Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Prinsenhof delft homepage

Het museum is tijdelijk gesloten voor verbouwing en venieuwing

Plan je bezoek

Johannes Lutma (I)

John Osborne

Ovaalvormig medaillon met een halfportret van Amalia van Solms

Medaillonportret van Amalia van Solms

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

De Oude en Nieuwe Kerk Delft en Museum Prinsenhof presenteren de nieuwe stadswandeling Sporen van Slavernij. Kijk met andere ogen naar de stad en ontdek verborgen verhalen die lange tijd ongehoord bleven. Deze bijzondere wandeling nodigt je uit om stil te staan bij plekken in Delft die verbonden zijn met het koloniale slavernijverleden. In gesprek met een gids én elkaar reflecteren we op ons gedeelde verleden – en hoe dit nog steeds doorwerkt in het heden. Samen wandelen we langs historische locaties. Welke verhalen schuilen achter de gevels, grachten en de bewoners van de huizen? En wat is de rol van Delft in deze geschiedenis? We delen verhalen die lange tijd niet verteld werden, maar die gehoord móeten worden.

Een nieuwe interactieve stadswandeling door Delft: ontdek de verhalen die de stad met zich meedraagt. 

Sporen van Slavernij

Peter Odijk

Portret van Jacoba Theodora Odijk-van Delden

Portret van Jacoba Theodora Odijk-van Delden

onbekend

De Porceleyne Fles - Royal Delft

G.F.J. Bley

Danau Batur

Kruik

Henk Tieman

De groei

Het vaasje is balustervormig en heeft een standring en een korte rechte hals. Het deksel is wijd klokvormig en heeft een radijsvormige knop. Op de voet loopt een band met stippenversiering. De buik is gedecoreerd met begroeide rotsen en drie spelende kinderen, zogenoemde zotjes. Het deksel heeft een decor van twee bloementakken.

Dekselvaas

Het lekkerste winkeltje van Delft

Ontdek Winkeltje Kouwenhoven

Arend Willem Maurits Odé

Portretbuste van Jan Toorop

De vaas is concaaf-cilindrisch van vorm met een verdikte band in het midden en heeft een standring en een trompetvormige monding. Een dergelijke vaas wordt ook wel aangeduid als gu-vaas. De onderzijde van de vaas is gedecoreerd met bloeiende pioenroosplanten waartussen twee lotusvormige cartouches met daarin rivierlandschapsdecors met de zon, bergen, rotsen, bomen, een huis en respectievelijk een lopende oosterse figuur met een staf, en een pagode en een man in een bootje. Boven de buikverdikking loopt een band met alternerend gearceerd golfvormig servetwerk. De bovenzijde van de vaas is gedecoreerd met bloeiende prunusbomen met daartussen twee lotusvormige cartouches waarin een rivierlandschapsdecor met bergen, rotsen, bomen en een afdakje, respectievelijk een landschapsdecor met de zon, bergen, rotsen, bomen, een huis en een lopende figuur met een staf.

Bekervaas

Het bord heeft een standring en een brede, licht oplopende rand. Het plat heeft, binnen een dubbele cirkel, een decor van een terras met een hekje, een bananenplant, begroeide rotsen, een groot kamerscherm, een baldakein, een staande oosterse heer, een dienaar met een waaier, een twee andere dienaren met attributen. De rand is gedecoreerd met bloemvormig servetwerk met daarin zes geschulpte cartouches met bloesemtakken. De buitenrand heeft een decor van twee rivierlandschappen.

Bord

Jan Verkolje (I)

Portret van de kinderen van Dr Jacob van Vredenburch van Adrichem en Catharina van der Goes, v.l.n.r.: 
Franco van Vredenburch (1673 - 1694) 
Adriaan C... F... Jacobszn van Vredenburch (1680 - 1759) 
Antonia Catharina van Vredenburch (1675 - 1755) 
Sara van Vredenburch (1671 - 1718) 
Jacoba van Vredenburch (1676 - 1754)

Portret van de kinderen van Dr Jacob van Vredenburch van Adrichem en Catharina van der Goes

Kruik met een geknepen oor. De standring heeft een met de duim geknepen randversiering.

Plantengroei

Jaap van den Ende

Studie: schilderij V reeks VIII 'synchronismen'

Een hanengevecht bij het Batur meer. Hanengevechten hebben een ceremoniële functie als een bloedoffer bij tempelfeesten. Ook kunnen hanengevechten plaatsvinden bij dorpsfeesten om te gokken.

Hanengevecht Batur

Koninklijke Fabriek F.W. Braat

Trotseer-, dak-, of traceerloodjes zijn loden plaatjes, altijd in de vorm van een wapenschildje, die worden gesoldeerd over de spijker waarmede het lood op daken en dakkapellen is genageld. Op deze wijze worden spijkers afgedekt en beschermd tegen weersinvloeden en wordt inwateren voorkomen.

Eduard Houbolt

Portret van onbekende man

Karel van Mander (II)

Mander is de signatuur op het wandtapijt. 'Jonge Mander' noemde Karel van Mander zich vaak, ter onderscheiding van zijn gelijknamige vader, die vooral bekend gebleven is door de kunstenaarsbiografieën in zijn Schilder-Boeck. Hij kwam naar Delft als ontwerper voor de tapijtwever François Spiering. Spiering was na de Spaanse Furie met al zijn arbeiders van Antwerpen naar Delft uitgeweken. Het stadsbestuur had hem een van de vroegere kloosters in gebruik gegeven, want voor het weven van tapijten was veel ruimte nodig. Hij leverde veel series tapijten, vooral van het buitenland. 
Karel van Mander werd in dit bedrijf in 1607 of 1608 aangenomen. Hij moest de ontwerpen maken en ze ook vergroten tot kartons. Deze waren een belangrijk hulpmiddel, want de tapijten werden liggend geweven met de voorkant naar beneden, zodat de wevers het resultaat nauwelijks konden beoordelen. Van Mander heeft voor Spiering heel wat ontwerpen gemaakt, met steeds minder genoegen, want de repen van het karton werden meteen in productie genomen en men zat altijd op hem te wachten. Hij bedronk zich regelmatig, geld was er nooit in huis en krediet kreeg hij niet meer. 
Toch lukte het hem in 1615 met financiële steun een eigen bedrijf te stichten, dat in het volgende jaar met de productie begon. Zijn eerste opdracht was een grote serie tapijten voor de Deense koning, die in 1620 tot 26 stuks was uitgegroeid. Er moet hard gewerkt zijn op het atelier, maar waarschijnlijk heeft Van Mander toch te scherp met Spiering willen concurreren. Hij moest grote sommen betalen voor de specialisten. In 1621 werd hijzelf onder curatele gesteld, maar het bedrijf bleef een enorme productie van nog betere kwaliteit behouden. In 1622 werd Van Mander failliet verklaard, in 1623 stierf hij. Zijn materiaal en ontwerpen werden door Spiering overgenomen. 
Alexander de Grote was een geliefd onderwerp voor tapijtwevers. We weten dat Van Mander op zijn minst vier series Alexander-tapijten heeft geproduceerd. Maar al eerder komt Alexander voor als één van de negen beroemde mannen (o.a. in een begin 15 de eeuwse tapijtenserie in The Cloisters, New York) en als grote heerser (in een serie voor het Bourgondische Hof, nu in Roma) In Van Mander's tijd lag de nadruk vooral op de beslissende ogenblikken in de geschiedenis en op de morele eigenschappen van de grote man. 
Op het zojuist verworven wandtapijt is een veldslag te zien. Van de vele veldslagen die Alexander heeft geleverd, is deze te identificeren op grond van de olifanten aan de rechterkant. Zij bewijzen dat het hier om één van de beroemdste gevechten gaat: de slag bij de Hydaspes in 326 v. Chr. Deze rivier (de tegenwoordige Jehlum, West-Pakistan) vormde de scheiding tussen Alexander's leger en dat van koning Porus. Porus was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was vooral bang voor zijn 200 olifanten. Deze konden alleen door het voetvolk bestreden worden, de ruiters waren er niet op getraind. 
Alexander liet op een stormachtige maanloze nacht een deel van het leger onverwacht een eind verder de rivier oversteken. Zijn tactiek was erop gericht om de olifanten en de ruiterij van Porus te scheiden, zodat zijn voetvolk de olifanten kon aanvallen. Dit lukte en de olifanten gingen, vriend en vijand vertrappend, op de vlucht. De superieure gevechtstechniek van de Grieken, oprukkend in een phalanx met aaneengesloten schilden, zorgde er toen voor dat Alexander de slag won. Hij maakte de overwonnen Porus tot zijn vazal en liet hem verder regeren in zijn koninkrijk. 
Het ontwerp van Van Mander gaat terug op de biografie van Alexander in de parallelle levens van Plutarchus (ca.46 - na 120) In de tweede helft van de 16de eeuw beleefde deze Griekse schrijver een enorme populariteit, vooral na het verschijnen van een zeer matige Franse vertaling van Jacques Amyot (1559, vele malen herdrukt) Deze vertaling werd opnieuw vertaald, in het Engels door Sir Thomas North (1579, uitgebreid geciteerd door Shakespeare) en in het Nederlands door Aarnoud van Zuylen van Nyevelt (Leiden, 1603, herdruk Delft 1644) Er was echter in 1601 in Leiden al een eerdere vertaling van Everart verschenen, die gebaseerd was op een Latijnse versie van Darius Tibertus. Het is onduidelijk of Van Mander één van de Leidse versies heeft gebruikt of de vertaling van Amyot. 
Vele details uit het verhaal zijn op het tapijt terug te vinden. Op de achtergrond is het water van de Hydaspes te zien met aan de rechterkant de slag, waarin de olifanten duidelijk zichtbaar zijn. Het centrum van het tapijt wordt ingenomen door koning Porus, die door Plutarchus beschreven wordt als een enorme man, bijna even groot als zijn olifant, hoewel dit beest groter was dan zijn soortgenoten. Deze olifant beschermde zijn meester, maar toen hij voelde dat Porus door zijn wonden was verzwakt, knielde hij neer en liet Porus zachtjes op de grond glijden. Daarna trok hij met zijn slurf voorzichtig de spiesen en pijlen uit de wonden. Toen Porus voor Alexander gebracht was vroeg deze, hoe hij behandeld wilde worden. Het antwoord was: koninklijk. Alexander vroeg of hij er niet nog iets aan toe te voegen had, maar Porus antwoordde dat het woord koninklijk reeds alles inhield. Daarop gaf Alexander hem niet alleen de regering over zijn eigen koninkrijk, maar voegde er nog een groot gebied aan toe. 
Op het tapijt is het ogenblik afgebeeld waarop Porus in zijn macht wordt bevestigd. Alexander heeft zijn blinkende zwaard opgeheven. Hij zit op zijn beroemde paard Bucephalus, dat korte tijd later zou sterven. Naast Porus lijkt de 30-jarige Alexander een tengere jongeling. 
Van Mander heeft Porus en de zijnen onderscheiden van de Grieken door ze negroïde trekken te geven: platte neuzen en dikke lippen. Met historische en topografische juistheid nam men het in de 17de eeuw nog niet zo nauw. 
De compositie van het tapijt is door Van Mander op superieure wijze opgelost. Porus vormt de verbinding van de hoofdscène links met de veldslag rechts. Vanuit onze links-rechts leesrichting kijken we met Alexander mee, worden tegengehouden door Porus, maar tegelijkertijd in een diagonaal dalende lijn naar rechts geleid, vanwaar we in een slinger van vechtenden naar boven terugkomen bij de gebeurtenissen aan de rivier. Het geheven zwaard van Alexander, dat in de drukke achtergrond gemakkelijk verloren zou kunnen gaan, heeft bijzondere nadruk gekregen door het erachter geplaatste vaandel. 
Overal is de liefde voor het detail merkbaar. Vooral in de wapenrustingen, maar ook in de bloemen op de voorgrond, waar de toen nog nieuwe tulpen opvallen (zouden ze daarom precies onder de speer van Porus zijn geplaatst?) De rand, met een vlechtwerk van bloemen en druiven, verlevendigd door vogels, is sterk verwant aan de boorden van de Scipiotapijten van Spiering, die waarschijnlijk ook door Van Mander ontworpen zijn. 
In de documentatie, die door G.T. van IJsselsteyn is bijeen gebracht, is ons tapijt niet met zekerheid te traceren. Hoewel juist over de Alexander-serie vrij veel informatie bestaat, zijn de gegevens over de kleur van de rand en de maten moeilijk met dit tapijt in overeenstemming te brengen. In ieder geval kunnen we concluderen dat Van Mander vier, misschien wel vijf "kameren van Alexander" heeft geweven. En waarschijnlijk kennen we de oude naam van de voorstelling, al wordt die genoemd in verband met een tapijt met rode rand, terwijl het onze een blauwe heeft: 'de battalie van Poorus'.

Koning Porus voor Alexander de Grote

BV De Sphinx Maastricht

Carel Adolph Lion Cachet

Het bord is vervaardigd ter gelegenheid van de eerste verjaardag van koningin Juliana in 1910, zijn aan de voorkant voorzien van een gedrukte decoratie die is ontworpen door Lion Cachet (1864-1945). Op het plat is een J met een kroon afgebeeld, omgeven door gestileerde lelies en het opschrift '30 April 1909 30 April 1910'. De rand is versierd met medaillons omgeven door gestileerde naturalistische motieven.

Schotel

Drinkkruikje versierd met drie ovale medaillons in reliëf, gevuld met een wapen met helm en helmteken (man met hoed) en de letters M.G.

wandreliëf 'gasthuismolen'

Badplaats Sindse Merte

Kleipijp

Bangli

The sweetest shop in Delft

Discover Winkeltje Kouwenhoven

Het schoteltje heeft een standring en een schuin oplopende, gecontourneerde en geaccoleerde rand. Het afwijkende schoteltje is gewelfd en licht gecontourneerd, en heeft een standring en een licht geaccoleerde rand. De kommetjes zijn omgekeerd concaaf-conisch van vorm en hebben een standring, een gecontourneerde wand en een geaccoleerde rand. Het schoteltje en het plat van de kommen hebben decors van een landschap met gestileerde wolken, een vesting met een vaandel, een treurwilg en een gewapende krijger te paard. Het schoteltje heeft, rond het centrale decor, ronde cartouches met chrysanten. Langs de binnenranden van het schoteltje en de kommen lopen banden met cartouches waarin een landschap met een zittende oosterse figuur. De buitenwand van het schoteltje heeft boven de standring ovale cartouches en daarboven rechte kaders waarin floraal- en landschapsdecors. De buitenwand van de kommen heeft boven de standring bloembladvormige cartouches waarin afwisselend een krijger te paard en een landschapsdecor. Langs de buitenrand van de kommen loopt een band met vakken waarin floraal decors. Het afwijkende schoteltje heeft een centraal decor van draken, een band met bloemblaadjes waarin bloempjes waaromheen bloemvormig servetwerk, en langs de rand vakken met bloesemtakken. De buitenwand van het afwijkende schoteltje heeft boven de standring een band met bloemblaadjes waarin bloempjes, en langs de rand vakken met bloemen.

De twaalfhoekige schotel is gewelfd en heeft een standring. Het plat heeft een decor van twee rechthoekige bakken met bloeiende planten en een vliegende Phoenix. De wand is gedecoreerd met takjes en bloemenranken.

Portret van een lachend meisje

William Henry Bartlett

George C. Virtue [London]

Town Hall, Delft

Eggen te Kadisan

Zalfpot

De vaas is canopisch van vorm en heeft een vlakke bodem en een licht conische hals. Het deksel is gewelfd en heeft een verdikte? rand en een uivormige knop. De buik heeft een decor van blad- en bloemmotieven, rankwerk en twee boeddhistische leeuwen. Op de hals loopt een band met spiraalvormige versiering. Het deksel is gedecoreerd met een bloem binnen een bloem.

Anoniem

Twee ineenslagen handen houden de vredesstaf van Mercurius vast. Het rondschrift luidt: 'Auxilia humilia firma consensus facit 1581' (Samenwerking maakte geringe hulpmiddelen sterk). Op de keerzijde staan de wapens van Oranje en Vlissingen, verbonden door een kronkelend lint. Het rondschrift luidt: 'Nodus indissolubilis' (Onverbrekelijke knoop).

Dekselvaas

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?

Dekselvaas

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Sign up to our newsletter

Stay in touch

Will you accept our cookies?