Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Willem van Oranje in vogelvlucht

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Frans Hogenberg

Willem Baudartius

Michiel Colijn

Belangrijke gebeurtenissen uit de Nederlandse Opstand zijn verbeeld in prenten. Zij illustreerden veelal de oude geschiedenisboeken. Frans Hogenberg maakte enkele vroege series prenten over de periode 1566-1587, onder meer voor Michel Aitsingers De Leone Belgico (1588). Na de onlusten van 1566-1567 was Hogenberg verbannen en werkte hij vanuit Keulen. Veel van zijn prenten over de Opstand (in totaal 221) zijn later verkleind opgenomen in Willem Baudarts De Nassausche Oorlogen (1615), aangevuld met 64 nieuwe. Deze prent toont het Spaanse geweld tegen garnizoen en bevolking van Haarlem na de overgave op 12 juli 1573. De Spaanse troepen hielden huis ondanks het feit dat de plundering was afgekocht voor honderdduizend gulden. 
 
Important incidents from the Netherlands Revolt are presented in prints, which often illustrated old history books. Frans Hogenberg made a few early series of prints, concerning the period 1566-1587, including for Michel Aitsinger's 1588 book De Leone Belgico (The Netherlands Lion). Although Hogenberg was exiled following the disturbances of 1566-1567 he continued working from Cologne. Many of his prints about the Revolt (221 in total) are later used in miniaturised form for Willem Baudart's 1615 publication De Nassausche Oorlogen (The Nassau's Wars), but then with 64 new prints added. This print shows the Spanish violence towards the garrison and population of Haarlem following the city's surrender on 12 July 1573. Spanish troops ransack the city despite a one hundred thousand guilder indemnity paid to prevent such plunder.

Spaanse geweld na de val van Haarlem

onbekend

Jan Claudius de Cock

Afgietsel in gips van een buste van Filips Willem, naar de originele terracotta buste aanwezig in de collectie van het Rijksmuseum Amsterdam. 
Filips Willem (1554-1618) is de oudste zoon van Willem van Oranje uit het huwelijk met diens eerste vrouw Anna van Egmond en Buren. Oranje vernoemde hem mede naar zijn landsheer, Filips. Dit eerbewijs krijgt een wrange bijsmaak door de gijzeling van Filips Willem in 1568 door de hertog van Alva. Willem van Oranje had zijn oudste zoon achtergelaten aan de universiteit van Leuven in de veronderstelling dat de privileges van de universiteit hem zouden beschermen. Filips Willem wordt desondanks naar Spanje gevoerd waar hij meer dan dertig jaar zou worden vastgehouden. Hij keert terug in 1599.

Afgietsel in gips van een buste van Filips Willem (1554-1618)

Rijk van Lavieren

Beek met bomen

Dirk van de Goorberg

Bouilloir (kraantjeskan)in de vorm van een kalebas, de deksel in de vorm van een onorganisch blad, met bloem als knop. Het hengsel is aan takjes en bladeren bevestigd. Het onderstel, dat op drie pootjes van bladwerk rust, bestaat uit een onorganisch bouwsel van weinig gevarieerde structuur van takjes en bladeren, waartussen kleine pompoenen. In de ketel is later gegraveerd een half uit het water komende leeuw met het devies: non vis sed praemia virtutis. 
 
Kettle and stand 
 
The details on the melon-shaped kettle are realistically modelled as leaves. On the kettle a lion emerging from water has been engraved, above the device Non vis sed praemia virtutus.

Bouilloire met komfoor in rococostijl

Zak, afkomstig uit de Weeskamer (stadhuis Delft), waarin officiële stukken (rechtstukken e.d.) in bewaard werden. Op de zak is een etiket genaaid waarop staat wat in de zak zit, (in dit geval stukken in een zaak van de Weesmeesteren der Stad Delft contra Jacobus Campe(rt?). 
 
De tekst op het etiket luidt: 
'Dhrn van Dorp en De Vos (..?) Slicher adv[okaa]t 
Weesmeesteren der Stadt Delf ged[aagd]ens bij mand[ement] in cas van Reformatie Contra Jacobus Campe(rt?) procu[reu]r tot Leijden Soo hij proced[eer]t impetrant. 
J. v. Bleijswijk ad[vocaa]t 
M. Stipel pr[ocureu]r'

Jan Verkolje (I)

Coenraet Decker

Johannes de Ram

Pieter Smith

Steven de Swart

Joris Arentsz. van Cleef

Stadsplattegrond van Delft met panorama in gebeeldhouwde en vergulde lijst waarin zinnebeeldige figuren. 
De lijst is bekroond door een kloek op nest met kuikens. Volgens Dirck van Bleyswijck (zie tweede deel van zijn stadsbeschrijving) prijkt in de bovenrand van de lijst 'een Klock-hen, die haer Kieckens, met grote sorvuldigheyt onder haer vleugelen beschermt; Verbeeldende de Wees-kamer die d'opper voogdye en bescherminge van de rijcke ofte gegoede Weesen is aenbevolen en toevertrout'. 
Overige symbolen zijn: twee honden (trouw), opengeslagen boek met salamander (gezondheid), opengeslagen boek met weegschaal (gerechtigheid), schelpen/fruit (overvloed), twee vrijende duiven (liefde), gereedschap (arbeid), twee beenderen (dood), sloten en sleutels (veiligheid).

Caert Figuratief: stadsplattegrond en panorama van Delft

Henk Peeters

Lolita detail

Truus Nienhuis

Enigszins Delft VII

Enigszins Delft VI

Robert Smit

Künzli's aesthetic sense

Cilindervormige kan met oor en tinnen deksel. In wit uitgespaard op blauw fond een schild met het opschrift: KAN / N.

Drinkkan

Franciscus Wilhelmus van der Haagen [Arnhem]

Blindboogtracering benedenverdieping, Gemeentelandshuis, Oude Delft W.Z. No. 167

Piet Kramer

Kermis op de Nieuwe Langendijk, Delft

Rondom de bloeiende planten en rotsen is het hele oppervlakte beschilderd met rood geometrisch motief. Dit is typerend voor het porselein uit de regeerperiode van keizer Shunzi. In de Chinese kunst hebben bloemen en planten vaak een symbolische betekenis. De magnolia's, bloesems en pioenen op deze vaas staan symbool voor een lang leven, rijkdom en het behalen van een hoge ambtelijke rang. 
 
The entire surface surrounding the blossoming plant and the rocks is painted with a red, geometrical design. It is characteristic of the porcelain from the reign of emperor Shunzi. In Chinese art, flowers and plants have often symbolic significance. The magnolias, blossoms and peonies on this vase symbolise a long life, wealth and reaching a high official rank.

Dekselvaas met bloemen bij een rots, en een opengewerkte houten deksel en sokkel

Dericks & Geldens, Druten

Bij de negentiende-eeuwse restauratie van de Historische Zaal van Het Prinsenhof werden deze haardstenen in basreliëf gemaakt met het bijbelse verhaal van de kuise Susanna (DK 9), naar originelen die zich in het Rijksmuseum Amsterdam bevinden. 
 
F: haardsteen met het tafereel van de kuise Susanna die voor de rechters die zich aan haar wilden vergrijpen wordt gebracht. De rechters verklaren te hebben gezien dat Susanna gemeenschap had met een onbekende jongeman.

De kuise Susanna: Susanna valselijk beschuldigd

Beeld of balkdrager voorstellende een heilige apostel

Dit is een ceremoniële schenker voor het heilige water met een dop in de vorm van de schildpad Nala Bedawang en de slang Anantaboga. Gemaakt van bamboe met onderaan gepolychromeerd rood-goud stuk en aan de bovenzijde een zinken band. Gepolychromeerd in goud, groen, rood en wit. 
De schildpad heft zijn kop naar boven op; zijn ogen, bek en neusgaten zijn plastisch weergegeven. Rond zijn beschilderde schild slingert de slang zich, met een open bek met slagtanden, bolle ogen en een uitvoerig behandelde, vergulde kroon. Beschilderd hout.

Afgietsel in gips van een buste van prins Maurits, naar de originele terracotta buste aanwezig in de collectie van het Rijksmuseum Amsterdam.

Afgietsel in gips van een buste van prins Maurits (1567-1625)

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Johann Georg Holtzhey

Notitieboekje van de VOC-Kamer Delft met almanak van 1774, met medaillon met koopvaardijschip en monogram VOCD op zowel voor- als achterkant. Beslag met monogram is voorzien van 2 oogjes, waardoor zilveren stiftpen als sluiting. Met inliggend gedrukte almanak van 1774, samengesteld door Dirk Jansz van Dam, 7 bladzijden tellend.

Notitieboekje van de VOC-Kamer Delft met almanak

Rond botervloot, voorzien van twee geperforeerde oren en met deksel met dekselknop gevormd als een slak op een eikenblad. Zowel de deksel als vloot heeft een decoratie van vier geschulpte cartouches, die een bak tonen met hengsel, gevuld met bloemen. De cartouches worden gescheiden door florale motieven op een rode grond.

Botervloot

Jacques Callot

Israël Henriet, Parijs

'Excercices Militaires'

F. de Gidd[y?]

Zicht op Pijnacker

Label, blauw/donkerblauw, rechthoekig, enigszins gebogen. 
 
Op dit label is in donkerblauw machinaal geborduurd aangebracht de tekst 
'HUZAREN VAN BOREEL'

HUZAREN VAN BOREEL

Herman Veldhuis

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

Afgebeeld is in een driehoekige compositie een knielende vrouw omgeven door bloemen, vogels en een konijn. Zij houdt een bloem in de hand. Deze voorstelling symboliseert de lente en de zomer. Bovenaan de driehoek zijn de stralen van de zon te zien. In de linkerbovenhoek is een engel afgebeeld waarvan de vleugels worden gevormd door korenaren; deze staat symbool voor de herfst. De engel in de rechterbovenhoek is omgeven door sneeuwvlokken; deze symboliseert de winter.

Glas-in-lood raam 'Lente'

Bord

Amateur-Album

Deze bokaal werd door het College van Diakenen in 1848 in gebruik genomen en was een geschenk van de toen in functie zijnde diakenen. Hun namen staan onder het voetstuk gegraveerd. De bokaal was (en is) eigendom van het dienstdoende college van diakenen en werd steeds bewaard door de broeder waar de eerstvolgende vergadering zou worden gehouden. Voorheen ging deze beker aan het einde van de vergadering rond voor de afscheidsdronk.

bokaal toegewijd aan vriendschap en broedertrouw

Jan Reghter

Zilveren gestileerde bodebus, met sporen van verguldsel, uitgezaagd met opengewerkte prinsenkroon, hangende aan drie kettingen met monogram HVD. Twee aanziende leeuwen als schildhouders houden het in zilver met blauw uitgevoerde ambachtswapen op. 
 
De bodebus was een onderscheidingsteken dat werd gedragen door boden die in dienst waren van bestuurslichamen zoals de Kamers der Staten Generaal, de Provinciale Staten, gemeentebesturen, Hoogheemraadschappen, Waterschappen en polders. 
In de middeleeuwen werden geschreven en verzegelde berichten door bodes overgebracht. De berichten werden in een bus aan een gordel gedragen. Soms droeg zo'n bode een staf wanneer hij op reis was. De bode kon gratis gebruik maken van het toenmalige vervoer zoals de trekschuit, veerpont of diligence. 
Vanaf de 15de eeuw werd aan de bodebus een schildje toegevoegd met het wapen van de instantie die werd vertegenwoordigd door de bode.

Bodebus van Hof van Delft

Jan Luyken

Romeyn de Hooghe

Willem van Oranje wordt op een trap bij de openstaande deur neergeschoten door Balthasar Gerards. 
Onderschrift 't Vermoorden van den Prins van Oranje, door Baltasar Gerards in den Jaare 1584 te Delft'

't Vermoorden van den Prins van Oranje, door Baltasar Gerards in den Jaare 1584 te Delft'

Anoniem

Miniatuur, portret van Willem van Oranje op zijn sterfbed

Doodsportret van Willem van Oranje in medaillon

Deksel

draagteken vrijmetselarij 'Loge de Vriendschap', Surabaya, met vrijmetselaarshanddruk

Karel van Mander (II)

Mander is de signatuur op het wandtapijt. 'Jonge Mander' noemde Karel van Mander zich vaak, ter onderscheiding van zijn gelijknamige vader, die vooral bekend gebleven is door de kunstenaarsbiografieën in zijn Schilder-Boeck. Hij kwam naar Delft als ontwerper voor de tapijtwever François Spiering. Spiering was na de Spaanse Furie met al zijn arbeiders van Antwerpen naar Delft uitgeweken. Het stadsbestuur had hem een van de vroegere kloosters in gebruik gegeven, want voor het weven van tapijten was veel ruimte nodig. Hij leverde veel series tapijten, vooral van het buitenland. 
Karel van Mander werd in dit bedrijf in 1607 of 1608 aangenomen. Hij moest de ontwerpen maken en ze ook vergroten tot kartons. Deze waren een belangrijk hulpmiddel, want de tapijten werden liggend geweven met de voorkant naar beneden, zodat de wevers het resultaat nauwelijks konden beoordelen. Van Mander heeft voor Spiering heel wat ontwerpen gemaakt, met steeds minder genoegen, want de repen van het karton werden meteen in productie genomen en men zat altijd op hem te wachten. Hij bedronk zich regelmatig, geld was er nooit in huis en krediet kreeg hij niet meer. 
Toch lukte het hem in 1615 met financiële steun een eigen bedrijf te stichten, dat in het volgende jaar met de productie begon. Zijn eerste opdracht was een grote serie tapijten voor de Deense koning, die in 1620 tot 26 stuks was uitgegroeid. Er moet hard gewerkt zijn op het atelier, maar waarschijnlijk heeft Van Mander toch te scherp met Spiering willen concurreren. Hij moest grote sommen betalen voor de specialisten. In 1621 werd hijzelf onder curatele gesteld, maar het bedrijf bleef een enorme productie van nog betere kwaliteit behouden. In 1622 werd Van Mander failliet verklaard, in 1623 stierf hij. Zijn materiaal en ontwerpen werden door Spiering overgenomen. 
Alexander de Grote was een geliefd onderwerp voor tapijtwevers. We weten dat Van Mander op zijn minst vier series Alexander-tapijten heeft geproduceerd. Maar al eerder komt Alexander voor als één van de negen beroemde mannen (o.a. in een begin 15 de eeuwse tapijtenserie in The Cloisters, New York) en als grote heerser (in een serie voor het Bourgondische Hof, nu in Roma) In Van Mander's tijd lag de nadruk vooral op de beslissende ogenblikken in de geschiedenis en op de morele eigenschappen van de grote man. 
Op het zojuist verworven wandtapijt is een veldslag te zien. Van de vele veldslagen die Alexander heeft geleverd, is deze te identificeren op grond van de olifanten aan de rechterkant. Zij bewijzen dat het hier om één van de beroemdste gevechten gaat: de slag bij de Hydaspes in 326 v. Chr. Deze rivier (de tegenwoordige Jehlum, West-Pakistan) vormde de scheiding tussen Alexander's leger en dat van koning Porus. Porus was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was vooral bang voor zijn 200 olifanten. Deze konden alleen door het voetvolk bestreden worden, de ruiters waren er niet op getraind. 
Alexander liet op een stormachtige maanloze nacht een deel van het leger onverwacht een eind verder de rivier oversteken. Zijn tactiek was erop gericht om de olifanten en de ruiterij van Porus te scheiden, zodat zijn voetvolk de olifanten kon aanvallen. Dit lukte en de olifanten gingen, vriend en vijand vertrappend, op de vlucht. De superieure gevechtstechniek van de Grieken, oprukkend in een phalanx met aaneengesloten schilden, zorgde er toen voor dat Alexander de slag won. Hij maakte de overwonnen Porus tot zijn vazal en liet hem verder regeren in zijn koninkrijk. 
Het ontwerp van Van Mander gaat terug op de biografie van Alexander in de parallelle levens van Plutarchus (ca.46 - na 120) In de tweede helft van de 16de eeuw beleefde deze Griekse schrijver een enorme populariteit, vooral na het verschijnen van een zeer matige Franse vertaling van Jacques Amyot (1559, vele malen herdrukt) Deze vertaling werd opnieuw vertaald, in het Engels door Sir Thomas North (1579, uitgebreid geciteerd door Shakespeare) en in het Nederlands door Aarnoud van Zuylen van Nyevelt (Leiden, 1603, herdruk Delft 1644) Er was echter in 1601 in Leiden al een eerdere vertaling van Everart verschenen, die gebaseerd was op een Latijnse versie van Darius Tibertus. Het is onduidelijk of Van Mander één van de Leidse versies heeft gebruikt of de vertaling van Amyot. 
Vele details uit het verhaal zijn op het tapijt terug te vinden. Op de achtergrond is het water van de Hydaspes te zien met aan de rechterkant de slag, waarin de olifanten duidelijk zichtbaar zijn. Het centrum van het tapijt wordt ingenomen door koning Porus, die door Plutarchus beschreven wordt als een enorme man, bijna even groot als zijn olifant, hoewel dit beest groter was dan zijn soortgenoten. Deze olifant beschermde zijn meester, maar toen hij voelde dat Porus door zijn wonden was verzwakt, knielde hij neer en liet Porus zachtjes op de grond glijden. Daarna trok hij met zijn slurf voorzichtig de spiesen en pijlen uit de wonden. Toen Porus voor Alexander gebracht was vroeg deze, hoe hij behandeld wilde worden. Het antwoord was: koninklijk. Alexander vroeg of hij er niet nog iets aan toe te voegen had, maar Porus antwoordde dat het woord koninklijk reeds alles inhield. Daarop gaf Alexander hem niet alleen de regering over zijn eigen koninkrijk, maar voegde er nog een groot gebied aan toe. 
Op het tapijt is het ogenblik afgebeeld waarop Porus in zijn macht wordt bevestigd. Alexander heeft zijn blinkende zwaard opgeheven. Hij zit op zijn beroemde paard Bucephalus, dat korte tijd later zou sterven. Naast Porus lijkt de 30-jarige Alexander een tengere jongeling. 
Van Mander heeft Porus en de zijnen onderscheiden van de Grieken door ze negroïde trekken te geven: platte neuzen en dikke lippen. Met historische en topografische juistheid nam men het in de 17de eeuw nog niet zo nauw. 
De compositie van het tapijt is door Van Mander op superieure wijze opgelost. Porus vormt de verbinding van de hoofdscène links met de veldslag rechts. Vanuit onze links-rechts leesrichting kijken we met Alexander mee, worden tegengehouden door Porus, maar tegelijkertijd in een diagonaal dalende lijn naar rechts geleid, vanwaar we in een slinger van vechtenden naar boven terugkomen bij de gebeurtenissen aan de rivier. Het geheven zwaard van Alexander, dat in de drukke achtergrond gemakkelijk verloren zou kunnen gaan, heeft bijzondere nadruk gekregen door het erachter geplaatste vaandel. 
Overal is de liefde voor het detail merkbaar. Vooral in de wapenrustingen, maar ook in de bloemen op de voorgrond, waar de toen nog nieuwe tulpen opvallen (zouden ze daarom precies onder de speer van Porus zijn geplaatst?) De rand, met een vlechtwerk van bloemen en druiven, verlevendigd door vogels, is sterk verwant aan de boorden van de Scipiotapijten van Spiering, die waarschijnlijk ook door Van Mander ontworpen zijn. 
In de documentatie, die door G.T. van IJsselsteyn is bijeen gebracht, is ons tapijt niet met zekerheid te traceren. Hoewel juist over de Alexander-serie vrij veel informatie bestaat, zijn de gegevens over de kleur van de rand en de maten moeilijk met dit tapijt in overeenstemming te brengen. In ieder geval kunnen we concluderen dat Van Mander vier, misschien wel vijf "kameren van Alexander" heeft geweven. En waarschijnlijk kennen we de oude naam van de voorstelling, al wordt die genoemd in verband met een tapijt met rode rand, terwijl het onze een blauwe heeft: 'de battalie van Poorus'.

Koning Porus voor Alexander de Grote

'kalfen en bloesem'

Guus Zuiderwijk

Förg's Touch

Jaap van den Ende

Zwarte structuur van vierkante / rechthoekige vormen op een zwarte achtergrond.

Structure Black (11) 74

Roy Villevoye

Z.t., ('Schema Melanine')

Pirografiek 8 x 8

Speldenbakje op vier pootjes met vier ovale bakjes met elkaar verbonden door lofwerk. De speldenbakjes met holletjes voor spelden, in gebruik om bijvoorbeeld kragen en juwelen op kleding en linten op kapsel te spelden, zijn kenmerkend voor Hollandse toiletstellen. Zij werden ook los verkocht.

Speldenbak

Maximiliaan van der Gucht

Stoel bekleed met tapijtweefsel, waarschijnlijk gediend hebbende voor de vergaderingen van van Veerigraden. Zowel rug en zitting als achterstijlen tussen rug en zitting zijn bekleed met tapisserie met een patroon van gestrooide bloemen (op een donker fond) en door een lint samengebonden en -gestrikte bloemtakken en -tuiltjes. 
 
Opdracht aan Van der Gucht 'een en veertich tapijte stolen daer onder eene presidiale armstoel' welke M. v.d. Gucht 8 mei 1662 aannam te vervaardigen. Uit het oorspronkelijke contract verder dat 'de heeren Burgemeesteren zullen tot voldoeninge van betalinge van de voorz. tapijten aan voorn. Van der Gucht cedeeren en opdragen zeeckere huysinge en de erve daerinne de voorn. Van der Gucht tegenswoordig woont, genaemt het Catarinen Convent, vrij sonder eenige oncosten van de opdrachte XL penningh, mitsgadens noch twee hondert guldens des zal bij Van der Gucht gehouden zijn gelijck hij belooft mits dese boven de voorsz. tapijten ten behoeven als voren te maecken een en veertich tapijte stoelen [...]'

Pirografiek

Pieter de Jode II

Portret van Marcus van Vaernewijck (1518 - 1569)

Zacharias Chatelain, Amsterdam

Ondergang van de Spaanse Armada of Onoverwinnelijke vloot, tussen 31 juli en 12 augustus 1588. Zeeslag tussen de Spaanse en gecombineerde Engelse en Nederlandse vloten in het Kanaal. Op de voorgrond wordt een groot Spaans fregat beschoten door een klein Hollands schip met het vaandel van de stad Leiden, links een galei. 
 
onderschrift 'Vertooninge van de ontsachlyke Spaansche Krygs vloot, in den Jaare 1588'

'Vertooninge van de ontsachlyke Spaansche Krygs vloot, in den Jaare 1588'

Pieter van Abeele

penning met een halfportret van Frederik Hendrik, geharnast en omhangen met ridderorde van St-Joris, en omschrift: 'Frid.Henricus.D.G.Princ.Aurai.Com.Nass.Ec'.

Penning met portret van Frederik Hendrik

Malevich negativ

Frederik van Frijtom

Het schaaltje is bloemvormig en heeft een standring en een geaccoleerde rand met lip. Het plat heeft een bloemvormige cartouche met daarin een Hollands rivierlandschap met wolken, bomen, een huis en een brug waarop twee Hollandse reizigers met hoed en een ruiter te paard. Langs de rand loopt een blauwe band. 
Het schaaltje is qua vorm en decoratie een navolging van Delfts aardewerk vervaardigd door plateelschilder Frederik van Frijtom.

Schoteltje met zilveren montuur

De Klaauw

Driedelig kaststel bestaande uit een balustervormige, geribde dekselvaas met klokvormig deksel waarop een zittende leeuw. Bekervazen zijn geribd. Beschildering in blauw met florale motieven.

Bekervaas

De Witte Ster

Schotel gedecoreerd met een theeboom. De achterkant van het zonder standring uitgevoerde bord loopt een weinig bol naar het vlakke middendeel en is beschilderd met drie concentrische cirkels. Aan de voorkant is een bloeiende boom voor een hek afgebeeld. De rand is versierd met puntige florale motieven afgewisseld met medaillons met gestileerde bloemen.

Dekselvaas

'aangemeerde boot in stralende zon'

Dukaat uit de provincie Zeeland 
 
vz: 'MON: NOV: ARG: PRO: CONFOED: BELG: COM: ZEL' 
az: 'CONCORDIA RES PARVÆ CRESCUNT'

Dukaat uit de provincie Zeeland

Bomen waarvan stam en takken goed zichtbaar zijn, een donkere voorgrond voert naar een lichte achtergrond via een afwisseling van lichte en donkere glans, stoffage met wandelaars en nogal stijve ruiters, een gebouw in het middenplan of in de diepte, voorgrond rossig bruin, overgaand in groen, (midden), hetgeen herinnert aan de oude tradities, kleine weloverwogen penseelstreken. 
 
Frijtom is vooral bekend als plateelschilder.

Bosgezicht

Onafhankelijk Nederland 17 nov. 1813 - 1913

Jan Schoonhoven

Leda en de Zwaan

Lakzegel met het wapen van Cornelis Tromp

Johannes Lutma (I)

John Osborne

Eenzijdige ronde plaquette met een halfportret van Amalia van Solms naar links gewend.

Plaquette met portret van Amalia van Solms

Gedenkbeker

Bram Zwartjens

Serie Monnikskapspier 'Monnikskap'

Jan Henderikse

One Cent

Don Pedro (of Fernando) Pacieco, krijgsbouwmeester (ingenieur) van de hertog van Alva wordt met twee andere Spanjaarden opgehangen te Vlissingen, 8 april 1572. Met vele toeschouwers, op de achtergrond de masten van de schepen aan de kade 
 
Onderschrift: 'Don Pedro Pacieco opper krijgsbouwmeester des H. van Alva, nevens twee Spaensche jonkers opgehangen tot Vlissingen in den jaare 1572'.

'WILLEM de EERSTE, Prins van Oranje, te Delft, doorschoten in 't jaar 1584.'

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

'WILLEM de EERSTE, Prins van Oranje, te Delft, doorschoten in 't jaar 1584.'

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?