Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Jacob Willemsz. Delff (I)

De officieren en manschappen van het vierde rot haakboogschutters, met de hoofdman Lucas van Vliet. 31 personen in 3 rijen gegroepeerd; 
afgebeeld zijn o.a.: bevelvoerend kapitein Lucas van der Vliet, met ordeteken aan een lint, links achter hem Paulus van Beresteyn (1548-1625); Jan de Groot (1554-1640); Cornelis Bogaert; Arent Hendriksz. van Stockum; Jacob Willemsz Delff (1540-1601); Cornelis Jacobsz. Delff (1570/71-1643); Rochus Jacobsz. Delff (ca. 1572-1617); Willem Jacobsz. Delff (1580-1638) 
Linksachter een perspectivische doorkijk met tegelvloer en mansfiguur in ingang deur. 
 
Het oudste Delftse schuttersstuk is in 1592 door Jacob I Willemsz. Delff geschilderd. In tegenstelling tot latere schuttersstukken is de compositie tamelijk stijf. Toch heeft de schilder geprobeerd de voorstelling levendiger te maken door de geportretteerden te laten gebaren en hun hoofden op verschillende hoogten te schilderen. Ook de uitstekende weergave van de gezichten en het hoge gezichtspunt van waaruit de schutters geschilderd zijn, dragen hieraan bij. Uit het opschrift op de achtergrond blijkt dat in het jaar van vervaardiging Lucas van der Vliet kapitein van het vendel was. De man in het midden op de voorgrond met de hand in zijn zij is waarschijnlijk Van der Vliet. Net als de andere Delftse schuttersstukken werd ook dit schilderij zwaar beschadigd bij de kruithuisontploffing in 1654. De kleinzoon van Jacob I, Jacob II Willemsz. Delff, die zelf ook een schutterstuk vervaardigde, restaureerde toen dit paneel. 
 
The oldest Delft militia portrait was painted by Jacob I Willemsz Delff in 1592. Compared to later examples of the genre, the composion is rather stiff. The artist attemped to enliven it by including gestures and varying the posture of the heads. The individual handling of the faces and the elevated viewpoint serve the same purpose. From the inscription in the background it appears that Lucas van der Vliet was captain of the regiment when the work was executed. The man in the centre foreground with his hand on his ship is probably Van der Vliet. Like the other Delft militia portraits, this one was also damaged in the explosion of 1654. The grandson of Jacob I Willemsz Delff, namely Jacob II, who painted a militia portrait himself, restored this panel.

De officieren en manschappen van het vierde rot haakboogschutters, met de hoofdman Lucas van Vliet

Het kannetje is peervormig en heeft een standring, een driehoekige sneb, een gegolfd oor, een wijd klokvormig deksel en een zilveren montering met scharnier rond monding, sneb en dekselrand en een vatting rond het oor. De buik heeft gedraaide cartouches met decors van bloeiende planten met insecten. De rand is gedecoreerd met servetwerk van gearceerde driehoeken. Het oor heeft een decor van een bloemenrank. Het deksel is versierd met bloeiende planten.

gedekseld kannetje met zilveren montering

J.C. Fool

Medaillon (zelf?) portret

Wouter Dirk Oosterloo

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Vaas

Piet Kramer

Kermis op de Nieuwe Langendijk, Delft

Kamerscherm met Chinoiserie voorstelling

Jacques Callot

Israël Henriet, Parijs

Les Miseres et les Mal-Heurs de la Guerre. 3

Bram Zwartjens

Brug - Sleutelwerk - Water

Robert Smit

Beschrijving van het (kunst)werk: Het blad is (met potlood) in een linker en een rechter helft verdeeld. De twee vakken die zo ontstaan zijn gevuld met zigzaggende krabbels op lijntjes. Onderaan in het midden zijn zeven brede zwarte penseelstreken geplaatst in een halve cirkel.

Zonder titel

Jan Naezer

4e staat no 4073

Peter Odijk

'Old Remembrance'

Wijnand Warneke

De traliewand van de mosterdpot heeft accoladevormige spijlen, en rondom festoenen met daartussen twee Romeinse keizerkoppen. De deksel is beneden afgezet met een lauwerkrans en boven met een bladrozet. De knop heeft de vorm van een urn. Het handvat is afgezet met een parelrand. Er is een glazen binnenbak en een lepeltje, dat gemerkt is met een zwaardje.

Mosterdpot in Lodewijk XIV stijl

onbekend

Maarten van Heemskerck

Portret van Aert Witte van der Goes (1475 -1545)

Insculpatieplaat

Mr. Saaymans Vader, en face, op oudere leeftijd met snor, colbertjasje, wit overhemd en stropdas. HIj was de laatste burgemeester van Vrijenban 1887-1920.

Portret van Mr. W.J. Saaymans Vader

Kleipijp

Atelier Odé

Brug - Water - Licht

Cliché met de tekst: Ex Libris, Qui sait être heureux sait tout, Jhr G.H.A. van Kinschot van Nieuw- en St. Joosland (Nieuw- en Sint Joosland of Nieuwland (Zeeuws: 't Nieuwe Land) is een dorp in het zuidoosten van Walcheren, aan de rand van dit eiland, in de gemeente Middelburg)

Kist met het wapen van de familie Stalpaert van der Wielen

De Lampetkan

Plaque

De Porceleyne Byl

Onderschotel van fruittest, achtzijdig met accoladerand. Op het plat een elegante, staande man nabij waterpartij met twee zwanen, achtergrond heuvels met gebouwen. Op de rand (boven- en onderzijde) herhaling van achtergrondlandschap, verder opgevuld met floraal motief.

Schotel

Jan Heesterman

Huis en twee windmolens aan rivier

Lint met de tekst 'Dem Andenken König Wilhelm III. Offiziere, Wachtmeister, Reiter-3 Reiterregt 15 Ueberlieferungschwadron der 11 Husaren'

Joris Geurts

Beschrijving van het (kunst)werk: Op witte achtergrond blauwe en grijze strepen/lijnen.

Kees van Bohemen

Koeien

Vaandel 'Buurtvereeniging Oranjetrouw Raam Delft 1909-1932'

jachttafereel

Jaap van den Ende

Op elkaar gemonteerde samengevoegde geometrische vormen. Hierop grijs met witte, kronkelige verfstreken.

Stapeling (grijs)

W. baron Snouckaert van Schauburg

Otto Friedrichs

Prometheus groep

Willem Lefeber

De bovenste helft van het werk wordt bepaald door twee grote gearceerde kruizen (X), die op gedeeltelijk afgescheurde vellen roze papier zijn getekend. De onderste helft van het werk is vrijwel geheel gevuld met zwarte arceringen.

Lambertus Zijl

Portret Juliana

Coen de Jong

Het kunstwerk is onderdeel van het project 'Delft is here'. 
De beeldend kunstenaar Coen de Jong heeft dit project in opdracht van de gemeente Delft gemaakt. Het thema van deze opdracht was Buiten de Muren. 
 
Met het project Buiten de muren wil de gemeente Delft via een opdracht aan een beeldend kunstenaar een plek of meerdere plekken in de openbare ruimte zichtbaar maken, zowel in materiële als in emotionele zin. Dit betekent dat anders dan bij reguliere opdrachten niet alleen de materiële aspecten zoals stedenbouw en architectuur een rol in de opdrachtformulering spelen. Ook aan de sociale kanten van een plek, bijvoorbeeld wat is de functie ervan en waarom komen er veel of weinig mensen, wordt aandacht besteed. 
De Jong heeft daar zijn eigen invulling aan gegeven door letterlijk over de muren van Delft te kijken naar drie gelijknamige oorden elders in de wereld. Zo heeft hij een bezoek gebracht in de andere Delft-en in zuid-Afrika (het township Delft bij Cape Town), de Verenigde Staten (Delft Minnesota) en Sri Lanka (het eiland Delft). Op basis van het videomateriaal dat hij tijdens zijn bezoeken heeft gemaakt, stelde hij voor elke Delft zowel een artistieke impressie als een documentaire samen.

Delft = Here, Zuid-Afrika

H.K.H. Prinses Juliana

Serie Monnikskapspier 'Monnikskap'

Boomplanting op het Gerecht

Zhang Ling Yun

Anthonie Palamedesz.

naar links gewend; grote kanten kraag, waaier in de rechterhand met handschoen aan.

Portret van Agatha Cornelis Leendertsdr. van Schagen (1639-1683)

liggend naakt

Rob Scholte

Begrippen strijd, verzet, vrede, geld en macht worden symbolisch weergegeven. 
 
Rob Scholte heeft zich bij de invulling van zijn opdracht niet tot de Vrede van Munster willen beperken omdat hij 'een Vrede wilde verbeelden die actueel is en van alle tijden'. 
 
Over een slagveld bezaaid met lichamen van soldaten in historische en eigentijdse kledij trekken Josephine Baker, Churchill, Einstein, Ghandi en Napoleon aan de toeschouwer voorbij. Josephine Baker staat voor de schijnbaar onbeduidende rol die vrouwen in oorlogen speelden. Churchill en Napoleon vertegenwoordigen twee gewelddadige perioden uit de geschiedenis. Ghandi representeert de vrede en Einstein de verantwoordelijkheid van de machthebbers. Centraal op het doek staat een antieke strijdwagen, waarvan de paarden worden gemend door een krijger met het American Express-logo als hoofd. Dat is gewend naar drie figuren die vrede symboliseren: een engel en Vader Tijd die een baby op de arm draagt. Ghandi voert een hoed mee op zijn wandelstok, een verwijzing naar de herwonnen vrijheid. De Indiase vredestichter is ook een Engelse ridderorde toebedeeld, een eerbetoon dat Churchill wel en Ghandi nooit ten deel viel. 
Links op het schilderij slaan twee figuren de stoet gade. De man met gevouwen handen representeert het verleden en de toekomst. De man met bril en stropdas toont ons het vredestractaat uit 1648. 
Op de voorgrond ligt een (nog) open hangslot met het beeldmerk van de Europese Gemeenschap. Het is de verbeelding van een Europa dat op slot dreigt te gaan voor mensen van andere continenten en hen daardoor de vrijheid ontneemt om er te kunnen reizen. 
 
Rob Scholte stelde deze voorstelling samen op een computer. Hij maakte daarbij gebruik van gescande afbeeldingen. De definitieve compositie werd op het doek geprojecteerd en vervolgens overgeschilderd. Het werk werd in oktober 1998 voltooid.

Na de Vrede van Münster... Moderne kunst leeft !

Leon Senf

schaal

Marri Oosterholt

Kleurvlekken

Het kunstwerk is onderdeel van het project 'Delft is here'. 
De beeldend kunstenaar Coen de Jong heeft dit project in opdracht van de gemeente Delft gemaakt. Het thema van deze opdracht was Buiten de Muren. 
 
Met het project Buiten de muren wil de gemeente Delft via een opdracht aan een beeldend kunstenaar een plek of meerdere plekken in de openbare ruimte zichtbaar maken, zowel in materiële als in emotionele zin. Dit betekent dat anders dan bij reguliere opdrachten niet alleen de materiële aspecten zoals stedenbouw en architectuur een rol in de opdrachtformulering spelen. Ook aan de sociale kanten van een plek, bijvoorbeeld wat is de functie ervan en waarom komen er veel of weinig mensen, wordt aandacht besteed. 
 
De Jong heeft daar zijn eigen invulling aan gegeven door letterlijk over de muren van Delft te kijken naar drie gelijknamige oorden elders in de wereld. Zo heeft hij een bezoek gebracht in de andere Delft-en in zuid-Afrika (het township Delft bij Cape Town), de Verenigde Staten (Delft Minnesota) en Sri Lanka (het eiland Delft). Op basis van het videomateriaal dat hij tijdens zijn bezoeken heeft gemaakt, stelde hij voor elke Delft zowel een artistieke impressie als een documentaire samen.

"Delft is Here", Delft USA, Delft Sri Lanka en Delft South Africa

Bord met standring, eerste bord uit serie van 12 borden met voorstellingen van de walvisvaart, met 
over de gehele voorkant in blauw geschilderde voorstelling 'Groenlandse vloot gaat in zee'. 
Onderschrift 'No 1. GroenL: Vloot gaat in Zee.'

bord 'No 1. GroenL: Vloot gaat in Zee.'

Adriaan Carel Maria Tonino

Crispijn van de Passe (II)

'Leeuw- en Hondengevecht'

Onder de naar voren uitspringende houten kroonlijst van de schoorsteenboezem werden in de 17de eeuw ook wel grote tegeltableaus aangebracht, meestal met een hoogte van 13 tegels. In de vroege 17de eeuw was weinig meer betegeld dan de kamerwand waartegen schouw stond. Geheel betegelde kamers of tegellambriseringen kwamen pas later in zwang. 
Het uitgangspunt bij haardachterwandtableaus was symmetrie. De twee, links en rechts van de rookbaan geplaatste achterwandtableaus zijn altijd pendanten. Een volledige betegeling van de achterwand bestaat uit een paar pilasters en een pendant stel tableaus. Dit kwam ook in eerste helft 17de eeuw niet vaak voor. Naast de pilasters zijn een enkele keer opnieuw op elkaar afgestemde tableaus aangetroffen. Kamers met haardachterwandtableaus behoren tot de meer representatieve vertrekken in de woonhuizen welvarende ambachts- en kooplieden. De tableaus waarvan de herkomst is te achterhalen, zijn allen afkomstig uit burgerwoonhuizen en niet uit officiële regeringsgebouwen. 
In de 17de eeuw kwam in de schilderkunst een einde aan de gekunstelde, internationale stijl van het Maniërisme. De stijl van de achterwandtableaus veranderde echter weinig. De afbeeldingen zijn onder te brengen in vier hoofdgroepen: de oudheid,personificaties, de bijbel en de Oranjes. Op de oudste voorbeelden zijn menselijke figuren afgebeeld staande op een plavuizen of hardstenen vloer. Bij latere tableaus staan ze op een heuvelachtig grondje met een rijtje struikjes. De personificaties van 'Geloof', 'Hoop' en 'Liefde' staan altijd op grondjes en niet op plavuizen vloeren. 
Veel van dit soort tableaus zijn op de laagste horizontale tegelrij voorzien van een tekstband. Tableaus met op de onderste horizontale tegelrij een tekstvermelding tussen twee horizontale strepen zijn bekend van 1615 tot 1630. Deze zijn doorgaans wat ouder dan tableaus met tekstvermeldingen binnen een cartouche. Bij de meeste tekstbanden beslaat de tekst 1 tegel en is op flankerende tegels een rocaille geschilderd. De rest van de tegel is opgevuld met arcering of stippen tegen een egaal lichtblauwe achtergrond. 
Als modeverschijnsel verdwenen de achterwandtableaus tegen einde van het tweede kwart van de 17de eeuw. Rond het midden van de eeuw stopt het gebruik van haardachterwandtableaus.De productie van haardachterwandpilasters echter, wordt niet gestaakt, deze ontwikkelen zich op eigen wijze verder. 
 
Afgebeeld is een vrouwenfiguur met een kind op de arm en twee kinderen aan haar voeten. De vrouw personifieert Liefde. Samen met Hoop en Geloof is dit één van de drie theologische deugden. Volgens de kerk was Liefde zowel liefde voor God (amor dei) als liefde voor de naaste (amor proximi) en de laatste was zonder waarde zonder de eerste. De laatste was eenvoudiger weer te geven in de beeldende kunst en in de Gotische kunst wordt zij weergegeven als een vrouw die de zes werken van Barmhartigheid uitvoert, te weten aandacht besteden aan de hongerigen, de dorstigen, de vreemdeling, de naakten/onbedekten, de zieken en de gevangenen. Dit werd gevat in een enkele handeling, het kleden van de naakte. In de 13de-eeuwse Italiaanse schilderkunst wordt Liefde afgebeeld met een vlam in haar hand of een kaars. Sinds de 14de eeuw wordt hieraan een brandend hart toegevoegd. In de eerste helft van de 14de eeuw verscheen in Italië een nieuw type, mogelijk voortgekomen uit de oude weergave van de Virgo Lactans, de zogende Moeder Gods. Zij wordt weergegeven als een vrouw met twee zuigelingen aan de borst. Rond de 16de eeuw was dit de standaard weergave in de Europese beeldende kunst. In latere afbeeldingen zwermen drie of vier kleine kinderen rond de vrouwenfiguur, waarvan er 1 gewoonlijk aan de borst is.

Tegeltableau

Namen vermeld op de voorzijde: Wouter van Dijk; Hendrik van Swaenenburg (Hendrik Swaanenburg); Bartholomeus Snoek; Coenraet (Coenraat) Mensbier; Jacobus van Dijk; David Knocker; Pierre Ducrocq; Johannis (Johannes) van der Dorst; Dirk van de Goorbergh (Dick van de Goorbergh) (Goorbergen); Paulus van den Ende; Cornelis Brouwer; Robbertus van de Sprenkel (Robert van den Sprenkel); Hermanus Wellenbergh; Hendrik Carnier; Jan Daniel Hoekwater; (Cristian) Samuel Schmidt; Adriaan Waaldijk (Adriaen Waelwijk (Waaldijk); Jan Righter (Jan Regters (Rigters of Reghter); Huijbert (Huibrecht) Steenwijk; Gijsbert Verhaast; Thomas Bakewell; Wemmer van Soest; Johannis van Coppenhagen; Hendrik van Wijn; Jacob de Vogel; Pieter Sonne; Anthony van der Linden (Antoni van der Linde); Albert (Albertus) Westerburg; Pieter (Pier) Hoppers; Adam van der Goorberg (Goorbergh); Petrus Jacobus Nederwaert; Louis Freni (Frenie); Johannis van Kuijk; Mattheus van Ommeren; Jan ..... Biggendorp: Johannis Beck; Daniel Weymar (Wijmar, Daniël (Weijmar); Hendrik Jan Wegman; Gregorius van der Toorn; Pieter Bolland; Johannes Guus; Jacobus Johannes van Baalen; Hermanus Josephus van Munster; Hendrik Heken (Hendrik Ilcken); Jan van Kuijk; Martinus Steijger; Christiaan Heken (Ilcken)

Erik Pape

Langwerpige, horizontaal geplaatste, ellips, aan drie kanten afgesneden door de rand van het doek. De restruimte om de ellips is wit. Boven langs de ellips loopt een gele, en onderlangs een blauwe streep. De ellips is opgevuld met donkerblauwe en zwarte horizontaal geplaatste verfstreken (onder) met enkele lichte accenten en met witte en lichtblauwe verfstreken (boven en zij) met enkele donkere accenten.

Bassin rond

Anoniem

Op de voorzijde plant een geknielde hovenier boompjes, een symbool van het handhaven van de vrijheid. Op de speer rust de vrijheidshoed. Het rondschrift luidt: 'Si non nobis saltem posteris' (Zo niet voor ons, dan voor onze nakomelingen). Op de keerzijde staat het gekroonde wapen van Zeeland met het rondschrift: 'Vos terra at ego excubo ponto' (Gijlieden waakt te land, ik te water) met het jaartal 1580.

Gedenkpenning op de onderhandelingen over de soevereiniteitsoverdracht aan Willem van Oranje

Aardewerk scherf met een decoratie oefening. Bij plateelbakkerijen zijn veel van deze 'oefenscherfjes' aangetroffen. 
De vondst van deze scherf in een beerput bij een woonhuis ligt dan ook niet voor de hand.

Fragment

Lint met de tekst 'Zijne eerbiedige Hulde aan den GRONDVESTER zijner Volksvrijheid'

De schaapsherder

Maggi Giles

'Stoneham road bridge'

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

Glas-in-loodraam 'Arabier met kameel'

Suzanne Taub

Experimentele Afdeling van De Porceleyne Fles

Petrus Leonardus Dijkman

Petrus Franciscus Vreeswijk

De Hoofdsteeg of Hoofdstraat was een van de oudste straten in Rotterdam, hij werd voor het eerst genoemd in 1359, helaas is deze straat verdwenen na een vernietiging in Rotterdam in mei 1940

Hoofdsteeg Rotterdam

Lint met de tekst 'Dem Andenken König Wilhelm III Oberstinhaber des ehem. 2 Westfälischen Husaren. Rgt. nr. 11'

aan bovenzijde in gouden letters 'Delftsche Werkmansvereeniging'; in een medaillon met zilveren bladerenkrans DWV; daaronder op rood lint: 'Door kennis arbeid en orde tot welvaart' en 'Delft 14 jan 1871'; in bordeauxrood fluweel; vaandel afgezet met gouden band en franjes; de standaard is omhangen met medailles.

Vaandel 'Delftsche Werkmansvereeniging, 14 jan. 1871'

bokaal met deksel op licht verhoogde voet; de stam met acht holle zijden die naar beneden verjongen en boven in een knoop eindigen; de kelk gedrild met een krijgsman, die een musket ontvangt van de Delftse stedemaagd en de inscriptie 'Adventus Tironis', twee tropeeën van de Ridderlijke Confrèrie, en een Abundantia met een drinkbeker en de inscriptie 'Hilaritas Societas'; het verhoogde deksel eindigt in een gefacetteerde knoop, waarin een luchtbel.

Bokaal 'Adventus Tironis'

Dekservet

Lint met de tekst 'het dankbare nageslacht,1522 - 1 april 1922'

Leonaert Bramer

Jacob Jordaens I

Goden op de Olympus

Adriaen Claesz. de Grebber

Nautilusbeker

Anefo 1943-1989

Prins Bernhard inspecteert de B.S. (Binnenlandse Strijdkrachten) voor het stadhuis in de Langestraat. 
 
Achterop de foto een Copyright "Anefo" stempel met in potlood HL4732, foto komt ook voor in de Nationaal Archief Beeldbank in de Fotocollectie Anefo als Bestanddeelnummer 900-4732 met als fotograaf Willem van de Poll

Bezoek van Prins Bernhard aan Alkmaar op zijn tocht door West Nederland (Den Haag, Delft, Amsterdam, Haarlem, Alkmaar enz.) op zijn verjaardag, 29 juni 1945

Bakvormige lekschaal; vierkant met verdikte bovenrand; twee U-vormige handgrepen en rustend op drie pootjes; ongedecoreerd.

Vergiet

Namen vermeld op de voorzijde (Namen der Mrs In Leeven Zynde A° 1737): 'Michiel van den Ende; Adriaan (Adriaen) van den Velde (Arij van den Velden); Jacobus van Zyl (Zijl); Hendrik Cornaal (Hendrick Pieter Cornael); Jacobus van Ankeren (Jacob van Anckere); Nicolaes Basyn (Basijn); Jacobus Benselaer; Johannis van der Clant; Zacharias (Zacharia) Dixstra; Cornelis Velse; Wilhelmis Hoet; Andriaan (Adriaen) van den Ende; Johannis van Tonningen; Wouter van Dyk (Dijck); Barent (Barnardus) van Hasselt; Cornelis Brandt (Brant); Johannis Titdens; Jacobus Bloemerwaert; Johannis Fente; Johannis Kersberge; Hendrik van Swaenenburgh (Hendrik Swaanenburg); Mr Cornelis de Man; Johannis Lodewyk Scholts (Johannes Lodewijk Scholts); Jan van der Horst; Francois Evermans; Bartholomeus Snoek; Coenraet (Coenraat) Mensbier; Tomus (Thomas) Burlton; Jacobus van Dyk (Dijk); Daniël Hoogvliet; P. Schroveeaar (Pieter Scravelaar); David Knocker; Pierre DuCrocq; Johannis van der Horst; Johannis (Johannes) van der Dorst; Dirk van de Goorberg (Dick van de Goorbergh), (Goorbergen); Jan van Dam; Poulus (Paulus) van den Ende; Cornelis Brouwer; Robbertus van der Sprenkel (Robert van den Sprenkel); Hermanus Wellenberg(h); Hendrik Carnier (Hendrik Kardenier (Cardenier, Carnier); Jan Daniel Hoekwater; Samuel Schmidt (Cristian Samuel Schmidt); Adriaan Waaldijck (Waaldijk) (Adriaen Waelwijk); Jan Reghter Jan Regters (Rigters of Reghter); Huibert (Huibrecht) Steenwijk

Jan de Baen

Gerard van Honthorst

Een van twee pendanten met het portret van Frederik Hendrik. Het andere schilderij toont zijn echtgenote Amalia van Solms. Frederik Hendrik draagt een zwart harnas met witte kraag en zijn linkerhand rust op een commandostaf. Om zijn nek hangt de Engelse Orde van de Kouseband. Het portret onderstreept zijn militaire kwaliteiten. 
 
Frederik Hendrik (1584-1647) werd in het Prinsenhof geboren als zoon van Willem van Oranje en diens vierde echtgenote Louise de Coligny. 
Het huwelijk met Amalia van Solms (1602-1675) werd hem dringend aanbevolen door de stervende Maurits, tot behoud van de Oranje-dynastie (Maurits was ongehuwd gebleven) Ze kregen twee zonen en een dochter. Amalia was tactisch, eerzuchtig en intelligent en gaf het Haagse hof allure.

Portret van Frederik Hendrik (1584-1647)

Lip en hals van een aardwerk fles of kruik.

Adolf le Comte

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. Sommige objecten, zoals deze vaas, zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

Jacobus Anthonie Meessen

Ajer Bangies, weggezigt

Ontwerptekening hal Vereenigde kantoorgebouwen

Proen: driehoekige steuntjes van ceramiek die bij het bakproces tussen de voorwerpen werden geplaatst om te voorkomen dat de geglazuurde stukken aan elkaar zouden bakken

College van Diakenen, bij opheffing van de Camer

Ondanks het gebruik om Delfts aardewerk in kokers te bakken, worden er ook proenen gebruikt. Met proenen kunnen borden in de oven op elkaar worden gestapeld zonder aan elkaar te plakken. Wel blijven er storende beschadigingen achter in het glazuur omdat de proenen na het bakken worden afgebroken. Dat is goed te zien bij de majolica productie. Het is bijzonder dat deze proen is gemerkt omdat ze normaal worden weggegooid.

2e staat no 4073

Portret W. van Thienen in spitsboog

Een van twee pendanten met het portret van Amalia van Solms (1602-1675), echtgenote van Frederik Hendrik. Amalia van Solms was een intelligente en ambitieuze vrouw die het Haagse hof een koninklijke allure gaf. Links van haar is een doorkijk op een statig huis: Huis ten Bosch. Dit paleis werd gebouw als zomerresidentie van het stadhouderlijke paar, maar werd na de dood van Frederik Hendrik door Amalia veranderd in een mausoleum ter nagedachtenis aan haar echtgenoot. 
De Oranjezaal, geheel gewijd aan leven en werk van de stadhouder, toont Frederik Hendrik als triomfator op een doek van Jacob Jordaens.

Portret van Amalia van Solms-Braunfels (1602-1675)

De Porceleyne Schotel

Johannes van Duijn

Paar terrines in de vorm van een mand met snoeken

Philip van Pieterson

Beschrijving van het (kunst)werk: Linker doek: gele ovale vorm, uitlopend in een punt van linksonder naar rechtsboven, oranje rand. Rechter doek: ronde ovale vorm, van rechtsonder naar linksboven. achtergrond geel of rood met zwart.

'Black basalt' steengoed van Wedgewood. Dit dekseltje van een theepot of suikerpot heeft als knop een treurend vrouwfiguurtje. Het verhaal gaat dat een dergelijk theeservies gedurende een periode van rouw werd gebruikt in plaats van het in de rouwperiode 'ongepaste' zilveren theeservies.

Deksel

Jan Reghter

Zilveren gestileerde bodebus, met sporen van verguldsel, uitgezaagd met opengewerkte prinsenkroon, hangende aan drie kettingen met monogram HVD. Twee aanziende leeuwen als schildhouders houden het in zilver met blauw uitgevoerde ambachtswapen op. 
 
De bodebus was een onderscheidingsteken dat werd gedragen door boden die in dienst waren van bestuurslichamen zoals de Kamers der Staten Generaal, de Provinciale Staten, gemeentebesturen, Hoogheemraadschappen, Waterschappen en polders. 
In de middeleeuwen werden geschreven en verzegelde berichten door bodes overgebracht. De berichten werden in een bus aan een gordel gedragen. Soms droeg zo'n bode een staf wanneer hij op reis was. De bode kon gratis gebruik maken van het toenmalige vervoer zoals de trekschuit, veerpont of diligence. 
Vanaf de 15de eeuw werd aan de bodebus een schildje toegevoegd met het wapen van de instantie die werd vertegenwoordigd door de bode.

Bodebus van Hof van Delft

De sprenkelaar is dubbel-kalebasvormig en heeft een concaaf-conische voet met standring. De voet en het halsstuk hebben een decor van afwisselend bloemen en uit vier ruiten opgebouwde ruiten. De buik heeft vier lotusbladvormige cartouches met daarin afwisselend prunus- en perzikbloesemtakken. Langs de monding loopt een band met servetwerk.

J.D. van Velzen

Vanaf circa 1895 introduceert technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940) het traditionele tinglazuur opnieuw. Met nieuwe vormen en moderne decoraties die vooral een Hollands karakter krijgen moeten consumenten aangetrokken worden tot dit traditionele product.

De collectie

Sorteren op

Suikerpot

Suikerpot

Suikerpot met het wapen van de familie Van Alderwerelt

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

De collectie

Sorteren op

Suikerpot

Suikerpot

Suikerpot met het wapen van de familie Van Alderwerelt

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?