Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Simon Fokke

Moord op Willem van Oranje door Balthasar Gerard te Delft, 10 juli 1584

Jan Amelisz

Clare Af-beeldinghe, ofte Effigien, der voornaemste Conspirateurs, staende op het Lichaem vande Hoofdeloose Arminiaensche Slange.

Maximiliaan van der Gucht

Stoel bekleed met tapijtweefsel, waarschijnlijk gediend hebbende voor de vergaderingen van van Veerigraden. Zowel rug en zitting als achterstijlen tussen rug en zitting zijn bekleed met tapisserie met een patroon van gestrooide bloemen (op een donker fond) en door een lint samengebonden en -gestrikte bloemtakken en -tuiltjes. 
 
Opdracht aan Van der Gucht 'een en veertich tapijte stolen daer onder eene presidiale armstoel' welke M. v.d. Gucht 8 mei 1662 aannam te vervaardigen. Uit het oorspronkelijke contract verder dat 'de heeren Burgemeesteren zullen tot voldoeninge van betalinge van de voorz. tapijten aan voorn. Van der Gucht cedeeren en opdragen zeeckere huysinge en de erve daerinne de voorn. Van der Gucht tegenswoordig woont, genaemt het Catarinen Convent, vrij sonder eenige oncosten van de opdrachte XL penningh, mitsgadens noch twee hondert guldens des zal bij Van der Gucht gehouden zijn gelijck hij belooft mits dese boven de voorsz. tapijten ten behoeven als voren te maecken een en veertich tapijte stoelen [...]'

Cornelis van Dijck

Het licht achthoekige blad heeft een iets oplopende en vlakke gehamerde rand waarop een gegoten profiellijst en de schuine godronlijst zijn gesoldeerd. Het blad rust op vier accoladevormige pootjes. Het vlakke middendeel van het blad is gegraveerd met acanthusbladeren in de hoeken afgewisseld door cartouches met C-voluten. Vanuit een centraal medaillon lopen stralen naar de rand. Op de porten zijn acanthusbladeren gegraveerd.

dienblad met latere decoratie

Blankwaardt & Schoonhoven

H.K.H. Prinses Juliana

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De geribde balustervormige vaas heeft een rechte nek met naar buiten gebogen rand. 
De collectioneur F.E. Vlielander Hein, die in 1913 zijn omvangrijke verzameling 'oud' Wit-Delfts legateerde aan het Gemeentemuseum Den Haag, stelt in een artikel uit datzelfde jaar vast dat voor velen het 'oud-wit Delftsch aardewerk' onbekend is of zelfs 'het als niets waardig' aan hen voorbijgaan. Volgens hem verdient 'het witte goed' dat hem zo na aan het hart ligt, in meer dan 'één opzicht belangstelling'. Hij benadrukt de historische waarde van deze Delftse productie. De voorwerpen zijn immers slechts met een ondoorzichtig wit tinglazuur bedekt, waardoor dergelijk goed de onderzoeker alle mogelijkheden biedt de basis van de technische aspecten van het tinglazuuraardewerk grondig te bestuderen. 
Vervolgens gaat Vlielander Hein uitvoerig in op een in 1778 gezamenlijk door de Delftse plateelbakkers opgestelde prijslijst. Evenals de prijs van het 'blauw of geschilderd goed' komt de prijs van het aanzienlijk goedkopere witgoed aan bod, dat als alledaags gebruiksgoed kan worden betiteld. Bovendien werden de prijzen vastgesteld van zowel het 'schone' oftewel ongeschonden Delfts als van het 'wrakke' goed met bakfoutjes. 
Een grote groep Wit-Delfts is in 1980 op het voormalige terrein van plateelbakkerij De Porceleyne Fles aan het licht gekomen. Deze bodemvondst, waartoe overigens tevens gedecoreerd goed behoort, dateert uit 1660-1680. Aangezien Wit-Delfts nagenoeg nooit een merk vertoont, is het in tegenstelling tot het wel gemerkte goed, onmogelijk de fabriek van herkomst vast te stellen. Gelet op de locatie van de bodemvondst is dat dus niet het geval met de in onze recente publicatie over De Porceleyne Fles beschreven groep wit-goed. Het belang van deze bodemvondst is dan ook groot. Enerzijds gaat het daarbij om Wit-Delftse producten waarvan de herkomst wél bekend is. Anderzijds werpt deze omvangrijke groep licht op het productieassortiment dat men toentertijd voerde, nota bene slechts een zevental jaren na de start van De Porceleyne Fles in 1653. 
Drie eeuwen later produceert De Porceleyne Fles opnieuw ongedecoreerd Delfts waarvan een aanzienlijk aantal tot de collectie van de Gemeentemusea Delft behoort. Bij het bekijken van deze uit 29 voorwerpen bestaande groep 'nieuw' Wit-Delfts aardewerk blijkt dat menig voorwerp is ontleend aan vormen van weleer. 
In de jaren dertig van de twintigste eeuw hervatte men de productie van het wit-goed, omdat het vanwege de lage onkosten immers aanzienlijk voordeliger was dan het beschilderde. Vooral deze prijsfactor bracht De Porceleyne Fles ertoe om tijdens de crisis van de jaren dertig opnieuw het ongedecoreerde Delfts aan de man te brengen. Wellicht zou het een gunstige invloed hebben op de omzet van de fabriek.

Vaas

Henk Tieman

Waarschijnlijk werden de eerste cloisonné tegels omstreeks 1907 vervaardigd bij De Porceleyne Fles. Deze werden aangebracht bij tegelversieringen in het inmiddels gesloopte Rotterdamse station Hofplein. Vanaf 1915 is L.E.F. Bodart betrokken bij de productie van cloisonné tegels met gekristalliseerd glazuur. Bodart leverde vrijwel zeker alle ontwerpen voor deze tegels, zoals de tegel met een pauwachtige vogel in een nis (pda 416). Tot aan zijn pensionering in 1933 heeft Bodart in samenwerking met D.J. van Arum (dienstverband 1890-1945) en W.D. Oosterloo een grote variëteit aan tegelontwerpen geleverd. 
In het begin van de jaren '20 worden hieraan de herdenkingstegels toegevoegd die werden vervaardigd ter gelegenheid van een bepaalde gebeurtenis. Deze tegels werden veelal in een beperkte oplage geproduceerd. Na de Tweede Wereldoorlog werd opnieuw een serie tegels in het assortiment opgenomen, die betrekking hadden op de afgelopen oorlogsperiode. De productie van cloisonné tegels werd in 1977 gestaakt vanwege het arbeidsintensieve en dus kostbare productieproces

Cloisonné tegel 'Voedsel Vrede Vrijheid 29 april 1945 5 mei'

David Derksen

Split vase

Johan Christiaan Grabijn

Hoogheemraadschap met archief, exterieur

De collectioneur F.E. Vlielander Hein, die in 1913 zijn omvangrijke verzameling 'oud' Wit-Delfts legateerde aan het Gemeentemuseum Den Haag, stelt in een artikel uit datzelfde jaar vast dat voor velen het 'oud-wit Delftsch aardewerk' onbekend is of zelfs 'het als niets waardig' aan hen voorbijgaan. Volgens hem verdient 'het witte goed' dat hem zo na aan het hart ligt, in meer dan 'één opzicht belangstelling'. Hij benadrukt de historische waarde van deze Delftse productie. De voorwerpen zijn immers slechts met een ondoorzichtig wit tinglazuur bedekt, waardoor dergelijk goed de onderzoeker alle mogelijkheden biedt de basis van de technische aspecten van het tinglazuuraardewerk grondig te bestuderen. 
Vervolgens gaat Vlielander Hein uitvoerig in op een in 1778 gezamenlijk door de Delftse plateelbakkers opgestelde prijslijst. Evenals de prijs van het 'blauw of geschilderd goed' komt de prijs van het aanzienlijk goedkopere witgoed aan bod, dat als alledaags gebruiksgoed kan worden betiteld. Bovendien werden de prijzen vastgesteld van zowel het 'schone' oftewel ongeschonden Delfts als van het 'wrakke' goed met bakfoutjes. 
Een grote groep Wit-Delfts is in 1980 op het voormalige terrein van plateelbakkerij De Porceleyne Fles aan het licht gekomen. Deze bodemvondst, waartoe overigens tevens gedecoreerd goed behoort, dateert uit 1660-1680. Aangezien Wit-Delfts nagenoeg nooit een merk vertoont, is het in tegenstelling tot het wel gemerkte goed, onmogelijk de fabriek van herkomst vast te stellen. Gelet op de locatie van de bodemvondst is dat dus niet het geval met de in onze recente publicatie over De Porceleyne Fles beschreven groep wit-goed. Het belang van deze bodemvondst is dan ook groot. Enerzijds gaat het daarbij om Wit-Delftse producten waarvan de herkomst wél bekend is. Anderzijds werpt deze omvangrijke groep licht op het productieassortiment dat men toentertijd voerde, nota bene slechts een zevental jaren na de start van De Porceleyne Fles in 1653. 
Drie eeuwen later produceert De Porceleyne Fles opnieuw ongedecoreerd Delfts waarvan een aanzienlijk aantal tot de collectie van de Gemeentemusea Delft behoort. Bij het bekijken van deze uit 29 voorwerpen bestaande groep 'nieuw' Wit-Delfts aardewerk blijkt dat menig voorwerp is ontleend aan vormen van weleer. 
In de jaren dertig van de twintigste eeuw hervatte men de productie van het wit-goed, omdat het vanwege de lage onkosten immers aanzienlijk voordeliger was dan het beschilderde. Vooral deze prijsfactor bracht De Porceleyne Fles ertoe om tijdens de crisis van de jaren dertig opnieuw het ongedecoreerde Delfts aan de man te brengen. Wellicht zou het een gunstige invloed hebben op de omzet van de fabriek.

Isaac van Haastert

Dit laat achttiende-eeuwse schilderij toont het woonhuis van Balthasar van Ast op de hoek links van de Oude Kerk, zoals het er in de zeventiende eeuw uitzag.

Gezicht op de Oude Delft en de Oude Kerk

onbekend

Het schoteltje heeft een standring en een schuin oplopende, gecontourneerde en geaccoleerde rand. Het afwijkende schoteltje is gewelfd en licht gecontourneerd, en heeft een standring en een licht geaccoleerde rand. De kommetjes zijn omgekeerd concaaf-conisch van vorm en hebben een standring, een gecontourneerde wand en een geaccoleerde rand. Het schoteltje en het plat van de kommen hebben decors van een landschap met gestileerde wolken, een vesting met een vaandel, een treurwilg en een gewapende krijger te paard. Het schoteltje heeft, rond het centrale decor, ronde cartouches met chrysanten. Langs de binnenranden van het schoteltje en de kommen lopen banden met cartouches waarin een landschap met een zittende oosterse figuur. De buitenwand van het schoteltje heeft boven de standring ovale cartouches en daarboven rechte kaders waarin floraal- en landschapsdecors. De buitenwand van de kommen heeft boven de standring bloembladvormige cartouches waarin afwisselend een krijger te paard en een landschapsdecor. Langs de buitenrand van de kommen loopt een band met vakken waarin floraaldecors. Het afwijkende schoteltje heeft een centraal decor van draken, een band met bloemblaadjes waarin bloempjes waaromheen bloemvormig servetwerk, en langs de rand vakken met bloesemtakken. De buitenwand van het afwijkende schoteltje heeft boven de standring een band met bloemblaadjes waarin bloempjes, en langs de rand vakken met bloemen.

Oost Indisch Huis: binnenplaats

Armando

Fahne

Maggi Giles

'Ryde Shopping Center'

Johannes Vermeer

Gezicht op Delft A.D. 2004, naar Johan Vermeer

Nieuwe Kerk exterieur naar Carel Fabricius

Rijk van Lavieren

Vondel

'Kaagweek 1949, Dorp "De Kaag"'

Perfect Promotions

Achtergrond van gelakt hout, met daarop van blik een versiering. In het midden een hand die de spelkaarten ophoudt. Hieronder Kingston/Delft, Bridge Championship 1996. Aan de achterkant een plastiek standaard. 
 
De Gemeente Delft heeft met Kingston upon Thames een jumelagecontact gehad. Die relatie is aangegaan vlak na de 2e Wereldoorlog en gestimuleerd door de Nederlandse journalist Albert Milhado. Hij was jarenlang correspondent bij de AVRO in Londen. In Engeland was de vrees dat het land door de oorlog geïsoleerd zou raken van het Europese vasteland. Die landen op het vaste land hadden immers veel gemeenschappelijke ellende meegemaakt en dat lag bij Engeland wat anders. Om de onderlinge contacten tussen de mensen in Engeland en de mensen op het vasteland te versterken is Albert Milhado naar Nederland gekomen met onder zijn arm een stapel engelse plaatsen die hij aan Nederlandse plaatsen wilde koppelen. Hij had van te voren een beetje gekeken welke plaatsen goed bij elkaar zouden kunnen passen. Zo werd Delft met z'n koninklijke banden gekoppeld aan de Royal Borough of Kingston upon Thames en Leiden aan de universiteitsstad Oxford. De activiteiten bestonden vooral uit het uitwisselen van groepen. Bij Kingston waren dat vaak sportverenigingen die het ene jaar naar Kingston gingen en het andere jaar de gastgevers waren van de mensen waarbij ze in verenigingsverband hadden gelogeerd. 
In de beide steden was de coördinatie van de activiteiten aanvankelijk in handen van de gemeente. In Delft is dat eind tachtigerjaren veranderd. Er werd toen een particuliere stichting opgericht die de jumelage relatie met Kingston vorm en inhoud gaf. De stichting werkte met een geringe subsidie van de gemeente. Dat bedrag was vooral bedoeld om bezoekende mensen uit Engeland een programma te kunnen bieden. De reis moesten de mensen zelf betalen. Het verblijf was bij gastgezinnen, dus met de kosten viel het wel mee. In Kingston is het altijd een aan de gemeentelijk gelieerde activiteit gebleven; het werd vooral gerund door ambtenaren. Rond het jaar 2000 bleek dat degenen die het tot dan toe in Kingston de zaak draaiende hadden gehouden daarmee wilden stoppen. (Ze waren al dik over de 90) En er waren geen opvolgers. Daarmee was het niet langer meer mogelijk om uitwisselingen te organiseren en werd besloten het jumelage contact te beëindigen. 
Het doel dat de jumelage heeft willen nastreven, namelijk het bevorderen van contacten over en weer en het informeren over de twee samenlevingen en gewoonten is toch wel gerealiseerd.

Bridge kampioenschap Kingston -Delft

Anoniem

Spotprent op de Eerste Engelse Oorlog, augustus 1652

'Stadhuis te Delft voor den brand van 4 februari 1618'

Gregorius van den Toorn II

Martinus Buytenwegh

Jan Luyken

Don Pedro (of Fernando) Pacieco, krijgsbouwmeester (ingenieur) van de hertog van Alva wordt met twee andere Spanjaarden opgehangen te Vlissingen, 8 april 1572. Met vele toeschouwers, op de achtergrond de masten van de schepen aan de kade 
 
Onderschrift: 'Don Pedro Pacieco opper krijgsbouwmeester des H. van Alva, nevens twee Spaensche jonkers opgehangen tot Vlissingen in den jaare 1572'.

Pacieco opgehangen te Vlissingen, 1572

Peter Odijk

Beschrijving van het (kunst)werk: Schilderij met een portret van een dode man (Q.).

Masker. Q.

Augustinus Terwesten

Tekening van de, huidige, historische zaal (in museum Prinsenhof). 
 
Op een bijbehorend los papier staat vermeld; 'De Groote Sael op het Princenhof te Delft' en 'Overgenomen uit de Verzameling 'Gezichten en Oudheiden der Stad Delft'

'De Groote Sael op het Princenhof te Delft'

Nieuwe Kerk met praalgraf van Willem van Oranje

Bloempot

Hoogheemraadschap Delfland: Albrechthal met ingang

P.J. Gerbrands

Petrus Franciscus Vreeswijk

Delfts aardewerk werd in de loop der eeuwen in diverse soorten en maten geproduceerd. Hierop worden een scala aan onderwerpen afgebeeld. Naast onder meer bijbelse- en allegorische voorstellingen schilderde men landschappelijke taferelen. De Porceleyne Fles grijpt terug op dergelijke voorstellingen met waterlandschapjes op klokken, jardinières en dekselvazen

Jeneverkruik met Hollands waterlandschap

Richard Roland Holst

Cloisonné tegel 'NOF Calvé Delft 1884-1924'

Delftsche Handelsvereeniging opgericht 1886

grote vijzel op houten, gekruiste voet met inscriptie 'voor d'apotheek int Gasthuys tot Delfft anno 1733', in reliëf een jachttafereel en bloemmotieven

Herman Veldhuis

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

De Porceleyne Fles

Misbaksel bestaande uit in elkaar gezakte geglazuurde borden met een decor in blauw, geheel is gescheiden door proenen.

Misbaksel

1/2 rijder uit de provincie Gelderland 
 
vz: 'MO. NO. ARG. CONFOE. BELG. PROD. GEL: &: C: Z:' 
az: 'CONCORDIA RES PARVÆ CRESCUNT'

1/2 rijder uit de provincie Gelderland

Cachet van Hugo de Groot

Franz Ziegler

H.K.H. prinses Juliana

Jacques Zon

Samuel Lankhout & Co

Nederlandsche Oliefabriek 

Affiche 'Delftsche Slaolie', met jonkvrouw met gebroken fles slaolie. Op de achtergrond kasteel met weggalopperende ridders met flessen slaolie in de hand, nagewuifd door jonkvrouw in kasteel. 
Op de voorgrond jonkvrouw met hond en gebroken fles slaolie op de grond.

Affiche ‘Delftsche Slaolie’

Hoogheemraadschap Delfland: Albrechthal met klok

De geribde cilindrische vaas loopt enigszins taps toe en is voorzien van een ingesnoerde nek met korte naar buiten gebogen rand. 
De collectioneur F.E. Vlielander Hein, die in 1913 zijn omvangrijke verzameling 'oud' Wit-Delfts legateerde aan het Gemeentemuseum Den Haag, stelt in een artikel uit datzelfde jaar vast dat voor velen het 'oud-wit Delftsch aardewerk' onbekend is of zelfs 'het als niets waardig' aan hen voorbijgaan. Volgens hem verdient 'het witte goed' dat hem zo na aan het hart ligt, in meer dan 'één opzicht belangstelling'. Hij benadrukt de historische waarde van deze Delftse productie. De voorwerpen zijn immers slechts met een ondoorzichtig wit tinglazuur bedekt, waardoor dergelijk goed de onderzoeker alle mogelijkheden biedt de basis van de technische aspecten van het tinglazuuraardewerk grondig te bestuderen. 
Vervolgens gaat Vlielander Hein uitvoerig in op een in 1778 gezamenlijk door de Delftse plateelbakkers opgestelde prijslijst. Evenals de prijs van het 'blauw of geschilderd goed' komt de prijs van het aanzienlijk goedkopere witgoed aan bod, dat als alledaags gebruiksgoed kan worden betiteld. Bovendien werden de prijzen vastgesteld van zowel het 'schone' oftewel ongeschonden Delfts als van het 'wrakke' goed met bakfoutjes. 
Een grote groep Wit-Delfts is in 1980 op het voormalige terrein van plateelbakkerij De Porceleyne Fles aan het licht gekomen. Deze bodemvondst, waartoe overigens tevens gedecoreerd goed behoort, dateert uit 1660-1680. Aangezien Wit-Delfts nagenoeg nooit een merk vertoont, is het in tegenstelling tot het wel gemerkte goed, onmogelijk de fabriek van herkomst vast te stellen. Gelet op de locatie van de bodemvondst is dat dus niet het geval met de in onze recente publicatie over De Porceleyne Fles beschreven groep wit-goed. Het belang van deze bodemvondst is dan ook groot. Enerzijds gaat het daarbij om Wit-Delftse producten waarvan de herkomst wél bekend is. Anderzijds werpt deze omvangrijke groep licht op het productieassortiment dat men toentertijd voerde, nota bene slechts een zevental jaren na de start van De Porceleyne Fles in 1653. 
Drie eeuwen later produceert De Porceleyne Fles opnieuw ongedecoreerd Delfts waarvan een aanzienlijk aantal tot de collectie van de Gemeentemusea Delft behoort. Bij het bekijken van deze uit 29 voorwerpen bestaande groep 'nieuw' Wit-Delfts aardewerk blijkt dat menig voorwerp is ontleend aan vormen van weleer. 
In de jaren dertig van de twintigste eeuw hervatte men de productie van het wit-goed, omdat het vanwege de lage onkosten immers aanzienlijk voordeliger was dan het beschilderde. Vooral deze prijsfactor bracht De Porceleyne Fles ertoe om tijdens de crisis van de jaren dertig opnieuw het ongedecoreerde Delfts aan de man te brengen. Wellicht zou het een gunstige invloed hebben op de omzet van de fabriek.

Doorkijkje naar het Oude Delft met links de Waalse Kerk

De collectioneur F.E. Vlielander Hein, die in 1913 zijn omvangrijke verzameling 'oud' Wit-Delfts legateerde aan het Gemeentemuseum Den Haag, stelt in een artikel uit datzelfde jaar vast dat voor velen het 'oud-wit Delftsch aardewerk' onbekend is of zelfs 'het als niets waardig' aan hen voorbijgaan. Volgens hem verdient 'het witte goed' dat hem zo na aan het hart ligt, in meer dan 'één opzicht belangstelling'. Hij benadrukt de historische waarde van deze Delftse productie. De voorwerpen zijn immers slechts met een ondoorzichtig wit tinglazuur bedekt, waardoor dergelijk goed de onderzoeker alle mogelijkheden biedt de basis van de technische aspecten van het tinglazuuraardewerk grondig te bestuderen. 
Vervolgens gaat Vlielander Hein uitvoerig in op een in 1778 gezamenlijk door de Delftse plateelbakkers opgestelde prijslijst. Evenals de prijs van het 'blauw of geschilderd goed' komt de prijs van het aanzienlijk goedkopere witgoed aan bod, dat als alledaags gebruiksgoed kan worden betiteld. Bovendien werden de prijzen vastgesteld van zowel het 'schone' oftewel ongeschonden Delfts als van het 'wrakke' goed met bakfoutjes. 
Een grote groep Wit-Delfts is in 1980 op het voormalige terrein van plateelbakkerij De Porceleyne Fles aan het licht gekomen. Deze bodemvondst, waartoe overigens tevens gedecoreerd goed behoort, dateert uit 1660-1680. Aangezien Wit-Delfts nagenoeg nooit een merk vertoont, is het in tegenstelling tot het wel gemerkte goed, onmogelijk de fabriek van herkomst vast te stellen. Gelet op de locatie van de bodemvondst is dat dus niet het geval met de in onze recente publicatie over De Porceleyne Fles beschreven groep wit-goed. Het belang van deze bodemvondst is dan ook groot. Enerzijds gaat het daarbij om Wit-Delftse producten waarvan de herkomst wél bekend is. Anderzijds werpt deze omvangrijke groep licht op het productieassortiment dat men toentertijd voerde, nota bene slechts een zevental jaren na de start van De Porceleyne Fles in 1653. 
Drie eeuwen later produceert De Porceleyne Fles opnieuw ongedecoreerd Delfts waarvan een aanzienlijk aantal tot de collectie van de Gemeentemusea Delft behoort. Bij het bekijken van deze uit 29 voorwerpen bestaande groep 'nieuw' Wit-Delfts aardewerk blijkt dat menig voorwerp is ontleend aan vormen van weleer. Zo is de plooischotel uit de jaren 1930-1976 het evenbeeld van het exemplaar uit de beerput. Ook het tweetal 'vaasjes' met een brede rand is niet te bestempelen als een nieuwe creatie, maar vindt zijn oorsprong in het vertrouwde model van de kwispedoor. 
In de jaren dertig van de twintigste eeuw hervatte men de productie van het wit-goed, omdat het vanwege de lage onkosten immers aanzienlijk voordeliger was dan het beschilderde. Vooral deze prijsfactor bracht De Porceleyne Fles ertoe om tijdens de crisis van de jaren dertig opnieuw het ongedecoreerde Delfts aan de man te brengen. Wellicht zou het een gunstige invloed hebben op de omzet van de fabriek.

Kwispedoor

Hoogheemraadschap Delfland: doorkijkje

De Klaauw

Rond bord, zonder standring; op het plat een klein bladmotief; op de rand een bladerkrans met hetzelfde bladmotief in alternerend blauw en mangaan met geel-oranje bessen;

Bord

Kleipijp

Dirk van de Goorberg

Schaal, steel en voet zijn onversierd en sober van lijn.

Burgemeester der stad Delft

Bram Bogart

Div. grijstonen. Bovenste helft vrij egaal donkergrijs, midden en onder lichtere grijstonen, dik opgebracht, zodat relief ontstaat.

Écriture satirique


Cazerneering te Delft

groot, 'Sambug' waarop Gasthuissymbool, blauw

Apothekerspot

Hoog Bailliuw van Delfland

'Hoofdprijs Kaagweek 1952'

Gerard van Bylaer

vz: Nederland, in een gedaante van een vrouw, wordt door Anjou aan de voeten gekluisterd, terwijl de Spaanse koning toekijkt. Zij wordt echter door een onverwachts toeschietende leeuw (de leeuwenmoed der inwoners) gered. VBI.REX.IN.POPVLVM.TIRANNVS.1583. Alwaar de koning voor het volk een tiran is. 
 
kz: Nederland, afgebeeld als een vrouw met vrijheidshoed en aan haar voeten een leeuw, vertrapt de afgeweerde kluisters. Tegenover haar de hertog van Anjou aan wie zij de rechterhand onttrekt, in de linker hand houdt zij de hem voorheen gegeven trouwring, als teken dat zij zich door zijn ontrouw van alle verbintenissen ontslagen acht. roosje.POPVLO.IVRE.Divino.ET.Humano.DIVORTIVM. Aldaar volgt voor het volk, naar het goddelijke en menselijke recht, de scheiding. 
 
Anjou wilde zijn geringe macht vergroten en beraamde daarom een aanslag op Antwerpen. Dit feit is in de geschiedenis bekend als de "Franse Furie". De aanslag mislukte, maar Anjou had zich hierdoor onmogelijk gemaakt en vertrok in de zomer weer naar Frankrijk.

Afzwering door de Staten-Generaal van Filips II, koning van Spanje als landsheer der Nederlanden

Plooischotel

De Grieksche A

Adrianus Kocx

Bloem- of cachepot met hoge wand met een iets overhangende rand, handgrepen in de vorm van geperforeerde leeuwenkoppen waarin (mogelijk) ringen hebben gezeten. Ongeveer op het midden van de buik is een band met gestileerde bladeren, bloemen en ranken naar Kangxi-voorbeeld. Het motief van ranken en bladeren herhaalt zich onder de bovenrand. 
Aan de onderzijde is een band met panelen gevuld met voluten. De licht-geribde voeten zijn gedecoreerd met puntige afhangende bladeren alternerend met ruyi-motieven.

Cachepot

Vaandel 'Buurtvereeniging Oranjevaan, Hof van Delft, opgericht 17 sept 1911'

lakstempel 'Nederlandsch Wollen Manufactuur'

Harm Kamerlingh Onnes

Albarello

Vaandel 'Byzondere Vrijwillige Landstorm als 't moet, afd. Delft'

L.J.C. Boucher

Firma M.M. Couvée

Sigil Minus Oppidi Delft

Sagger bowl

'Houseboats, Stoneham'

Rederijkers-kamer Withuys te Delft

De vazen zijn balustervormig en hebben een brede standring en een rechte hals. De buik heeft een decor van rotsen met bloeiende planten. De schouder is gedecoreerd met bloemen en rankwerk, en de hals met bloemen.

Het schoteltje is gewelfd en heeft een standring. Het plat heeft, binnen een geschulpte cartouche met bloemen op de rand, een decor van een vaas met pioenroostakken en kwastwerk, een rechthoekige plantenbak en een zittende kat. Om de cartouche loopt een band van servetwerk. De wand heeft een band met bloemvormig servetwerk met daarin drie geschulpte cartouches met bloementakken. Langs de rand loopt een band met bloemvormig servetwerk. De buitenwand is gedecoreerd met drie bloesemtakken.

Willem Jacobsz. Delff

Portret van Waals predikant Petrus Moraeus op 45-jarige leeftijd

Cornelis Tulk

Cornelis Tulk (1803-1893) begint bij De Porceleyne Fles als jongetje van 10 jaar, niet ongebruikelijk in die tijd. Voor deze theepot is witbakkende klei gebruikt met een doorzichtig loodglazuur. Hierdoor wordt het witte tinglazuur van het traditionele Delftse aardewerk overbodig.

Theepot met 'Tulk-zonnebloemmotief'

Kandelaar met het familiewapen Van Steelandt uit Den Haag

Grafmonument van Prins Willem I in de Nieuwe Kerk te Delft. Het onderschrift luidt: Grafstede te Delft opgericht ter eere van Willem van Nassau Prins van Oranje.

'Grafstede te Delft opgericht ter eere van Willem van Nassau Prins van Oranje'

Een zogenaamd pauwenbord met op het plat een vaas met in waaiervorm gerangschikte pauwenveren. 
Rand versierd met afwisselend een dubbel bladmotief en een bloempot met spiraalmotieven.

Bord met waaier- of pauwenverendecor

Het bord heeft een schuine standring en een brede, licht oplopende, geaccoleerde rand. Het plat heeft een decor van bloemen, waaronder pioenroos. Langs de rand loopt een band met bloemvormig servetwerk met daartegenaan een band met eenvoudig pijlpuntmotief.

Schotel

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Schotel

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?