studeerde rechten te Leiden en promoveerde op 19 juli 1702. 
In 1704 werd hij advocaat bij de Kamer van Delft. In 1705 werd Durven benoemd tot lid van de Raad van Justitie in Batavia. Hij vertrok op 4 januari 1706 met de Grimmestein naar Batavia. In 1720 werd hij tot Raad extra-ordinair van Indië benoemd. In die hoedanigheid werd hij in 1722 en 1723 naar de goud- en zilvermijnen in het Parang-gebergte gestuurd om toezicht te houden op het werk. In 1723 werd hij president van het College van Heemraden en in 1724 president van de Raad van Justitie, maar werd in september van dat jaar alweer door de Heren XVII uit die functie ontslagen om Raad-ordinair van Nederlands-Indië te worden. 
Op 1 juni 1729, na het overlijden van landvoogd Mattheus de Haan, werd hij provisioneel Gouverneur-Generaal. Lang heeft dat niet geduurd want, omdat de Heren XVII ontevreden waren over de gang van zaken in Indië werden hij en enkele andere bestuurders op 9 oktober 1731 ontslagen. Zij moesten zonder gage en zonder enig gezag naar Nederland terugkomen. Op 28 mei 1732 droeg Diederik Durven de landvoogdij over aan Dirck van Cloon en keerde naar Patria terug. 
De grond voor zijn ontslag lijkt nogal twijfelachtig. De Heren XVII zochten een zondebok voor het afnemen van hun greep op het bestuur en de corruptie in Batavia. Pogingen om eerherstel te krijgen sleepten zo lang dat de zaak na zijn overlijden werd stopgezet. Diederik Durven overleed op 26 februari 1740.

Portret van Diederik Durven (1676-1740)

Portret van Joannes Wilhelmus Kraals, predikant te Delft

J. de Wilde

Plaque met het grafmonument van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk te Delft.

Plaque met het grafmonument van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk in Delft

Engelse industrieel wit steegoed kom met zoutglazuur (saltglazed stoneware).

Industrieel wit aardewerk kom met loodglazuur (creamware).

Kipp Delft

Jan Verkolje (I)

Coenraet Decker

Johannes de Ram

Pieter Smith

Steven de Swart

Joris Arentsz. van Cleef

Deel van Caert Figuratief bestaande uit de stadsplattegrond en het panorama van Delft in gebeeldhouwde lijst waarin zinnebeeldige figuren. 
De kaart werd geproduceerd door de oud-burgemeester en stadshistoricus Dirck van Bleysweijck (1639-1681) en geeft een buitengewoon nauwkeurig beeld van de stad in het laatste kwart van de zeventiende eeuw. Rechts, onder het profiel, is de kaart van Delfshaven te zien, waar de Delftse VOC-schepen vertrokken en aankwamen. Rechtsonder bewonderen drie mannen producten van de Delftse plateelbakkerijen. De meeste objecten hebben een oosterse vorm en decoratie. 
De symbolen op de lijst hebben betrekking op de rechtspraak. De zon (gerechtigheid); andere symbolen zijn Stenen Tafelen (Tien Geboden), Wetboeken, Wapens, Bliksemschichten en een Driekoppige Hel-hond. Verschillende rechtssymbolen als gekruiste zwaarden, een balans, maatstokken, boeien en ketens en een gesel. 
De tekst op de linten heeft betrekking op het streven naar en naleven van gerechtigheid.

Kaart Figuratief: stadsplattegrond en panorama van Delft

Schotel

Portret van Petrus Hermannus Hugenholz, predikant te Delft

Henk Tieman

'500 jaar Kalverstraat'

Leon Senf

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. 
Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. 
De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. 
Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. 
In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. 
De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. 
Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. 
De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriele bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. 
De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. 
De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. 
Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. 
Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. 
De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. 
Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

We vertellen u graag meer over ons beleid.

Privacy- & cookiebeleid

De doorkijk vergunt de beschouwer een blik op de huizen aan de Oude Delft. Ofschoon de Boterbrug zoals zij thans is een grote metamorfose heeft ondergaan, enkele dingen als de gevel links vooraan en de open ruimte rechts doen ons toch deze brug direct herkennen. Eén der gebouwen rechts, grenzend aan de Oude Delft, is geheel verdwenen. Nu bevindt zich daar de tuin van het Meisjeshuis met het bekende ijzeren hek (Oude Delft 116).

De Boterbrug te Delft

'Bediening voor de Armen, binnen de kamer buiten de kamer'

'Kantoor van den Assistent-Resident te Tasikmalaja'

Portret van dr. Cornelis 's-Gravesande (1631-1691), zittend aan tafel met daarop boeken, met linkerhand boek openhoudend. Op de achtergrond een skelet en boekenkast. Links in de achtergrond een gordijn. 
 
Cornelis 's-Gravesande wijdde Antoni van Leeuwenhoek in in de geheimen van de anatomie. Hij bemiddelde ook bij de uitgave van een aantal brieven die Van Leeuwenhoek had geschreven aan de Royal Society. Cornelis 's-Gravesande was arts, vervulde diverse functies in het stedelijk bestuur en had vanaf 1661 de functie van stadsanatoom. 
Als zodanig is hij de hoofdfiguur op de Anatomische Les van Cornelis de Man uit 1681. 
's-Gravesande bezat een veelzijdige verzameling en een grote bibliotheek op zijn eigen vakgebied, maar daarnaast een befaamd schelpenkabinet. Hij speelde een zeer belangrijke rol in de verbreiding van de ontdekkingen van Antonie van Leeuwenhoek.

Portret van stadsanatoom dr. Cornelis ’s-Gravesande

Rijk van Lavieren

Landschap met bosrand en bomen op de voorgrond

Tentoonstellingsaffiche '300 jaar vrede van Munster 1648-1948', 1948

Majolica schotel met op het plat een landschapje.

Hendrick van Vliet

Door het geopende koorhek ziet men het schip, met enkele figuren en 2 honden. Aan de pijler het rouwbord van Adriaan Berckhout (1576-1620). Rechts een man met rode mantel, witte kousen en een zwarte hoge hoed. Links van deze man staat een man in zwart kostuum met witte kraag, naast hem een hond. Geheel rechts 3 spelende kinderen en links een grafdelver en een man gekleed in zwart kostuum met witte kraag en een zwarte hoge hoed. 
 
In de kerkinterieurs van Hendrick van Vliet spelen de Oude en Nieuwe Kerk in Delft vrijwel altijd de hoofdrol. In 1661 schildert hij in opdracht van Paulus Teding van Berkhout een kerkinterieur ter nagedachtenis aan diens vader Adriaen. Allerlei details verwijzen naar de overledene, zoals zijn grafsteen middenvoor en de monumentale epitaaf aan de zuil rechts. Het schilderij is een kerkinterieur maar dus bovenal een weergave van een plaats van herinnering.

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Drie Posteleyne Astonne

Hendrik van Hoorn

De verdiepte schotel is voorzien van een standring en heeft een geschulpte rand. Op het plat zijn centraal vier voor de rede liggende schepen afgebeeld en een sloep. 
Tegen de vertreding aan is als afsluiting een eenvoudig bies aangebracht. 
De randdecoratie bestaat uit vier bloemen toeven omgeven door gestileerde acanthus bladeren.

Koninklijke van Kempen en Begeer

Proefafslag Delftse Vroedschapspenning

'Aan de Wel Edele Heeren Regenten van de Kamer van Charitaten ter gelegenheid van mijne eerste intrede in derzelver vergadering'

Atelier Odé

Vanaf 1916 werden enkele kleine plastieken gemaakt naar ontwerpen van kunstenaars die niet aan de fabriek waren verbonden. Het betrof hier voornamelijk dierfiguren. De modellen werden gemaakt door het atelier Odé, onder leiding van de beeldhouwer professor A.W.M. Odé (1865-1955) en de kunstenares H. Vaillant (1875-1949). Verschillende werken werden gerealiseerd, waaronder deze groep van drie ganzen. De beeldjes werden uitgevoerd in aardewerk waaraan voor de stevigheid chamotteklei was toegevoegd. 
De beeldhouwer Odé was onder meer leraar aan de Academie van Beeldende Kunst in Den Haag (1898-1900). Hierna werd hij benoemd tot hoogleraar aan de Technische Hogeschool te Delft waar hij werkzaam was tot 1935. Hij raakte bekend door de beelddecoratie van bijvoorbeeld het Vredespaleis, het stadhuis in Rotterdam, en diverse monumenten voor bijvoorbeeld het Regentesseplein te Den Haag.

Dierplastiek van drie jonge ganzen

(erepenning) op heengaan Mr. G. Engberts als secretaris van Delft

Het aanbieden van het Smeekschrift aan Margaretha van Parma door 200 lagere edelen op 5 april 1566. In het Smeekschrift, dat is opgesteld door Jan van Marnix en Lodewijk van Nassau, vragen de edelen om het stoppen van de geloofsvervolging en het bijeenroepen van de Staten-Generaal. Charles de Berlaymont, een hoge adviseur van de landvoogdes, noemt de edelen minachtend 'des geux', bedelaars. Op initiatief van Hendrik van Brederode wordt 'geuzen' enkele dagen later tot partijnaam gekozen. Als herkenningstekenen gaan de geuzen vervolgens geuzenpenningen om hun hals en bedelnappen aan hun riem dragen.

Our collection

Sort by

Fragment van vergiet

Fragment van vergiet

Vergiet

Vergiet

Vergiet

Vergiet

Vergiet

Vergiet

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?

Our collection

Sort by

Fragment van vergiet

Fragment van vergiet

Vergiet

Vergiet

Vergiet

Vergiet

Vergiet

Vergiet

View

About us

Address

Towards a new museum

Sign up to our newsletter

Stay in touch

Will you accept our cookies?