Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

onbekend

Plastiek van een vioolspelende aap

Harmen Steenwijck

Boerderijstilleven met links een geopende deur, verschillende voorwerpen waaronder een pomp, omgekeerde emmer, aardewerk schotels, bruine kan, omgekeerde tobbe waarop een dode vogel en karn. Tegen de muur verschillende voorwerpen.

Een boerderijstilleven

Brandmeester

Kegelvormige kleurproeven. Op kleine bolletjes klei werd door de plateelbakker glazuur met pigmenten aangebracht om deze kleuren te testen. Zo kon de producent zien hoe de kleuren zich ontwikkelde tijdens verhitting, maar ook of ze over elkaar heen gebruikt konden worden of dat het glazuur uit ging lopen. De 'knoppen' zijn gedecoreerd in blauw, citroengeel, okergeel, wit of met een spiraal. Waarschijnlijk werden deze objecten hergebruikt als een soort decoratie.

De blanc de Chine sculptuur verbeeldt een staande Guanyin op een rotsvormige sokkel. Gaunyin is gehuld in een lange, geplooide mantel met een hoofdkap, en draagt een kroon en op de borst vermoedelijk het juweel Cintamani.

sculptuur van Guanyin

Hanny Reneman

Delft Kennisstad

Het zoutstandaardje is concaaf-conisch van vorm en heeft een tweemaal inspringende bovenrand en een holle bovenkant. De wand en de bovenkant zijn, tussen dubbele cirkels, gedecoreerd met kostbaarheden, waaronder een munt en een vaas.

De Grieksche A

Jan van den Briel

Deksel van botervloot met geaccoladeerde rand, inkepingen aan de lange zijden en dekselknop in de vorm van een druiventros. De deksel is versierd met cartouches gevuld met een haan alternerend met een bloemtak tegen een achtergrond van lijnen met stippen.

Deksel van verloren gegane botervloot

Hendrik Ilcken

Jan van der Dorst

Isaac Junius

Cornelis Danckerts (I)

Plaat of plaque met het zijaanzicht van het grafmonument van Willem de Zwijger door Hendrick de Keyzer in de Nieuwe Kerk te Delft. 
Voor Willem de Zwijger, die in 1584 in het Prinsenhof te Delft was vermoord, werd in de Nieuwe Kerk een tombe opgericht. Dit praalgraf, naar ontwerp van de beroemde architect en beeldhouwer Hendrick de Keyser (1565-1621) werd in 1621 voltooid. Het behoorde tot de grote bezienswaardigheden van Delft. Afbeeldingen ervan verschenen op schilderijen, tekeningen en prenten en ook, zoals hier op Delfts aardewerk.

Plaque met het zijaanzicht van het grafmonument van Willem van Oranje

Willem Jansz. Verstraeten

In het centrale medaillon op het plat aan de voorzijde is een putto afgebeeld met de rechterhand rustend op een schild, neergezet op een grondje met bossages. De lucht met vogels is aangegeven met strepen. De aigretterand op de rand is gevat tussen cirkels.

Bord met puti

Claes Jansz. Wijtmans

tegelveld met Saracenen

De gelobde vaas is flesvormig en heeft een rechte hals en een verdikte monding. De buik en de buitenzijde van de standring zijn versierd met opliggende, spiraalvormige varenbladmotieven. De schouder en hals zijn gedecoreerd met gestileerd rankwerk in reliëf.

De blanc de Chine sculptuur verbeeldt de in lilasana - met het rechterbeen opgetrokken - zittende Poe-Tai Ho-shang, met in zijn rechterhand een doekje en om zijn nek een akshamala.

sculptuur van zittende Poe-Tai Ho-shang

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

ontwerptekening van glas-in-loodraam, Atelier van Gebrand Glas 't Prinsenhof Delft

Schaaltje met bespotting van de windhandel

rond ; los deksel ; koperen hengsel en knop

Tegeltableau van 3x2 tegels met portret van Prinses Anna met ontblote borst ten halven lijve met gezicht en profil naar rechts gewend, in een ovale omlijsting. Hieromheen draperieën. Onder het portret de wapens van Van Oranje en Hannover; onder een kroon met links en rechts de tekst: HAERE/KONINGYKE/HOOGHEIT/ANNA/PRINSESSE/VAN/ORANGE.

Tegeltableau met portret van Prinses Anna

De Koninklijke Zilverfabriek Gerritsen en van Kempen Zeist

Wester V Delft

De vaas is slank eivormig en heeft een standring, een concaaf-cilindrische hals en een trompetvormige monding met een uitstaande rand. De hals heeft aan beide zijden applicaties van twee met de koppen naar elkaar gerichte, liggende leeuwen met brede staarten. De buik heeft een decor van staande oosterse hoogwaardigheidsbekleders, waarvan een met twee vrouwelijke dienaressen met waaiers waarboven gestileerde wolken, en vermoedelijk Shoulao, de Chinese god van het lange leven.

De cilindrische vazen hebben een omgekeerd convex-conische bodem op een hoge standring, een convex-conische schouder, en een omgekeerd concaaf-conische hals met een opstaande monding. Op de standring en langs de rand lopen banden met floraalmotieven. De buik en de hals zijn gedecoreerd met bloesemtakken, vruchten, peulen, bladeren, vogels en vlinders.

Leon Senf

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Schotel met een hert in een omgeving van slingerende bloem- en bladranken in lusterglazuur met de kleuren turkoois, donkerblauw, oker, roze en goud. Op de onderrand is een lijnmotief in okergeel. 
Leon Senf werkte vanaf 1878 tot 1930 bij aardewerkfabriek De Porceleyne Fles. Hij ontwikkelde zich van leerling tot leidinggevend ontwerper en ontwikkelde zich in zijn vrije tijd ook als kunstenaar. Senf was ook betrokken bij diverse experimenten op het gebied van keramiek en glazuren. Lusterglazuur werd al vanaf 1892 ontwikkeld, maar pas vanaf circa 1910 voor figuratieve decoraties gebruikt. 
Het turkoois glazuur op de rand wordt op verschillende plekken onderbroken door een rozige glazuur. Deze onderbreking is niet repetitief, waardoor het lijkt alsof het glazuur niet overal evengoed heeft gehecht tijdens het bakproces. De techniek voor lusterglazuur vereiste dat een voorwerp vier maal werd gebakken, waardoor de kans op misbaksels groot was. Echter, dit bord kan niet als zodanig herkend worden.

Schotel met hert

De Porceleyne Schotel

Jan Pennis sr

Rond bord met op het plat een smederij met links een smid achter een werkbank en rechts een smid die een staaf in het vuur steekt. Op de achtergrond hangt aan de muur: een slot, een bos sleutels en een tang. Op de wand en rand, bloem- en bladranken

Adrianus Kocx

Niet alle stukken op tafel zijn gebruiksvoorwerpen tijdens het diner bij welgestelde families. Deze bijzondere obelisken worden alleen als sieraad op het buffet uitgestald. Hiermee laat de familie zien dat zij smaak hebben en dat ze dergelijke dure objecten kunnen betalen. 
 
During the meal with a well-to-do family, not all of the pieces on the table were utensils. These extraordinary obelisks were displayed on the sideboard as ornaments. With such ornaments the family showed it had taste and could afford such expensive objects.

Twee Delftse faience obelisken.

De draak met vijf tenen aan elke klauw staat in China symbool voor de keizer. In de westerse wereld staat de draak vaak symbool voor het kwaad. Omdat dit mythische dier, als brenger van geluk, regelmatig voor komt op Chinees porselein, wordt het ook een populair onderwerp op Delfts aardewerk. Door de decoratie nauwkeurig te kopiëren, zorgt de Delftse plateelschilder ervoor dat het stuk moeilijk van Chinees porselein te onderscheiden is.

Pieter Adriaensz. Kocx

Johanna van der Heul

Het zonder standring uitgevoerde bord is aan de voorkant beschilderd met een vrouw in een tuin omgeven door hekwerk. Buiten de tuin danst een zogeheten 'zotje' naast een tafel. De scene wordt afgesloten door rotsen en bloemen aan de rechterkant

Dit bord is gemaakt ter ere van het dertiende lustrum van het Delftse Studenten Corps (D.S.C.) in 1913. De letters S. A. d. G. staan voor ‘Sjah Abbas de Grote’. Dit is het gekozen thema tijdens de viering van dit lustrum. Het ontwerp voor dit bord is hoogstwaarschijnlijk vervaardigd door Leon Senf. Het merkteken met drie puntjes wijst op een deel van zijn merk, waar normaliter ook nog een ruitvorm omheen staat. Het is mogelijk dat het ontwerp door iemand anders is uitgevoerd.

Schotel

De Paauw

Kom met overkragende rand. Op het plat enkele kostbaarheden en antiquiteiten tussen bloemen. Op de wand en rand vakken versierd met medaillons met bloemen en Chinese symbolen. De buitenwand versierd met sterren afgewisseld met cirkels./ Bowl with everted rim -Klapmuts- in Kraak style with flowers ans Chinese symbols of good fortune.

Klapmuts in kraakstijl gedecoreerd met bloemen en Chinese gelukssymbolen


Geelachtig vat in de vorm van een ton met duigen, bijeengehouden door wilgentenen en versierd met vier baardmaskers. Het vat rust op een ronde voet en heeft aan de bovenzijde op de hoeken een handvat en in het midden een schenktuit. Op de platte zijde heeft het vat een gecombineerd wapen met traliehelm, vlucht en op ieder schild drie leeuwenkoppen.

Karel van Mander (II)

Mander is de signatuur op het wandtapijt. 'Jonge Mander' noemde Karel van Mander zich vaak, ter onderscheiding van zijn gelijknamige vader, die vooral bekend gebleven is door de kunstenaarsbiografieën in zijn Schilder-Boeck. Hij kwam naar Delft als ontwerper voor de tapijtwever François Spiering. Spiering was na de Spaanse Furie met al zijn arbeiders van Antwerpen naar Delft uitgeweken. Het stadsbestuur had hem een van de vroegere kloosters in gebruik gegeven, want voor het weven van tapijten was veel ruimte nodig. Hij leverde veel series tapijten, vooral van het buitenland. 
Karel van Mander werd in dit bedrijf in 1607 of 1608 aangenomen. Hij moest de ontwerpen maken en ze ook vergroten tot kartons. Deze waren een belangrijk hulpmiddel, want de tapijten werden liggend geweven met de voorkant naar beneden, zodat de wevers het resultaat nauwelijks konden beoordelen. Van Mander heeft voor Spiering heel wat ontwerpen gemaakt, met steeds minder genoegen, want de repen van het karton werden meteen in productie genomen en men zat altijd op hem te wachten. Hij bedronk zich regelmatig, geld was er nooit in huis en krediet kreeg hij niet meer. 
Toch lukte het hem in 1615 met financiële steun een eigen bedrijf te stichten, dat in het volgende jaar met de productie begon. Zijn eerste opdracht was een grote serie tapijten voor de Deense koning, die in 1620 tot 26 stuks was uitgegroeid. Er moet hard gewerkt zijn op het atelier, maar waarschijnlijk heeft Van Mander toch te scherp met Spiering willen concurreren. Hij moest grote sommen betalen voor de specialisten. In 1621 werd hijzelf onder curatele gesteld, maar het bedrijf bleef een enorme productie van nog betere kwaliteit behouden. In 1622 werd Van Mander failliet verklaard, in 1623 stierf hij. Zijn materiaal en ontwerpen werden door Spiering overgenomen. 
Alexander de Grote was een geliefd onderwerp voor tapijtwevers. We weten dat Van Mander op zijn minst vier series Alexander-tapijten heeft geproduceerd. Maar al eerder komt Alexander voor als één van de negen beroemde mannen (o.a. in een begin 15 de eeuwse tapijtenserie in The Cloisters, New York) en als grote heerser (in een serie voor het Bourgondische Hof, nu in Roma) In Van Mander's tijd lag de nadruk vooral op de beslissende ogenblikken in de geschiedenis en op de morele eigenschappen van de grote man. 
Op het zojuist verworven wandtapijt is een veldslag te zien. Van de vele veldslagen die Alexander heeft geleverd, is deze te identificeren op grond van de olifanten aan de rechterkant. Zij bewijzen dat het hier om één van de beroemdste gevechten gaat: de slag bij de Hydaspes in 326 v. Chr. Deze rivier (de tegenwoordige Jehlum, West-Pakistan) vormde de scheiding tussen Alexander's leger en dat van koning Porus. Porus was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was vooral bang voor zijn 200 olifanten. Deze konden alleen door het voetvolk bestreden worden, de ruiters waren er niet op getraind. 
Alexander liet op een stormachtige maanloze nacht een deel van het leger onverwacht een eind verder de rivier oversteken. Zijn tactiek was erop gericht om de olifanten en de ruiterij van Porus te scheiden, zodat zijn voetvolk de olifanten kon aanvallen. Dit lukte en de olifanten gingen, vriend en vijand vertrappend, op de vlucht. De superieure gevechtstechniek van de Grieken, oprukkend in een phalanx met aaneengesloten schilden, zorgde er toen voor dat Alexander de slag won. Hij maakte de overwonnen Porus tot zijn vazal en liet hem verder regeren in zijn koninkrijk. 
Het ontwerp van Van Mander gaat terug op de biografie van Alexander in de parallelle levens van Plutarchus (ca.46 - na 120) In de tweede helft van de 16de eeuw beleefde deze Griekse schrijver een enorme populariteit, vooral na het verschijnen van een zeer matige Franse vertaling van Jacques Amyot (1559, vele malen herdrukt) Deze vertaling werd opnieuw vertaald, in het Engels door Sir Thomas North (1579, uitgebreid geciteerd door Shakespeare) en in het Nederlands door Aarnoud van Zuylen van Nyevelt (Leiden, 1603, herdruk Delft 1644) Er was echter in 1601 in Leiden al een eerdere vertaling van Everart verschenen, die gebaseerd was op een Latijnse versie van Darius Tibertus. Het is onduidelijk of Van Mander één van de Leidse versies heeft gebruikt of de vertaling van Amyot. 
Vele details uit het verhaal zijn op het tapijt terug te vinden. Op de achtergrond is het water van de Hydaspes te zien met aan de rechterkant de slag, waarin de olifanten duidelijk zichtbaar zijn. Het centrum van het tapijt wordt ingenomen door koning Porus, die door Plutarchus beschreven wordt als een enorme man, bijna even groot als zijn olifant, hoewel dit beest groter was dan zijn soortgenoten. Deze olifant beschermde zijn meester, maar toen hij voelde dat Porus door zijn wonden was verzwakt, knielde hij neer en liet Porus zachtjes op de grond glijden. Daarna trok hij met zijn slurf voorzichtig de spiesen en pijlen uit de wonden. Toen Porus voor Alexander gebracht was vroeg deze, hoe hij behandeld wilde worden. Het antwoord was: koninklijk. Alexander vroeg of hij er niet nog iets aan toe te voegen had, maar Porus antwoordde dat het woord koninklijk reeds alles inhield. Daarop gaf Alexander hem niet alleen de regering over zijn eigen koninkrijk, maar voegde er nog een groot gebied aan toe. 
Op het tapijt is het ogenblik afgebeeld waarop Porus in zijn macht wordt bevestigd. Alexander heeft zijn blinkende zwaard opgeheven. Hij zit op zijn beroemde paard Bucephalus, dat korte tijd later zou sterven. Naast Porus lijkt de 30-jarige Alexander een tengere jongeling. 
Van Mander heeft Porus en de zijnen onderscheiden van de Grieken door ze negroïde trekken te geven: platte neuzen en dikke lippen. Met historische en topografische juistheid nam men het in de 17de eeuw nog niet zo nauw. 
De compositie van het tapijt is door Van Mander op superieure wijze opgelost. Porus vormt de verbinding van de hoofdscène links met de veldslag rechts. Vanuit onze links-rechts leesrichting kijken we met Alexander mee, worden tegengehouden door Porus, maar tegelijkertijd in een diagonaal dalende lijn naar rechts geleid, vanwaar we in een slinger van vechtenden naar boven terugkomen bij de gebeurtenissen aan de rivier. Het geheven zwaard van Alexander, dat in de drukke achtergrond gemakkelijk verloren zou kunnen gaan, heeft bijzondere nadruk gekregen door het erachter geplaatste vaandel. 
Overal is de liefde voor het detail merkbaar. Vooral in de wapenrustingen, maar ook in de bloemen op de voorgrond, waar de toen nog nieuwe tulpen opvallen (zouden ze daarom precies onder de speer van Porus zijn geplaatst?) De rand, met een vlechtwerk van bloemen en druiven, verlevendigd door vogels, is sterk verwant aan de boorden van de Scipiotapijten van Spiering, die waarschijnlijk ook door Van Mander ontworpen zijn. 
In de documentatie, die door G.T. van IJsselsteyn is bijeen gebracht, is ons tapijt niet met zekerheid te traceren. Hoewel juist over de Alexander-serie vrij veel informatie bestaat, zijn de gegevens over de kleur van de rand en de maten moeilijk met dit tapijt in overeenstemming te brengen. In ieder geval kunnen we concluderen dat Van Mander vier, misschien wel vijf "kameren van Alexander" heeft geweven. En waarschijnlijk kennen we de oude naam van de voorstelling, al wordt die genoemd in verband met een tapijt met rode rand, terwijl het onze een blauwe heeft: 'de battalie van Poorus'.

Koning Porus voor Alexander de Grote

Bord met in het plat een blauwe rozet met gouden nerven, daaromheen zes vakken waarin afwisselend een zotje met bloem in hand tussen gewas en een sierlijke bloesemtak op groene grond tegen een wit fond. De uitgespaarde vakken hebben een blauw fond met goudkrullen aangevuld met zes kleine uitsparingen met bloempje in de rand. Op de bordrand een groengeel ruitpatroon waarin drie rozetten en drie ovale uitsparingen met blauwe rand en waarin een bloesemtak.

Bord

Maximiliaan van der Gucht

Kussen met episode uit de geschiedenis van Jozef: Jozef die zijn vader Jacob voorstelt aan de farao (gen. 47, vs 7).

Kussen met Jozef die zijn vader Jacob voorstelt aan de farao

Bord met op het plat het familiewapen van Christoffel Fabius van Hoecke (1665-1720), koopman in manufacturen en solliciteur-militair te Den Haag. Zijn vader, de zilversmid Adriaan van Hoecke trouwde in 1659 met Johanna Brechtel, een dochter van Hans Brechtel, deken van het Haagse goudsmedengilde. Na diens overlijden voerde Adriaan tevens het bedrijf van solliciteur-militair uit. 
Het gevierendeelde wapen bestaat in het eerste en vierde kwartier uit drie zilveren quarelen met vierkante koppen op een van rood en blauw gedeeld veld, zijnde Van Hoecke. Het tweede en derde kwartier toont in zwart een gouden lelie, het veld zilver gekoust, zijnde Brechtel.

Henricus Arnoldus Piccardt

Vaas met portret van Koning Willem I

De schilderstijl van deze kom wordt Nevers blauw genoemd. Deze manier van decoreren, waarbij lichte kleuren op een donkerblauwe ondergrond worden geschilderd, is ontstaan in de Franse stad Nevers. De Delftse keramiekschilders combineren deze Franse techniek met populaire Chinese decoraties, zoals de perzik en de olifant.

Tegelschilders ontleenden hun voorstellingen vaak aan populaire gravures en tekeningen. Dezen waren alom verkrijgbaar en eenvoudig om te zetten in sjablonen. De vrijstaande soldaten van Jacob de Gheyn en Hendrik Goltzius waren bijzonder geschikt voor overname op tegels. De prenten van De Gheyn waren niet los verkrijgbaar. Zij verschenen in 1607 in het boek 'Wapenhandelinghe van roers, musquetten ende spiessen'. De musketier die op deze tegels is afgebeeld, is afgeleid van prent 8 uit de Wapenhandelinghe van De Gheyn.

Tegeltableau (fragment) met een musketier

Het schoteltje heeft een standring en een schuin oplopende, gecontourneerde en geaccoleerde rand. Het afwijkende schoteltje is gewelfd en licht gecontourneerd, en heeft een standring en een licht geaccoleerde rand. De kommetjes zijn omgekeerd concaaf-conisch van vorm en hebben een standring, een gecontourneerde wand en een geaccoleerde rand. Het schoteltje en het plat van de kommen hebben decors van een landschap met gestileerde wolken, een vesting met een vaandel, een treurwilg en een gewapende krijger te paard. Het schoteltje heeft, rond het centrale decor, ronde cartouches met chrysanten. Langs de binnenranden van het schoteltje en de kommen lopen banden met cartouches waarin een landschap met een zittende oosterse figuur. De buitenwand van het schoteltje heeft boven de standring ovale cartouches en daarboven rechte kaders waarin floraal- en landschapsdecors. De buitenwand van de kommen heeft boven de standring bloembladvormige cartouches waarin afwisselend een krijger te paard en een landschapsdecor. Langs de buitenrand van de kommen loopt een band met vakken waarin floraaldecors. Het afwijkende schoteltje heeft een centraal decor van draken, een band met bloemblaadjes waarin bloempjes waaromheen bloemvormig servetwerk, en langs de rand vakken met bloesemtakken. De buitenwand van het afwijkende schoteltje heeft boven de standring een band met bloemblaadjes waarin bloempjes, en langs de rand vakken met bloemen.

Portret van Willem IV en profil met staf in de hand. Onderaan in cartouche de tekst: WIEHELM KAREL HENDRIK FRISO / PRINS VAN ORANIE EN NASSAU / ERFSTASDHOUDER CAPYTEYN GENERAAL / EN ADMIRAAL VAN DE SEVEN PROVINCIEN / DER VEREENIGDE NEDERLANDEN'.

Tegeltableau met portret van Willem IV

Theo van Hoytema

Ontwerptekening 'liggende slaoliefles' voor het zijpaneel van de lage kist met krokodillenkop voor het verpakken en vervoeren van flessen slaolie.

Proefdruk met slaoliefles voor kleine slaoliekist

Nederlandsche Oliefabriek 

Reproductie of proefdruk van het (ongekleurde) ontwerp van de 'olifant met zijn slurf een slaoliefles omklemmend' wat bedrukt werd op het zijpaneel van de hoge kist voor het verpakken en vervoeren van flessen Delftsche slaolie.

Monochrome proefdruk met olifant voor slaoliekist

Adriaan Carel Maria Tonino

Toetje van de eeuw

Jaap van den Ende

Informele systemen, Centrum

Dirk van Dien

fauteuil bekleed met ABC stof

Blauw reliëf

Felix mechanica

Uitzicht Doelenstraat

Fons Brasser

Beschrijving van het (kunst)werk: wit vlak met aan de rechterzijkant een gebogen zwarte lijn

Zonder titel

Maggi Giles

Beschrijving van het (kunst)werk: Oorspronkelijk gegeven objectnaam 'ingekleurde pentekening in schetsblok'

J. van Seuren

Uit onder meer de prijslijsten blijkt dat in de loop der eeuwen tal van soorten kommen in Delft op de markt werden gebracht. Gelet op een prijslijst uit 1724 leverde men maar liefst tien maten kommen, waarbij de grotere maten ook wel kasbakken werden genoemd. Dergelijke exemplaren kregen, zoals de naam aangeeft, een decoratieve plaats boven op de kap van een kast. Van de grotere maten zijn voorbeelden bekend met een diameter van maar liefst veertig cm. Tot de kleinere formaten rekende men de spoelkom. Bovendien had de klant de keuze tussen kommen met een al dan niet geribde wand. 
De kom uit 1947 borduurt voort op een oude traditie en vertoont aan de buitenkant een decoratie van een viertal vakken die zijn opgevuld met op traditionele wijze weergegeven bloemwerk en rotsachtige formaties. Langs de rand aan de binnenkant is een band van lambrequins en ranken aangebracht.

Karel Appel

Het melkkannetje is peervormig en heeft een driehoekige sneb, een gegolfd oor, een standring en een gewelfd deksel. De buitenrand is gedecoreerd met een band van swastikavormig servetwerk. Boven de standring loopt een band met gestileerde golven. De buik van het kannetje en het deksel hebben decors van bloemen en vlinders.

Koninklijke Tichelaar Makkum

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Bord met het alliantiewapen van Franco van Bleiswijck en Anna van Hoogenhouck

Plateelbakkerij Zuid-Holland

Bord, vervaardigd ter gelegenheid van de geboorte van prinses Juliana, aan de voorkant in het plat gedecoreerd met een boompje met oranjeappels in een kuip. Voor de stam van de boom is een banderole met het opschrift 'D'Oranjeboom bloeit voort 30 April 1909'. Op de rand zjin oranjeappels tussen bladwerk geschiderd.

Bord vervaardigt ter gelegenheid van de geboorte van prinses Juliana, 30 april 1909

Bord t.g.v. de eerste verjaardag van prinses Juliana

De convex-conische kom en de gewelfde schotel hebben een standring. De schotel heeft, binnen een cartouche met een geschulpte en een onderbroken geschulpte rand, een centraal decor van bloemen en bladeren. De wand is gedecoreerd met vijf bloemvormige cartouches met bloemen en bladeren. Tussen de cartouches en langs de rand bevindt zich Y-vormig servetwerk. De kom heeft op het plat, binnen een enkele cirkel, een decor met bloemen en bladeren. De buitenwand is versierd met Y-vormig servetwerk waarbinnen zich vijf bloemvormige cartouches met bloemen en bladeren bevinden.

Bord

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Bord

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?