Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Willem van Oranje in vogelvlucht

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Genealogische tafel van het geslacht Van der Goes, opgemaakt in 1655 door de Wapenkoningen te Brussel

Het bord heeft een brede, schuin oplopende rand en een schuine standring. Het plat heeft, binnen een dubbele cirkel, een decor van een pot met bloeiende planten w.o. pioenroos. De vertreding is versierd met swastikavormig servetwerk waarin zich vier ovale cartouches met bloemen bevinden. De rand is gedecoreerd met bloeiend bamboe. De buitenrand heeft een decor van twee gestileerde ranken.

Gerardus Bernhard Marie Sühl

'Zuigeling'

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

Glas-in-loodraam 'Geschenk van het personeel der Oliefabriek te Delft'

W. de Haan

De Koninklijke Familie met het Prinsesje

Claes Jansz. Visscher II

Prins Willem van Oranje te paard, met 3-regelig Latijns onderschrift; 
'Quilhelmus d.q. Princeps Auraicae comes Nassaviae / Primus Ordinum Foederatum nomine ad annum / 1584 gubernavit' 
uit 'Historien der Nederlanden en haar naburen oorlogen tot het jaar 1612' van Emanuel Van Meteren

Prins Willem van Oranje te paard

Anoniem

Portret van Ambrogio Spinola

dubbele Stuiver uit de provincie Holland

Op een blauwe achtergrond. Links op de vlag geborduurd in geel "Delft" met daaronder de jaartallen: 1947, 1947, 1948, 1950 , 1952, *1954, 1958, 1959, 1960, 1970, 1972, *1975. *1977, 1978, 1979, 1982, 1983, 1985, 1987, 1990, *gelijk, 1991, 1993, 1995, 1997, 1998. In het midden (getekend) de 2 wapens van beiden steden. Voor Delft het wapen met aan beiden zijde een leeuw. Voor Kingston upon Thames zijn het 3 vissen boven elkaar. Boven de wapens staat : ANGLO NETHERLANDS. Onder de wapens staat: SPORTS ASSOCIATION. Aan de rechterkant van de vlag in geel geborduurd "Kingston" met daaronder de jaartallen 1949, 1951, 1953, *1954, 1955, 1956, 1957, 1966, 1967, 1968, 1969, 1971, 1972, 1973, 1974, *1975, 1976, *1977, 1980, 1981, *draw, 1984, 1986, 1988, 1989, *1990, 1992, 1994, 1996, 1998. 
 
De Gemeente Delft heeft met Kingston upon Thames een jumelagecontact gehad. Die relatie is aangegaan vlak na de 2e Wereldoorlog en gestimuleerd door de Nederlandse journalist Albert Milhado. Hij was jarenlang correspondent bij de AVRO in Londen. In Engeland was de vrees dat het land door de oorlog geïsoleerd zou raken van het Europese vasteland. Die landen op het vaste land hadden immers veel gemeenschappelijke ellende meegemaakt en dat lag bij Engeland wat anders. Om de onderlinge contacten tussen de mensen in Engeland en de mensen op het vasteland te versterken is Albert Milhado naar Nederland gekomen met onder zijn arm een stapel engelse plaatsen die hij aan Nederlandse plaatsen wilde koppelen. Hij had van te voren een beetje gekeken welke plaatsen goed bij elkaar zouden kunnen passen. Zo werd Delft met z'n koninklijke banden gekoppeld aan de Royal Borough of Kingston upon Thames en Leiden aan de universiteitsstad Oxford. De activiteiten bestonden vooral uit het uitwisselen van groepen. Bij Kingston waren dat vaak sportverenigingen die het ene jaar naar Kingston gingen en het andere jaar de gastgevers waren van de mensen waarbij ze in verenigingsverband hadden gelogeerd. 
In de beide steden was de coördinatie van de activiteiten aanvankelijk in handen van de gemeente. In Delft is dat eind tachtigerjaren veranderd. Er werd toen een particuliere stichting opgericht die de jumelage relatie met Kingston vorm en inhoud gaf. De stichting werkte met een geringe subsidie van de gemeente. Dat bedrag was vooral bedoeld om bezoekende mensen uit Engeland een programma te kunnen bieden. De reis moesten de mensen zelf betalen. Het verblijf was bij gastgezinnen, dus met de kosten viel het wel mee. In Kingston is het altijd een aan de gemeentelijk gelieerde activiteit gebleven; het werd vooral gerund door ambtenaren. Rond het jaar 2000 bleek dat degenen die het tot dan toe in Kingston de zaak draaiende hadden gehouden daarmee wilden stoppen. (Ze waren al dik over de 90) En er waren geen opvolgers. Daarmee was het niet langer meer mogelijk om uitwisselingen te organiseren en werd besloten het jumelage contact te beëindigen. 
Het doel dat de jumelage heeft willen nastreven, namelijk het bevorderen van contacten over en weer en het informeren over de twee samenlevingen en gewoonten is toch wel gerealiseerd.

Delft - Kingston upon Thames

Apothekerspot

Arend Willem Maurits Odé

Buste van Jan Schouten (1852-1937) met puntbaardje, rustend op rechthoekige sokkel

Portretbuste van Jan Schouten

De Grieksche A

Jan Teunis Dextra

De achterkant van het zonder standring uitgevoerde bord loopt een weinig rond en heeft een vlak middendeel. 
De wand is aan de buitenkant versierd met ringen en sterren. 
Bij het beschilderen van de voorkant is geen rekening gehouden met de overgang van het plat naar de rand. 
Het bord is naar oosters voorbeeld in de Kraakstijl versierd. 
De voorstelling bestaat uit een tienhoekig medaillon dat een libele op een rots toont, omgeven door struiken. 
Langs de gebogen zijden van het medaillon zijn ronde medaillons aangebracht alternerend gevuld met gestileerde perzikbloemen en kostbaarheden. 
De medaillons worden gescheiden door riyu motieven.

Bord

Jan Heesterman

Delft, Oostpoort

Henk Molenaar

Kade met diverse panden. Voor de kade de haven met daarin afgemeerde boten. Links een steiger met dokdalf

Delfshaven

De Porceleyne Fles - Royal Delft

A.J. van Kampenhout

Karel van Mander (II)

Mander is de signatuur op het wandtapijt. 'Jonge Mander' noemde Karel van Mander zich vaak, ter onderscheiding van zijn gelijknamige vader, die vooral bekend gebleven is door de kunstenaarsbiografieën in zijn Schilder-Boeck. Hij kwam naar Delft als ontwerper voor de tapijtwever François Spiering. Spiering was na de Spaanse Furie met al zijn arbeiders van Antwerpen naar Delft uitgeweken. Het stadsbestuur had hem een van de vroegere kloosters in gebruik gegeven, want voor het weven van tapijten was veel ruimte nodig. Hij leverde veel series tapijten, vooral van het buitenland. 
Karel van Mander werd in dit bedrijf in 1607 of 1608 aangenomen. Hij moest de ontwerpen maken en ze ook vergroten tot kartons. Deze waren een belangrijk hulpmiddel, want de tapijten werden liggend geweven met de voorkant naar beneden, zodat de wevers het resultaat nauwelijks konden beoordelen. Van Mander heeft voor Spiering heel wat ontwerpen gemaakt, met steeds minder genoegen, want de repen van het karton werden meteen in productie genomen en men zat altijd op hem te wachten. Hij bedronk zich regelmatig, geld was er nooit in huis en krediet kreeg hij niet meer. 
Toch lukte het hem in 1615 met financiële steun een eigen bedrijf te stichten, dat in het volgende jaar met de productie begon. Zijn eerste opdracht was een grote serie tapijten voor de Deense koning, die in 1620 tot 26 stuks was uitgegroeid. Er moet hard gewerkt zijn op het atelier, maar waarschijnlijk heeft Van Mander toch te scherp met Spiering willen concurreren. Hij moest grote sommen betalen voor de specialisten. In 1621 werd hijzelf onder curatele gesteld, maar het bedrijf bleef een enorme productie van nog betere kwaliteit behouden. In 1622 werd Van Mander failliet verklaard, in 1623 stierf hij. Zijn materiaal en ontwerpen werden door Spiering overgenomen. 
Alexander de Grote was een geliefd onderwerp voor tapijtwevers. We weten dat Van Mander op zijn minst vier series Alexander-tapijten heeft geproduceerd. Maar al eerder komt Alexander voor als één van de negen beroemde mannen (o.a. in een begin 15 de eeuwse tapijtenserie in The Cloisters, New York) en als grote heerser (in een serie voor het Bourgondische Hof, nu in Roma) In Van Mander's tijd lag de nadruk vooral op de beslissende ogenblikken in de geschiedenis en op de morele eigenschappen van de grote man. 
Op het zojuist verworven wandtapijt is een veldslag te zien. Van de vele veldslagen die Alexander heeft geleverd, is deze te identificeren op grond van de olifanten aan de rechterkant. Zij bewijzen dat het hier om één van de beroemdste gevechten gaat: de slag bij de Hydaspes in 326 v. Chr. Deze rivier (de tegenwoordige Jehlum, West-Pakistan) vormde de scheiding tussen Alexander's leger en dat van koning Porus. Porus was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was vooral bang voor zijn 200 olifanten. Deze konden alleen door het voetvolk bestreden worden, de ruiters waren er niet op getraind. 
Alexander liet op een stormachtige maanloze nacht een deel van het leger onverwacht een eind verder de rivier oversteken. Zijn tactiek was erop gericht om de olifanten en de ruiterij van Porus te scheiden, zodat zijn voetvolk de olifanten kon aanvallen. Dit lukte en de olifanten gingen, vriend en vijand vertrappend, op de vlucht. De superieure gevechtstechniek van de Grieken, oprukkend in een phalanx met aaneengesloten schilden, zorgde er toen voor dat Alexander de slag won. Hij maakte de overwonnen Porus tot zijn vazal en liet hem verder regeren in zijn koninkrijk. 
Het ontwerp van Van Mander gaat terug op de biografie van Alexander in de parallelle levens van Plutarchus (ca.46 - na 120) In de tweede helft van de 16de eeuw beleefde deze Griekse schrijver een enorme populariteit, vooral na het verschijnen van een zeer matige Franse vertaling van Jacques Amyot (1559, vele malen herdrukt) Deze vertaling werd opnieuw vertaald, in het Engels door Sir Thomas North (1579, uitgebreid geciteerd door Shakespeare) en in het Nederlands door Aarnoud van Zuylen van Nyevelt (Leiden, 1603, herdruk Delft 1644) Er was echter in 1601 in Leiden al een eerdere vertaling van Everart verschenen, die gebaseerd was op een Latijnse versie van Darius Tibertus. Het is onduidelijk of Van Mander één van de Leidse versies heeft gebruikt of de vertaling van Amyot. 
Vele details uit het verhaal zijn op het tapijt terug te vinden. Op de achtergrond is het water van de Hydaspes te zien met aan de rechterkant de slag, waarin de olifanten duidelijk zichtbaar zijn. Het centrum van het tapijt wordt ingenomen door koning Porus, die door Plutarchus beschreven wordt als een enorme man, bijna even groot als zijn olifant, hoewel dit beest groter was dan zijn soortgenoten. Deze olifant beschermde zijn meester, maar toen hij voelde dat Porus door zijn wonden was verzwakt, knielde hij neer en liet Porus zachtjes op de grond glijden. Daarna trok hij met zijn slurf voorzichtig de spiesen en pijlen uit de wonden. Toen Porus voor Alexander gebracht was vroeg deze, hoe hij behandeld wilde worden. Het antwoord was: koninklijk. Alexander vroeg of hij er niet nog iets aan toe te voegen had, maar Porus antwoordde dat het woord koninklijk reeds alles inhield. Daarop gaf Alexander hem niet alleen de regering over zijn eigen koninkrijk, maar voegde er nog een groot gebied aan toe. 
Op het tapijt is het ogenblik afgebeeld waarop Porus in zijn macht wordt bevestigd. Alexander heeft zijn blinkende zwaard opgeheven. Hij zit op zijn beroemde paard Bucephalus, dat korte tijd later zou sterven. Naast Porus lijkt de 30-jarige Alexander een tengere jongeling. 
Van Mander heeft Porus en de zijnen onderscheiden van de Grieken door ze negroïde trekken te geven: platte neuzen en dikke lippen. Met historische en topografische juistheid nam men het in de 17de eeuw nog niet zo nauw. 
De compositie van het tapijt is door Van Mander op superieure wijze opgelost. Porus vormt de verbinding van de hoofdscène links met de veldslag rechts. Vanuit onze links-rechts leesrichting kijken we met Alexander mee, worden tegengehouden door Porus, maar tegelijkertijd in een diagonaal dalende lijn naar rechts geleid, vanwaar we in een slinger van vechtenden naar boven terugkomen bij de gebeurtenissen aan de rivier. Het geheven zwaard van Alexander, dat in de drukke achtergrond gemakkelijk verloren zou kunnen gaan, heeft bijzondere nadruk gekregen door het erachter geplaatste vaandel. 
Overal is de liefde voor het detail merkbaar. Vooral in de wapenrustingen, maar ook in de bloemen op de voorgrond, waar de toen nog nieuwe tulpen opvallen (zouden ze daarom precies onder de speer van Porus zijn geplaatst?) De rand, met een vlechtwerk van bloemen en druiven, verlevendigd door vogels, is sterk verwant aan de boorden van de Scipiotapijten van Spiering, die waarschijnlijk ook door Van Mander ontworpen zijn. 
In de documentatie, die door G.T. van IJsselsteyn is bijeen gebracht, is ons tapijt niet met zekerheid te traceren. Hoewel juist over de Alexander-serie vrij veel informatie bestaat, zijn de gegevens over de kleur van de rand en de maten moeilijk met dit tapijt in overeenstemming te brengen. In ieder geval kunnen we concluderen dat Van Mander vier, misschien wel vijf "kameren van Alexander" heeft geweven. En waarschijnlijk kennen we de oude naam van de voorstelling, al wordt die genoemd in verband met een tapijt met rode rand, terwijl het onze een blauwe heeft: 'de battalie van Poorus'.

Koning Porus voor Alexander de Grote

Gillis van Oosten

zelfportret Gillis van Oosten

Schutterij Delft

Frans Hogenberg

De terechtstelling van Egmont en Hoorne

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Adriaan Carel Maria Tonino

penning op de herdenking van 700 jaar stadsrechten Delft

Marri Oosterholt

Coupe met vruchten

De schotels die bij deze koppen horen hebben een oplopende rand en een standring. De binnenzijde van de schotels heeft een decor van een bloeiende plant op een wolk, bladranken, een huisje met een vaandel op een dak of terras met 'prunus on cracked ice'-motief, en een paal en een driehoekige constructie waarop twee vogels, een zogenoemd 'cuckoo on the house'-decor. De buitenwand van de koppen heeft een vergelijkbaar, maar licht afwijkend decor. Langs de binnenrand van de schoteltjes en de buitenrand van de koppen lopen banden met bladranken.

onbekend

Recherches des antiquitès et alliances dela tres noble et ancienne maison de Kinschot verifieès par beaux titres et enseignemens

Ivoren memorienoot, in leren doos, bestaande uit twee scharnierende helften met daarin voorstellingen die tezamen de moord op Willem van Oranje uitbeelden

Memorienoot met voorstelling van de moord op Willem van Oranje

Hermanus Serin

Portret van Cornelis van der Goes (1688 - 1764)

Herman Veldhuis

kruiswegstatie, 'Jezus valt onder het kruis'

Middelburg, Koudekerkseweg 131: Toorenvliedt 
 
Achterzijde van buitenplaats Toorenvliedt aan de Koudekerkseweg 131 te Middelburg. Het pand is ingeschreven in het Rijksmonumentenregister.

't Hof Torenvliet (Toorenvliedt), Middelburg

Ontwerptekening van een glas-in-loodraam met de gevangenneming van Christus die wordt gekust door Judas.

Oranje beker met monogram JB, Juliana en Bernhard, en een rood-wit-blauwe bandring.

Beker met monogram van Juliana en Bernard

Oswald Wenckebach

Koninklijke Nederlandse Munt

Penning op de 400ste geboortedag van Willem van Oranje

Penning op de 400ste geboortedag van Willem van Oranje

Het theekommetje is convex-conisch van vorm en heeft een standring. Het deksel is gewelfd en heeft een ring als knop. De kom is gedecoreerd met een oosterse heer met een wijde cape, een dame met hoofddeksel en een opvallend kostuum, en Chinese teksten deels in cartouches. Het deksel is gedecoreerd met een bloem, Chinese teksten waarvan een in een rechthoekige cartouche, een man met een dolk, en een rustende man met o.a. een rolkussen en een schenkkan, vermoedelijk de wijsgeer Li Tai Poh.

Deksel

Reinier Vinkeles

Jacobus Buijs

Johannes Allart

Moord op Willem van Oranje door Balthasar Gerard te Delft, 10 juli 1584. 
Linksvoor schiet Balthasar Gerards op Willem van Oranje die voor een trap met twee treden staat. Hij houdt in zijn rechterhand een blad vast. Door een deur in de achtergrond snellen mensen toe. 
Met onderschrift 'Prins Willem I., te Delft, doorschoten.'

'Prins Willem I., te Delft, doorschooten.'

De kommen zijn omgekeerd klokvormig en hebben een standring. Het plat heeft, binnen een cirkel, een decor van een vogel. De binnenwand heeft zes brede kaders waarin afwisselend een tak en een bloem op steel. Tussen de kaders bevinden zich smalle vakken met vijf parels. De buitenwand heeft zes brede kaders waarin vlinders tussen blad- en floraal motieven. Tussen de kaders bevinden zich smalle vakken met parels.

Leonaert Bramer

De straf van de Godslasteraar

Beeld of balkdrager voorstellende Sint Anthonius de Kluizenaar

De Klaauw

kraantjeskan in de vorm van een mansfiguur gezeten op een ton;

Patrick Bergsma

Onder de boom

Dirck Harlees

De Porceleyne Fles

Het unieke karakter van dit voorwerp ligt in het feit dat het hier om een plateelbakkersproef gaat, die in 1654 werd ingevoerd voor het behalen van het meesterschap. De drie verplichte voorwerpen om deze proef met goed gevolg te doorstaan, waren 'een sirooppot, een winckel salaet schotel, ende een ront zoutvat van binnen hol uijt een stuck gedraijt', aldus een gildenbepaling uit 1654. De plateelbakkers vielen onder het Delftse Lucasgilde. Na een leertijd van zes jaar bij een meester, kon een leerling een proef afleggen ''tzij als draijers ofte als schilders'. Gelet op het opschrift op deze voorwerpen is het duidelijk wat wij heden ten dage dienen te verstaan onder een sirooppot, 'salaet' schotel en een rond zoutvat. Talloze boedelbeschrijvingen vermelden 'winckel salaet' schotels en strooppotten, waarvan we ons dankzij deze stukken dus een idee kunnen vormen van de verschijningsvorm. 
Slechts geregistreerde meesters mochten in Delft een plateelbakkerij leiden. Voorwaarde hiervoor was het bezit van poorterrecht, een bepaling waarmee het mogelijk was 'vreemde' (van buiten Delft) meesters te weren. De proef kon echter wel worden afgelegd door een meester of een leerling uit een andere stad, mits hij 'bij behoorl. attestatie uijt andere steden doen blijcken dat hij aldaer meester ware geweeste ofte den tijt van zes jaren voors. bij meesters geleert hadde'. De leerling diende in ieder geval de volledige zes jaar bij een meester in de leer te zijn geweest. Om een plateelbakkerij te leiden, moest een 'vreemde' meester wel nog het poorterrecht verwerven. 
De proef werd afgenomen in het huis van de 'oudsten hoffman', waarmee de langst in functie zijnde hoofdman van het Lucasgilde werd bedoeld. Als een meester kwam te overlijden, mocht zijn weduwe 'de neringe zonder prouff te doen continueren, haer leven langh'. In het geval dat zij was hertrouwd en kwam te overlijden, dan diende haar man 'de neringe willen[de] continueren, gehouden zijn hare prouven te doen binnen de zes weken naert overlijden van hare vrouwen'.

Delftse Plateelbakkersproef voor het behalen van het meesterschap in de vorm van een zoutvat met het wapen van het Sint Lucasgilde

Adam van de Goorberg

De rand van het zilveren montuur van het komfoor is versierd met C-voluten en eikentakken en rust op drie poten in de vorm van rechthoekige voluten op het cirkelvormige, houten plateau op drie pootjes. De koperen binnenbak is een latere toevoeging. 
 
Het is geen pijpkomfoor maar een tafelkomfoor, waarop, rustend op de drie steuntjes, boven gloeiende houtskooltjes een schotel kon worden warm gehouden. Pijpenkomforen hebben meestal een naar buiten buigende golvende rand. Gebruikelijk is het komfoor vastgeschroefd op een houten onderblad om het tafelkleed te beschermen tegen hitte.

Tafelkomfoor op houten blad

Drie Posteleyne Astonne

Hendrik van Hoorn

De langwerpige mand is gemodelleerd met een naar buiten gebogen ajourwand en voorzien van twee handvatten gevormd uit een bal geflankeerd door twee vissenkoppen. 
De wanden zijn opengewerkt met gestileerde florale motieven en de bovenzijde is aan de binnenkant gedecoreerd met een acanthus band. 
Op het plat is een maritieme scene geschilderd van schepen verwikkeld in een gevecht.

Mand

Vaas

Rijkscommissie ter vervaardiging en ruiling van reproductiën van kunstvoorwerpen

Afgietsel van het beeld of balkdrager voorstellende Sint Andreas

Jackson Li

Leon Senf

'Cultus Altus Fortius IXe Olympiade, 1928'

Theebus

Pieter van Abeele

penning met een halfportret van Willem II

Penning met portret van Willem II

Beschrijving van het (kunst)werk: lege fles links van het midden met daarachter een krant met als kop GESLAAGD DEBUUT HAITINK

Geslaagd debuut

Aert Verbeeck

De verovering van Maastricht in 1632 en Rijnberk in 1633

De vaas is canopisch van vorm en heeft een vlakke bodem en een licht conische hals. Het deksel is gewelfd en heeft een verdikte? rand en een uivormige knop. De buik heeft een decor van blad- en bloemmotieven, rankwerk en twee boeddhistische leeuwen. Op de hals loopt een band met spiraalvormige versiering. Het deksel is gedecoreerd met een bloem binnen een bloem.

Dekselvaas

'Een waterval bij Tasikmalaja'

Het vaasje is canopisch van vorm en heeft een conische hals en een voet met standring.

Kees Smits

Links een donker vlak, waartegen een halve cirkel met brede roze/grijze verfstreken. Hiervandaan loopt een zwarte baan in een S-bocht naar rechts. In de cirkel die hierdoor rechts ontstaat zijn felle kleurvlakken naast elkaar geplaatst als een soort kleurencirkel. De restruimte is wit.

Zonder titel

Beschrijving van het (kunst)werk: Rechthoekige vormen en cirkel, doorsneden door verticale lijnen. bestaat uit 11 losse delen die in elkaar gepast worden.

Calvé-Delft's Mayonnaise

Oude compagniessabel, gevonden in omgeving Pasuruan, Oost Java. 
Op kling staat VOC. Handvat versierd met gestileerde mensfiguur

De gewelfde schotel heeft een dubbele standring en een rand met lip. De schotel heeft een decor van boeddhistische symbolen, waaronder de vaas, de neushoornbeker, het artemisiablad, boeken, het schilderij en de ruit. Dit decoratiethema wordt ook wel aangeduid als de 'honderd antiquiteiten'. De buitenwand is gedecoreerd met vier kostbaarheden.

Schotel

Plaque met zeegezicht

Model van een Minangkabau rijstschuur, rangkiang

Model van een Minangkabau rijstschuur, rangkiang

Auke Hettema

Beeld van Willem van Oranje. 
Op stenen sokkel waarop de inscriptie: '1533 Willem de Zwijger 1584 / stantvastich is ghebleven / mijn hert in teghenspoet'.

Beeld van Willem van Oranje

Speld met het wapen van Noord-Holland

Nederlandsche Oliefabrieken Calvé Delft

Van Marken Delft Drukkers

Martine Wittop Koning

Recepten van Martine Wittop Koning

Calvé-Delft's Winterboekje

Antonius Jacobus Goedkint

Bastiaen Stoopendaal

De vruchten van een kokosboom, met in de verschillende talen een bijschrift: waaronder Latijn, de taal van de Malabarkust in Zuidwest-India en Arabisch. Kennis van planten, bloemen en dieren was erg populair geworden in de zeventiende eeuw.

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?