Monutotam

Ieder jaar geeft Museum Prinsenhof Delft een beeldend kunstenaar de opdracht in co-creatie met Delftenaren een werk te maken voor het verbindende stadsprogramma de Delftse Blik. Museum Prinsenhof Delft was ooit het toevluchtsoord voor Willem van Oranje, de ‘Vader des Vaderlands’ die streed voor geloofs- en gewetensvrijheid. Voor de nieuwe kunstenaarsopdracht vond het museum een kunstenaar die goed aansloot bij het thema vrijheid én bij het keramiekjaar: Yuro Moniz. Zowel in haar achtergrond, haar levenshouding als haar manier van werken heeft Yuro Moniz een grote affiniteit met het thema vrijheid. Er is ook werk van Yuro Moniz te zien in de tentoonstelling Pioniers in Keramiek.

Na jaren gewerkt te hebben in fotografie en film voor modemerken, besloot Yuro Moniz terug te keren naar haar essentie. Naar werken met de handen, en werken op intuïtie. Sinds 2019 maakt zij vanuit haar atelier in Rotterdam als autodidact kunstenaar op ambachtelijke wijze keramiek. Ze heeft daarmee al een mooie internationale reputatie opgebouwd. Haar werk was onder andere te zien was op Salone Del Mobile in Milaan en in het van Gogh Museum.

“De kunstenaarsopdracht voor de Delftse Blik is voor mij echt een droomproject. Ik ga op zoek naar verhalen uit de stad die verschillende perspectieven geven op het ervaren van vrijheid. Ik kan de verhalen van nu vereeuwigen in keramiek, net zoals dat in traditionele samenlevingen gebeurde. Door die verhalen met elkaar te delen en te luisteren naar elkaar kunnen we de collectieve gedachte over vrijheid verbreden en het alledaagse overstijgen. Dit is een rode draad in mijn werk.”

Yuro Moniz is kunstenaar en ambachtsvrouw in één. Voor haar zoektocht naar vrijheid grijpt Yuro terug op eeuwenoude kennis, tradities en vakmanschap. Ze leerde het keramiekambacht van leraren in Zuid-Korea, Japan en Marokko en ontdekte de hechte gemeenschappen die daar omheen ontstonden.

‘’Vrijheid is ook allemaal dezelfde taal spreken. Het maken van keramiek zie ik als een universele taal over taalbarrières heen.

Voor haar monumentale vazen gebruikt ze de coiling techniek. Elke vaas wordt laag voor laag met de hand opgebouwd uit rollen van klei, dus zonder draaischijf. Yuro luistert naar de klei, de uiteindelijke vorm ontstaat gaandeweg. Dit maakt elke vaas uniek.

‘De klei zegt mij wat ik moet doen. Ik begin wel met een idee, maar op een gegeven moment neemt iets in mij het over. Deze manier van werken is voor mij vrijheid.’

Tijdens het werken met de handen ‘vrij’ in de klei komen veel verhalen naar boven. Dat merken we ook tijdens de workshops en gesprekken met deelnemers van de Delftse Blik. Werken met de handen maakt ruimte vrij in het hoofd. Yuro vraagt de deelnemers aan de workshops om iets mee te brengen dat voor hen persoonlijk symbool staat voor vrijheid. Daarmee worden stempels van klei gemaakt die Yuro zal gebruiken als ornament in een groot kunstwerk - Monutotam - dat een prachtige plek krijgt in ons museum.