If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Willem van Oranje in vogelvlucht

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

De Drie Klokken

Jacobus van Putten

Zeshoekige kwispedoor met licht ingesnoerde voet en hals en zeszijdige geaccoleerde mond. Op de binnenwand drie scènes met betrekking tot tabaksteelt en -handel: het verbouwen, drogen, verkopen en roken van tabak, en op de buik tweemaal een plantagewoning. Aan de onderzijde van de mondopening bladmotieven en een dubbele concentrische ring.

Kwispedoor

Piet Kramer

Bord

Henk Peeters

Pirografiek

Anthonie Palamedesz.

naar links gewend; grote kanten kraag, waaier in de rechterhand met handschoen aan.

Portret van Agatha Cornelis Leendertsdr. van Schagen (1639-1683)

Nicolaas Rijnenburg

Meesterproef zoals die in 1769 werd voorgeschreven voor ververs die meester wilden worden van het Lucasgilde.

Meesterproef voor de huisschilders van het St. Lucasgilde

Erik Pape

Een beweeglijk geheel van blauwe en groen / turquoise verfstreken. Een basis van twee naar elkaar toe wijzende blauwe driehoeken, daartussen een brede horizontale blauwe streep met haaks daarop een verticale roze streep. Van daar uit onstaan blauwe lijnen, aan de bovenzijde naar de zijkanten afbuigend, en witte, pastueus opgebrachte verfstreken, die het beeld verlevendigen. Accenten in geel en roze.

Jardin des Tuileries

Jaap Gidding

De Porceleyne Fles - Royal Delft

onbekend

Tegel

Kees Smits

Beschrijving van het (kunst)werk: Het hele doek is l. oranje. Daarover potloodlijnen en verflijnen. Velden ontstaan: Links oranje rechthoeken met ruitvormige belijning, met daartussen drie horiz. kringelende lijnen; in het midden een klein felgroen vlak; rechts een blauw veld, waarvan de bovenrand feller blauw is, en van waar uit vert. kringelende lijnen lopen.

zonder titel

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

Glas-in-loodraam 'Arabier met kameel'

Chris Dagradi

Colignystraat 101

Randtegel

Museum Prinsenhof Delft is open Tuesday - Sunday from 11 am - 5 pm. During school vacations the museum is also open on Mondays.

Plan your visit

Cornelis van Dijck

Koffiekan, waarin gegraveerd het alliantiewapen van Margaretha Gijsberta van Steelandt en Floris Adriaan van Brakell tot den Brakell, gehuwd in 1711. De urnvormige romp met twee oren is bedekt met een hoog, geprofileerd deksel, waarvan alleen de top afneembaar is. Zware schalmen op de voet en op het lichaam, beneden langs de romp en op de losse deksel een krans van stijve, smalle bladeren. 
 
Coffee urn: 
On the body just above the small tap, the arms of Floris Adriaan van Brakell tot den Brakell and those of Margaretha Gijsbertta van Steelandt, whom he married in 1711, are engeraved. The top of the highly domed cover is detachable.

Kraantjeskan met het alliantiewapen van gehuwden: Braeckell tot Braeckell en Van Steelandt

Thomas van der Wilt

Portret van Dirk Scholl (1641-1727), borststuk naar links in ovaal, in huiskleding met in zijn hand een rol bladmuziek. Op de achtergrond rechts een raam waardoor de spits van de Nieuwe Kerk is te zien en linksachter een gordijn. 
Onderschrift: 'Dirk Scholl. Organist en klokkenist, voor dezen tot Arnhem, en nú, zedert den Jare 1665, tot Delft. / Dit beeld dien Phenix úijt, die Orgels, klokken, snaaren / Bezield met Hemel galm. Sijn vrúgtbare Geest en vlijt / Verbeeld zig zelf alom, door groots Músijk te baaren : / Dies sal sijn Naam en Loff verdúúren nijd en tijd.'

Portret van Dirk Scholl (1641-1727)

Ernst Ludwig Creite

Frans Hogenberg

Vergrote niet geheel nauwkeurige 18de eeuwse navolging van prent van Frans Hogenberg van de aanslag op Willem van Oranje door Balhasar Gerards. 
onderschrift 'Balthasar Serac, erschiest Graffen von Nassau Prinzen van Oranien'

'Balthasar Serac, erschiest Graffen von Nassau Prinzen van Oranien'

De Porceleyne Schotel

IJsbrand van Duijn

Fruittest, onderschotel ontbreekt, met gekartelde rand, rustend op drie pootjes, met in plat zespuntige ster met bloemmotief tussen de punten, en voorzien van lekgaatjes. Rand met bloemmotief, lofwerk en stippen. Op de onderzijde bladornamenten.

Fruittest

Jan Sühl

Kelkvormige eierdop met floraal decor in zes vakken, op vaste onderschotel. De onderschotel met sierrand met bloembladmotief.

Eierdop

Deksel

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Karl Landsteiner-plaquette voor het 20 maal geven van bloed

Bamboekoker met 5 hanensporen. De sporen zijn gebogen, 2-snijdend, en aan de onderzijde gekarteld. De koker bestaat uit 2 delen (houder en deksel, maar deksel ontbreekt). De houder is een bamboering met 2 verlengstukken en een inleg van wortel.

Bord met een decoratie in rood, blauw en turkoois met een zwaard in het midden. Over het vest hangen een maretak en een tak van de olijfboom en op het vest zitten twee duiven met het jaartal 1913. De rand is gedecoreerd met bloemen en ellipsen. 
Dit bord is gemaakt ter ere van de bouw van het Vredespaleis in Den Haag dat in 1913 voltooid was. De duiven en de takken zijn bekende vredessymbolen. Het zwaard staat symbool voor de rechtspraak. De kleurencombinatie en het randdecor doen denken aan het decor Nieuw-Perzisch

De Witte Ster

Dekselvaas

Herman Veldhuis

Jezus met doornenkroon

Glas-in-loodraam '1924'

Berchtesgaden Königsee

Manufactuur Oud-Loosdrecht

Geribde kan met oor, deksel en tuit, gedecoreerd in blauw met bloemtakken in vakken.

Pieter Goos

Schotel met een portret van prins Willem III

Hendrick van Vliet

Hendrick van Vliet schildert het Interieur van de Nieuwe Kerk in Delft. Vanuit de zuidelijke kooromgang kijken we langs pijlers op het grafmonument van Willem van Oranje. Van Vliet kiest er voor om het beeld gedeeltelijk af te dekken met een geel gordijn. Hij doet dit op zo’n overtuigende manier dat het lijkt alsof dit gordijn niet bij de voorstelling hoort maar zich in de ruimte van de kijker bevindt. Tegelijkertijd creëert hij hiermee meer diepte in het kerkinterieur. Een dergelijk staaltje van geschilderd gezichtsbedrog of trompe l’oeil is midden 17de eeuw zeer populair in Delft. 
 
Depicted here is the Interior of the Nieuwe Kerk in Delft with the monumental stone of William of Orange. The artist has hidden part of this church interior behind a yellow curtain. He has done this so convincingly, that the curtain seems no part of the image, but rather seems to be located in the viewer’s space. In doing so, he has created more depth in the church interior. Such an optical illusion or trompe l’oeil was extremely popular in Delft in the 17th century.

Interieur van de Nieuwe Kerk in Delft

jachthoorn versierd met geknepen banden; in diamantgravure het portret van prins Maurits, zijn wapen (in spiegelbeeld) met hartschild Saksen in een oranjeboom; de datum 1630 en de inscriptie: 'Mauritius Prins van Orangien' en een vlinder; daaronder een uil, bloesems en een wesp;

Glazen jachthoorn met een portret van Maurits

Maggi Giles

'Sid in the allotment'

Zak, vermoedelijk afkomstig uit de Weeskamer (stadhuis Delft), waarin officiële stukken (rechtstukken e.d.) in bewaard werden. Op de zak bevinden zich lakresten. 
(gezien het gekleurde stiksel aan de bovenkant binnenzijde modern exemplaar)

Henk Tieman

'Breda Oranjestad 1252 - 1952'

Notenhouten Lodewijk XIV stoel

Robert Smit

Beschrijving van het (kunst)werk: Over het hele vel (met potlood) getrokken regels, met pen en inkt 'beschreven' in een kriebelig, onleesbaar, abstract handschrift. Daar overheen brede penseelstreken. Op de linkerhelft twee lange vertikale gekromde lijnen met korte horizontale lijnen daartussen. Op de rechterhelft twee korte vertikale gekromde lijnen met vijf stippen daartussen.

Zonder titel

Philip van Pieterson

Studie voor "vestige"

Belangstelling voor de tijdens de Jubileumfeesten gemaakte film

affiche voor de tentoonstelling ‘Schilderijen, grafisch werk enz. van werkende leden’ van de Kunstkring Delft

Adriaen Brandt

koetje staand op rechthoekig voetstuk; kop rechts (vanuit beschouwer); ongedecoreerd;

Plastiek

Keller & Guérin

Claes Jansz. Visscher II

't Huys te Lovensteyn

Jaap van den Ende

Op een witte achtergrond is een patroon van vierhoeken met ongelijke zijden aangebracht.

Procesmatige ordening (18) 76

Adolf le Comte

Leon Senf

Omstreeks 1908 heeft Adolf le Comte enkele schotels ontworpen waarvan de uitvoering en de voorstelling bijzonder kunnen worden genoemd. Voor de vervaardiging ervan werd geen witbakkende klei gebruikt, maar een kleisamenstelling die na het bakken een beige scherf opleverde. Na de eerste bakgang werd het voorwerp bedekt met een witte engobelaag waardoor het voorwerp een roomwit fond kreeg. 
De decoratie bestond uit verschillende kleuren blauw, geel, groen en paars die soms uitvloeiden. Deze techniek, het schilderen op een met engobe bedekte, gekleurde scherf werd vanaf 1909 gebruikt voor de vervaardiging van het Nieuw Delfts. 
 
Deze schotel is hiervan een voorloper vanwege de deels vergelijkbare techiek. 
De zonder rand uitgevoerde schotel is beschilderd met het stadswapen van Delft met daaronder het fabrieksmerk van de Porceleyne Fles, het opschrift 'Delft' en een lauwerkrans. Aan weerszijden van het wapen is een figuur afgebeeld met respectievelijk een boek en een vaas in de hand.

Schotel

Christina Linaris-Coridou

Beschrijving van het (kunst)werk: Chinees schoteltje van wit porselein met een figuratieve scène in blauw en een applicatie van strookjes papier in een bundel. Het gebroken en gelijmde Chinees porseleinen schoteltje met een figuratieve scène in blauw heeft een applicatie van strookjes papier in een bundel aan de rand.

Bord met Versiering

André Oosthoek

Met familiewapens van Jasper van Kinschot (1553-1603) en zijn vrouw Josina Pijll (1562-1601) 
 
Jasper van Kinschot was raadsheer in het Hof van Brabant, thesaurier-generaal van prins Maurits, executeur erfenis van prins Willem van Oranje en raad in de souvereine leenhove van Brabant. Hij kwam in 1590 met zijn vrouw, met wie hij in 1578 trouwde in Bergen op Zoom, naar Den Haag. Twee jaar later, in 1592 woonde het gezin in het huis van Bronckhorst in de Korte Nobelstraat aan de noordzijde. In 1596 kocht hij Lange Vijverberg nr. 11. Rondom de wapens is de lijfspreuk van Van Kinschot weergegeven: Virtute et Constantia/Vertu et Constance/Geduerighe deucht verwint. 
Hierboven zijn drie scènes uit het apocriefe verhaal Susanna en de Oudsten afgebeeld (de badende Susanna, de berechting van Susanna en de bestraffing van de twee Oudsten) 
 
(http://www.thuisinbrabant.nl/personen/k/kinschot,-jasper-van) 
Jasper van Kinschot werd geboren op 15 oktober 1552 in Turnhout, in het toen nog ongedeel­de Brabant, als zoon van Zeger van Kinschot en Josine Roe(lo)fs. Op 20 september 1578 huwde hij in de Grote Kerk van Bergen op Zoom Josina Pijll, dochter van Nicolaas Pijll en Cornelia Boulijn. Zij was geboren op 25 januari 1562 op kasteel Wouw bij Roosendaal. Het echtpaar kreeg veertien kinderen van wie er slechts zeven de volwassen leeftijd bereikten. Na het overlijden van zijn echtgenote op 11 december 1601 hertrouwde Jasper op 17 augustus 1603 te Vlissingen met Maria de Chantraines dict Broucqsault. Uit dit huwelijk werd postuum een dochtertje geboren, dat echter na enkele maanden overleed. Jasper van Kinschot overleed op 11 december 1603 te 's-Gravenhage. 
 
In zijn prille jeugd genoot Jasper in de vrijheid Turnhout onderwijs, waarbij Latijn en Grieks, maar ook muziek en orgel- en clavecimbelspel deel uitmaakten van het programma. In 1567 ging hij naar de Universiteit van Keulen, alwaar hij bij de Jezuïeten verbleef. Nog voordat hij zijn studie voltooid had, kwam er in 1570 een bevel van Filips II aan alle onderdanen die aan vreemde universiteiten studeerden, deze te verlaten en te gaan studeren in de Universitey­ten sijner subjectie oft tot Romen. Met dispensatie van Alva bleef Jasper te Keulen tot hij baccalaurus artium was. In Dowaai behaalde hij op 20 maart 1571 de titel doctor artium. Hij bleef daar nog enkele maanden langer om de françoische tale te leren, waarna hij in augustus 1571 in Leuven rechten ging studeren. Als baccalaurus iuris ging hij tenslotte in 1574 naar Brussel om de juridische praktijk te leren. 
 
Zijn praktijkjaren begon hij te Brussel als klerk bij mr Willem van Winde, bij wie hij ook in de kost ging. Vervolgens ging hij in de leer bij zijn neef, advocaat mr Hendrick van Kinschot. Toen de functie van griffier van de Raad en Rekenkamer en het Leenhof van de Markiezen van Bergen op Zoom vacant kwam, solliciteerde Jasper hiernaar. Dat hij die functie ook daadwerkelijk kreeg, behoeft geen verbazing te wekken; de baanderheer van Merode, die namens zijn dochter Margaretha, markiezin van Bergen op Zoom, dit ambt mocht begeven, werd door Hendrick van Kinschot in al zijn zaken bijgestaan. Ongetwijfeld heeft deze laatste zijn neef aanbevolen. Na zijn aanstelling, op 8 juli 1577, vestigde Jasper zich te Bergen op Zoom bij Jan de Sage, kanunnik en deken der Grote Kerk. Hiermee begon zijn zelfstandige loopbaan én zijn betekenis voor het noorden van Brabant. Zowel in zijn persoonlijk leven als in zijn carrière ging het Jasper in deze jaren voor de wind; hij 'vrijde' en huwde vervolgens jonkvrouwe Josina Pijll, wier vader Nicolaas raad en commies van de markies van Bergen op Zoom was. 
 
In 1581 werd Jasper raad en stadhouder van de lenen van Bergen op Zoom. Spoedig echter kwamen er problemen wegens de Spaansgezindheid van de markies: in 1582 werden zijn goederen door de Staten van Brabant aan de prins van Oranje gegeven. Voor Jasper van Kinschot had deze maatregel het einde van zijn carrière kunnen betekenen. Hij ging echter over in dienst van Willem van Oranje in zijn oude functie van griffier (25 januari 1583) en kreeg korte tijd later tevens de functie van rentmeester-generaal van het Huis van Bergen op Zoom. 
 
Of hierbij van een bewuste verandering van loyaliteit -en wellicht ook van godsdienst- sprake was, blijkt niet uit Jaspers aantekeningen. Ook bleek bij deze gelegenheid dat Willem van Oranje gemakkelijk de functionarissen van zijn Spaansgezinde voorganger -ook Jaspers schoonvader Nicolaas Pijll kwam in dienst van Oranje- overnam. Had hij wellicht gebrek aan geschoolde functionarissen? Eén ding is zeker: Van Kinschot heeft, evenals zijn schoonvader, het vertrouwen van de Oranjes niet beschaamd. Dit moge blijken uit zijn verdere carrière en uit de gegevens die we bezitten over hem en zijn gezin. 
 
Al kort na zijn indiensttreden bij Oranje, werd Jasper samen met zijn schoonvader naar Antwerpen ontboden, waar zij het verzoek kregen orde op zaken te stellen in de financiën van de Oranjes. Enige tijd later werd hij, wegens het overlijden van griffier Johan Baptista Vogelsanck, tevens benoemd tot griffier van Willem van Oranje. Op last van deze laatste ging hij, aangezien Steenbergen in augustus 1583 door de vijand was ingenomen, met zijn schoon­vader en met een ingenieur naar de Ruigenhil om deze plaats te versterken en te omwallen. Deze voor Jasper waarschijnlijk zeer buitenissige opdracht schijnt hij bijzonder goed volbracht te hebben. De plaats, die later 'Willemstad' genoemd werd, eerde hem met een jaarlijks pensioen en met het peetvaderschap over één van zijn kinderen. Met zijn griffier­schap in dienst van Willem van Oranje blijkt hij eveneens het griffierschap van het huis van Buren bekleed te hebben, in dienst van Willem van Oranjes dochter Maria. In 1587 legde hij deze functie, wegens de andere drukke werkzaamheden, neer. 
 
In 1586 kreeg Maurits van Leicester toestemming in het markiezaat van Bergen op Zoom een voorziening te treffen op justitieel gebied voor die zaken waarvoor men op de Raad van Brabant te Brussel was aangewezen. Deze zaken werden vanaf die tijd behartigd door enkele door Maurits benoemde deskundigen alsmede door de leden van Maurits' eigen raad. We zien in de stukken van deze voorloper van de Raad van Brabant te 's-Gravenhage ook de naam van Jasper van Kinschot voorkomen. In september 1591, toen de Raad van Brabant te 's-Gravenhage werd opgericht, werd Jasper tot raad in dit college benoemd, terwijl hij tevens zijn functies voor prins Maurits bleef vervullen. 
 
De band die Jasper met de Oranjes had gekregen, blijkt ook uit het feit dat diverse leden van dit huis peetvader of peetmoeder van kinderen van Jasper waren. Zo was Maria van Nassau in 1589 peet van Maria van Kinschot, Maurits in 1590 van zijn naamgenoot Van Kinschot, Emilia van Nassau, zuster van Maurits, van een gelijknamig Kinschot-dochtertje in 1593 en tenslotte Louise de Coligny van Lodewijck van Kinschot in 1595. 
 
Nergens vermeldt Jasper in zijn autobiografische aantekeningen iets over zijn geloofsovertui­ging, maar mede uit bovenstaande gegevens mogen we afleiden dat hij in de jaren tachtig van de zestiende eeuw is overgegaan tot het calvinisme. 
 
Zijn Brabantse geboorte was voor zijn aanstelling in de Raad van Brabant een vereiste. Zijn collega-raadsheren waren -aanvankelijk vrijwel zonder uitzondering- geboren Brabanders. Zijn kinderen vonden hun huwelijkspartners echter ook onder de leden van Hollandse en Zeeuwse aanzienlijke families. 
 
Jasper van Kinschot, wiens lijfspreuk 'Virtute et Constantia' was, ofwel 'Geduerighe deucht verwint' was, werd aldus de stamvader van een Noordnederlandse protestantse tak van de familie Van Kinschot. 
 
Bronnen 
 
Algemeen Rijksarchief 's-Gravenhage, Familie-archief Van Kinschot, Autobiografische aantekeningen van Jasper van Kinschot (diverse handschriften). 
 
Molhuijsen P., en Kossman, F. (red.), Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek, deel 10, Leiden, 1937. 
 
Van Kinschot, C., Genealogie van het Geslacht van Schooten, later genoemd: (van) Schoyte (België) en Van Kinschot (België en Nederland), Tiel, 1910-1912. 
 
Dit artikel verscheen eerder in: J. van Oudheusden e.a. (red.), Brabantse biografieën. Levensbeschrijvingen van bekende en onbekende Noordbrabanders. Deel 1, Amsterdam/Meppel, 1992. 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 
 
Mr Jasper van Kinschot (eerst Caspar), raadsheer in het Hof van Brabant, thesaurier-generaal van Prins Maurits, executeur erfenis Prins Willem van Oranje, raad in de souvereine leenhove van Brabant 
Leefde van 15 oktober 1553 tot 1603 
·	Studeerde in Keulen rechtsgeleerdheid, vervolgens in Douay en bij de praktijk in Brussel van Hendrik van Kinschot; 
·	Bekeerde zich tot het protestantisme; kreeg 16 kinderen 
·	In 1583 werd hij Lid van de Raad van Willem van Oranje en Griffier van zijn domeinen van Nassau en van Buren 
In de winter van 1583 volgde hij Willem van Oranje naar Dordrecht en in mei 1584 naar Delft, alwaar Willem op 10 juli werd vermoord. Snel werd Jasper van Kinschot door de Staten van Holland benoemd tot Thesaurier van Prins Maurits die toen nog minderjarig was en tot griffier van de provisionele administratie van de successie van de huizen van Nassau en Buuren. Hij hield een persoonlijk gezinsboekje bij, waardoor heel wat aardige gegevens over hem en zijn gezin bekend zijn en waardoor de familierelaties duidelijk worden en eigenlijk ook bewezen worden. 
Jasper van Kinschot werd in 1593 eigenaar van een huis, een klein huis, een schuur, een boogaard en bos te Oosterhout, tezamen groot vier bunder en werd genoemd: de Blauwe Camer. Jasper maakte zich verdienstelijk voor de Oosterhoutse bevolking door interventies bij Prins Maurits, de Staten van Brabant en de Raad van State. Het dorpsbestuur verleende hem daarom in 1593 twaalf jaar vrijdom van alle dorpslasten voor zijn huis. Jaspers zoon Lodewijk verkocht de bezitting in 1627 aan Adriaan Verelst, commies-generaal van de domeinen van de prins van Oranje. In 1645 werd de Blauwe Camer eigendom van de Norbertinessen van St. Catharinadal, die het nog in bezit hadden in 1960. 
Jasper kwam in 1590 naar Den Haag en woonde in 1592 in het huis van Bronckhorst in de korte Nobelstraat aan de noordzijde. Hij kocht in 1596 Lange Vijverberg nummer 11, het Hof van Culemborg. Daar woonde hij in ieder geval in 1601. Dit huis werd door de erven verkocht in 1620 aan de Graaf van Culemborg. In de 18de eeuw kreeg het huis een ander front. 
Bij het overlijden van Josina Pijll in 1601, kwamen de prinsen in het huis aan de Lange Vijverberg 11 en waren vergezeld van de graven Willem, Ernst en Jan-Ernst van Nassau. Bij de ziekte van zijn vrouw had Jasper een tiental doctoren, enige zeer bekwame chirurgijns en zelfs twee paracelsisten of quacksalvers aan haar ziekbed geroepen. De gehele Vijverberg was na het overlijden in rouw. Prins Maurits was apart voor de uitvaart uit Brabant naar Den Haag teruggekomen met andere graven van Nassau . 
 Jasper speelde verder een grote rol in de opzet en aanpassingen van Willemstad (NBr.),de stichting van het dorp Fijnaart en van Lennep laat hem in zijn werk “de stiefzoon” optreden naast Prins Maurits.

Tafellaken met de familiewapens van Jasper van Kinschot (1553-1603) en zijn vrouw Josina Pijll (1562-1601)

De kommetjes zijn omgekeerd klokvormig en hebben een standring. De kommetjes hebben een decor van een terras met zon, een hekje, meubelen en een oosters paar gezeten op een bankje.

Plastiek van tinglazuuraardewerk, voorstellende een koe

De Candelaer

Mw. F.J. Stillebroer-Godefroy

Poppenhuispot

Johannes van Coppenhage

Op 10 juli 1584, wordt in het Prinsenhof Willem van Oranje doodgeschoten. De kogelgaten die achterblijven in de muur, herinneren nog elke dag aan deze tragische en cruciale gebeurtenis uit de Nederlandse geschiedenis. In Museum Prinsenhof Delft ervaar je het verhaal van prins Willem van Oranje in Delft. Wat zijn komst betekende voor de stad en hoe hij en zijn nakomelingen het fundament van dit land legden. In het Prinsenhof loop je door de vertrekken waar Willem van Oranje en zijn familieleden verbleven, en sta je oog in oog met de kogelgaten.

Schaar

Louis Bron

Halfportret naar rechts; hoofd iets naar links 'en face'; grote grijze krulpruik; zwartgrijze achtergrond; linksboven het familiewapen; in vergulde ovale lijst;

Portret van mr. Gaspar Gasparsz. van Kinschot (1676-1759)

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Portret van mr. Gaspar Gasparsz. van Kinschot (1676-1759)

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?