Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Willem van Oranje in vogelvlucht

Prinsenhof delft homepage

Piet Kramer

Egbert Lievensz. van der Poel

De ontploffing van het kruithuis in Delft, 12 oktober 1654. De ravage was ontzettend. Bijna geen gebouw bleef onbeschadigd. Volgens overlevering was de klap van de explosie tot in Den Helder te horen. 
Van der Poel heeft de ontploffing diverse malen geschilderd, zowel het moment zelf als de situatie erna.

Explosie van het kruithuis te Delft

Christiaen Jansz. van Bieselingen

Portret van Willem van Oranje op zijn doodsbed. Het betreft een dun, schetsmatig opgezet schilderij dat Van Bieselingen waarschijnlijk heeft gemaakt naar het opgebaarde lichaam van Oranje. Het leverde een realistisch aandoend portret op. 
Op de lijst staat het rondschrift: 'den.tienden.iuli.twelck.den.menschen.heft.verdoeten.werde.den.Prinsche.Dorange.tot.Delft.doerschoeten'. De rode letters vormen een chronodisticon (rijmend chronogram): omgezet naar Romeinse cijfers leveren zij opgeteld het jaartal 1584 op. 
Het opschrift 'Aetatis 51' duidt op de leeftijd van Oranje in 1584. 
De Staten van Holland hadden verboden een portret van de dode prins te maken.

Doodsportret van Willem van Oranje (1533-1584)

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Adolf le Comte

Verdiept bord, op het plat gedecoreerd met een bloemmotief en met een doorlopende band en schubben op de platte rand.

Bord

modellen van wapens en landbouwgereedschap

Gebr. van Oven

Vaandel 'Alg. Ned.Rijkswerkliedenbond Afd. Delft 1906'

'Afbeelding der executie geschiet den XIII May 1619 aen Jan van Oldenbarnevelt gewesene advocaet van Hollant'

Expositie in Kabeldistrict Delft

Ontdek het Strandbeesten Mortuarium

faience- en tegelfabriek Westraven, 1661 -

Tegel met wapen van provincie Zuid-Holland

Erik Pape

Zwak roze vlak, één streep van linksboven naar rechtsboven in meerdere strepen naar beneden

Canal St. Martin, augustus '87

Tentoonstelling samen met Stedelijk Museum Breda

Bezoek in Breda: Willem - De prijs van vrijheid

Chris Dagradi

Wolk

Oranje Plantage

Simon Fokke

Het aanbieden van het Smeekschrift aan landvoogdes Margaretha van Parma door het Verbond der Edelen, 5 april 1566.

Het aanbieden van het Smeekschrift aan landvoogdes Margaretha van Parma door het Verbond der Edelen, 1566

Jaap van den Ende

Groepering van twaalf onregelmatige, hoekige (omtrek-) vormen, in vier horizontale rijen van drie, waarbij deze elkaar net niet raken, en waarbij de laatste vormen in een verticale rij op eenzelfde wijze aaneensluiten. De lijnen van zes van de twaalf vormen zijn zwaarder aangezet.

12 systematisch bepaalde vormen (groepering)

Colignystraat 101

Jan Rot

De Bocht

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Penning op het 3de depotbataljon uit Bergen op Zoom wegens hun verdediging van Delft van 10 tot 14 mei 1940 
Op voorzijde: elkaar deels overlappende stadswapens van Delft en Bergen op Zoom, ieder liggend op olijftak; omschrift: 3e DEPOTBATALJON 
Op keerzijde: Hollandse Leeuw, met bundel pijlen in ene klauw en de ander met opgeheven zwaard, wordt bedekt door twee kruiselings liggende geweren; omschrift: HERINNERING AAN DEN OORLOG 10-14 MEI 1940 
Met draagoog en -ring hangend aan blauw lintje met speld.

Penning op het derde Depotbataljon uit Bergen op Zoom wegens hun verdediging van Delft van 10 tot 14 mei 1940

Theo van Hoytema

Leon Senf

De grafisch kunstenaar Theo van Hoytema ontwierp slechts één jaar (1897-1898) voor De Porceleyne Fles. Hoe dit contact tot stand is gekomen, is onbekend. Mogelijk kreeg hij in de jaren tachtig opdracht gelegenheidsaardewerk te ontwerpen. Dit zou geleid kunnen hebben tot kennismaking met aardewerk en de fabriek. 
Het vroegst bekende stuk dat met zekerheid bij De Porceleyne Fles is vervaardigd en door Van Hoytema beschilderd, is een wandbord met vijf eenden. Het is bekend dat Van Hoytema in het totaal vijf ontwerpen heeft geleverd voor vazen. 
Drie vazen van deze groep, die deel uitmaakt van de collectie van de Gemeentemusea Delft, dragen het signatuur van Van Hoytema. Het vaasje met een muis doet denken aan de stijl van Van Hoytema, maar draagt evenwel het signatuur van Leon Senf. Van de gemerkte vaas met maraboes is de gesigneerde ontwerptekening bewaard gebleven. Daarop zijn de vogels licht bollend getekend, waardoor het lijkt alsof zij aan elkaar zijn gekleefd. Hieruit blijkt dat het motief is aangepast aan de vorm van de vaas. Dit gebeurde ook bij de andere exemplaren, zoals de langgerekte vaas met ooievaars. Bij alle ontwerpen valt op dat Van Hoytema zijn tekenstijl heeft weten te behouden.

Vaas

Adrianus Koert

De met een fraai decor beschilderde vaas maakt deel uit van een groep voorwerpen die tot het tinglazuuraardewerk behoren. Vanaf circa 1895 trachtte de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940) de techniek van het traditionele Delftse tinglazuuraardewerk in ere te herstellen, dat zowel in een blauwe als een polychrome variant werd uitgevoerd. 
Naast de bekende vormen werd vooral voor dit type aardewerk een grote verscheidenheid aan modellen ontworpen door Adolf le Comte. Tot deze langgerekte vormen, vaak met decoratieve oren, behoren vazen, kannen en kandelaars die zijn beschilderd met Hollandse florale motieven en vrouwen in klederdracht. Zo werd het Hollandse karakter benadrukt. Behalve Le Comte leverden Leon Senf en de schilder L.E.F. Bodart (dienstverband 1888-1933) eveneens ontwerpen voor decors voor tinglazuuraardewerk. 
Evenals bij het in blauw gedecoreerde tingoed kampte de productie van het polychrome tinglazuuraardewerk eveneens met problemen. De oorzaak lag mogelijk in de veranderde samenstelling van de grondstoffen, de productiewijze en het stoken. De tinglazuur brokkelde af hetgeen moeilijkheden opleverde voor de schilders. In 1907 is nog een poging gewaagd met dezelfde techniek, maar nu met gebruikmaking van loodvrij tinemail. Helaas slaagde ook die toepassing niet en omstreeks 1910 werd de productie dan ook gestaakt.

Godsdienstvervolging onder de Hertog van Alva in 1568. Vooraan wordt een man onthoofd. In de achtergrond worden mensen verbrand en gehangen. 
onderschrift; 'Vervolging om den Godsdienst, onder den Hertog van Alva, in en na 't jaar 1568'

Godsdienstvervolging onder de Hertog van Alva in 1568

Lambert Eugen Florian Bodart

De grafisch kunstenaar Theo van Hoytema ontwierp slechts één jaar (1897-1898) voor De Porceleyne Fles. Hoe dit contact tot stand is gekomen, is onbekend. Mogelijk kreeg hij in de jaren tachtig opdracht gelegenheidsaardewerk te ontwerpen. Dit zou geleid kunnen hebben tot kennismaking met aardewerk en de fabriek. 
Het vroegst bekende stuk dat met zekerheid bij De Porceleyne Fles is vervaardigd en door Van Hoytema beschilderd, is een wandbord met vijf eenden. Het is bekend dat Van Hoytema in het totaal vijf ontwerpen heeft geleverd voor vazen. 
Drie vazen van deze groep, die deel uitmaakt van de collectie van de Gemeentemusea Delft, dragen het signatuur van Van Hoytema. Het hierbij eveneens afgebeelde vaasje met een muis doet denken aan de stijl van Van Hoytema, maar draagt evenwel het signatuur van Leon Senf. Van de gemerkte vaas met maraboes is de gesigneerde ontwerptekening bewaard gebleven. Daarop zijn de vogels licht bollend getekend, waardoor het lijkt alsof zij aan elkaar zijn gekleefd. Hieruit blijkt dat het motief is aangepast aan de vorm van de vaas. Dit gebeurde ook bij de andere exemplaren, zoals de langgerekte vaas met ooievaars. Bij alle ontwerpen valt op dat Van Hoytema zijn tekenstijl heeft weten te behouden.

onbekend

Peter Odijk

Portret van een lachend meisje

Henricus Arnoldus Piccardt

De Porceleyne Fles

In 1804 verkoopt Dirck Harlees de plateelfabriek aan Henricus Arnoldus Piccardt. Harlees gaat hierbij tevens de verplichting aan Piccardt gedurende een periode van twee jaar wegwijs te maken in het plateelbakkersvak. Om concurrentie vanuit zowel het binnen- als buitenland het hoofd te bieden, ontwikkelde Piccardt een nieuwe techniek om een harder soort aardewerk te fabriceren. In vergelijking met de bestaande Delftse faience was dit een sterkere en goedkopere keramieksoort met een witte scherf. Hiermee werd getracht het Engelse roomkleurige aardewerk, het zogenaamde creamware van met name Josiah Wedgwood (1730-1795) te imiteren. Dit creamware werd al vanaf het midden van de achttiende eeuw geïmporteerd en vormde een serieuze bedreiging voor de Delftse markt. 
Piccardt reisde naar Engeland om het productieproces nader te bestuderen. In 1811 ging hij een compagnieschap aan met een zekere Herman Bezoet de Bie om 'te exerceeren de fabricq van Delftsch en Engelsch aardewerk', voor een periode van twaalf jaar. Twee jaar later werd deze overeenkomst ontbonden. Piccardt doet opnieuw een poging tot een samenwerkingsverband. Dit keer met de graveur Leonardus Schweickhardt die zich bezig zal houden met het 'drukken op aardewerk'. Alle moeite werd uiteindelijk beloond; voor bevredigende resultaten ontving hij diverse prijzen en eervolle vermeldingen. 
Het bord met standring toont een Oosterse decoratie van drie figuren op een terras in een tuinachtige omgeving met exotische bomen. Rechts is een pagode-achtig bouwsel afgebeeld. Bij het aanbrengen van de decoratie is geen rekening gehouden met de overgang van het middendeel naar de rand. 
De beschildering van dit bord is vrijwel identiek aan de schotel uit de periode van Jacobus Harlees.

Anoniem

In 1569 wordt er al een gravure gemaakt van de 'Troon van Alva', waarin gewezen wordt op het tirannieke karakter van de hertog van Alva. Maar dit soort schilderijen zijn rond het Twaalfjarige Bestand (1609-1621) gemaakt om stemmen te winnen voor het voortzetten van de oorlog. Het propagandawerk herinnert aan het 'schrikbewind' van Alva en pleit daarmee voor het voortzetten van de oorlog totdat ook de Zuidelijke Nederlanden zijn bevrijd. Anderen wilden de scheiding tussen de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden liever accepteren en vrede sluiten. De hertog van Alva zit op een troon met een ordonnantie van Filips in zijn linkerhand en een scepter in zijn rechterhand. Kardinaal Granvelle blaast hem met een blaasbalg wraak en moordlust in zijn oor, hem daarmee aanzettend tot geloofsvervolgingen. De duivel houdt een keizerskroon boven het hoofd van Alva en een pauselijke tiara boven dat van Granvelle. Linksvoor staat de trouwe adel en aan de andere zijde van de troon staan raadgevers en leden van de Raad van Beroerten, waaronder Juan de Vargas en Luis del Rio, belast met de berechting van de graven van Egmond en Hoorne. Tussen deze mannen staan twee ter dood veroordeelde edelen (blootshoofds). Mogelijk zijn hier de graven van Egmond en Hoorne weergegeven. Tussen twee scènes met wreedheden en executies is een doorkijk op de Grote Markt van Brussel te zien. Rechts op het schavot is de terechtstelling van de graven Van Egmond en Hoorne te zien. De mannen op het linker schavot worden op een 1569 gedateerde gravure geïdentificeerd als Johan de Casembroot, heer van Backerzeele uit het gevolg van de graaf van Egmond, en de Antwerpse magistraat Antoon van Straelen. Daarvoor vist Margaretha van Parma de bezittingen van de ter dood veroordeelden uit een vijver van bloed. Voor de hertog van Alva knielen de geketende Nederlandse maagden neer. De heilige schrift ligt vertrapt op de grond, net als de verscheurde privileges. Achter de Nederlandse maagden staan de edelen en statenleden die volledig onmachtig zijn. Alle rechten, vrijheden en het ware geloof zijn de Nederlanden door Alva ontnomen. Een spaarpot naast de troon van Alva verwijst naar de door hem voorgestelde belastingheffing van de honderdste, de twintigste en de tiende penning. Vooral tegen de tiende penning, een heffing op de verkoop van alle roerende goederen, bestaat veel verzet en die heffing wordt eerst afgekocht en vervolgens afgeschaft.

'Afbeeldinghe van den ellendighen staet der Nederlanden onder de wreede tijrannije van den hertog van Alba'

De Grieksche A

Jacobus Halder

Ovaalvormige, gedekselde botervloot of terrine met deksel en onderschotel in rococostijl, gedecoreerd met Chinese landschapjes met pagodes.

Botervloot

Jaap Gidding

Naast de traditionele bloem- en landschapsdecors van het Blauw-Delfts, was er ook ruimte voor nieuwe ontwerpen. Hiervoor werden decors ontworpen door schilders die werkzaam waren bij De Porceleyne Fles zoals Leon Senf, J.T.M Visser, W.D. Oosterloo. Ook verleende De Porceleyne Fles opdracht aan zelfstandig werkende kunstenaars. Vooral in de crisisjaren '30 van de vorige eeuw werd geëxperimenteerd met vernieuwde decors. Daarmee werd getracht een groter, artistiek bewust publiek te bereiken door de productie van minder traditionele vormen en decors in gang te zetten. De omzet van het Blauw-Delfts was immers drastisch gedaald. 
Eén van de kunstenaars die werd gevraagd decors te ontwerpen was Jaap Gidding. Kenmerkend voor zijn werk is de expressieve wijze van decoreren die bestaat uit grillige lijnen in combinatie met op de natuur geïnspireerde vormen. De meeste ontwerpen van Gidding zijn symmetrisch. Opvallend is de overeenkomst die de decors op het aardewerk vertonen met die op de vazen van glas en de gordijnstoffen van zijn hand. De Porceleyne Fles behaalde hiermee niet de beoogde verkoopresultaten en de ontwerpen van Gidding werden slechts in blauw en goud uitgevoerd. Toch werden in 1943 opnieuw enkele ontwerpen van Gidding in productie genomen. 
Behalve voor De Porceleyne Fles ontwierp Gidding omstreeks 1925/26 ook voor de Plateelbakkerij Zuid-Holland (PZH) en Regina, twee aardewerkfabrieken in Gouda. Voor de PZH maakte hij circa 40 decors in de Art Deco-stijl die vergeleken kunnen worden met zijn ontwerpen voor de Glasfabrieken in Leerdam waar hij in de periode 1916-1930 glas versierde. Nadat Gidding in eerste instantie bestaand glas versierde, ging hij over tot het versieren van glas naar eigen ontwerp. De glasmodellen waren vergelijkbaar met bijvoorbeeld het hier afgebeelde vaas uit 1933 voor De Porceleyne Fles. De vorm is slank, met een getrapte voet en een licht naar buitengebogen liprand. De versieringsmotieven op het glas en aardewerk vertonen onderlinge overeenkomsten in de grillige lijnen en abstracte naturalistische motieven.

Naast de traditionele bloem- en landschapsdecors van het Blauw-Delfts, was er ook ruimte voor nieuwe ontwerpen. Hiervoor werden decors ontworpen door schilders die werkzaam waren bij De Porceleyne Fles zoals Leon Senf, J.T.M Visser, W.D. Oosterloo. Ook verleende De Porceleyne Fles opdracht aan zelfstandig werkende kunstenaars. Vooral in de crisisjaren '30 van de vorige eeuw werd geëxperimenteerd met vernieuwde decors. Daarmee werd getracht een groter, artistiek bewust publiek te bereiken door de productie van minder traditionele vormen en decors in gang te zetten. De omzet van het Blauw-Delfts was immers drastisch gedaald. 
Eén van de kunstenaars die werd gevraagd decors te ontwerpen was Jaap Gidding. Kenmerkend voor zijn werk is de expressieve wijze van decoreren die bestaat uit grillige lijnen in combinatie met op de natuur geïnspireerde vormen. De meeste ontwerpen van Gidding zijn symmetrisch. Opvallend is de overeenkomst die de decors op het aardewerk vertonen met die op de vazen van glas en de gordijnstoffen van zijn hand. De Porceleyne Fles behaalde hiermee niet de beoogde verkoopresultaten en de ontwerpen van Gidding werden slechts in blauw en goud uitgevoerd. Toch werden in 1943 opnieuw enkele ontwerpen van Gidding in productie genomen. 
Behalve voor De Porceleyne Fles ontwierp Gidding omstreeks 1925/26 ook voor de Plateelbakkerij Zuid-Holland (PZH) en Regina, twee aardewerkfabrieken in Gouda. Voor de PZH maakte hij circa 40 decors in de Art Deco-stijl die vergeleken kunnen worden met zijn ontwerpen voor de Glasfabrieken in Leerdam waar hij in de periode 1916-1930 glas versierde. Nadat Gidding in eerste instantie bestaand glas versierde, ging hij over tot het versieren van glas naar eigen ontwerp. De glasmodellen waren vergelijkbaar met bijvoorbeeld het hier afgebeelde vaas uit 1933 voor De Porceleyne Fles. De vorm is slank, met een getrapte voet en een licht naar buitengebogen liprand. De versieringsmotieven op het glas en aardewerk vertonen onderlinge overeenkomsten in de grillige lijnen en abstracte naturalistische motieven.

Vaas met gouden decoratie

Jacobus Harlees

Tot het assortiment van Jacobus Harlees behoren eveneens balustervormige, achthoekige potten die aan de voorkant beschilderd zijn met tussen twee banden gevat bloemwerk en een door schubben omgeven florale decoratie. De beschildering is omgrensd door een in reliëf uitgevoerde rand van S- en C-voluten. 
In tal van verschijningsvormen werd dit type potten in Delft op de markt gebracht. Gedraaid of gevormd en al dan niet met een in blauw of polychrome beschildering had de klant een ruime keuze in gedekselde potten. Dergelijk siergoed wordt in menige boedelbeschrijving of andersoortige documenten vermeld. Er is dan sprake van een drie- dan wel vijf- en soms oplopend tot zeventiendelig kaststel, waarvan dit type potten deel uitmaakte.

Dekselvaas

Dirck Harlees

Het unieke karakter van dit voorwerp ligt in het feit dat het hier om een plateelbakkersproef gaat, die in 1654 werd ingevoerd voor het behalen van het meesterschap. 
De drie verplichte voorwerpen om deze proef met goed gevolg te doorstaan, waren 'een sirooppot, een winckel salaet schotel, ende een ront zoutvat van binnen hol uijt een stuck gedraijt', aldus een gildenbepaling uit 1654. 
De plateelbakkers vielen onder het Delftse Lucasgilde. 
Na een leertijd van zes jaar bij een meester, kon een leerling een proef afleggen 'tzij als draijers ofte als schilders'. 
Gelet op het opschrift op deze voorwerpen is het duidelijk wat wij heden ten dage dienen te verstaan onder een sirooppot, 'salaet' schotel en een rond zoutvat. Talloze boedelbeschrijvingen vermelden 'winckel salaet' schotels en strooppotten, waarvan we ons dankzij deze stukken dus een idee kunnen vormen van de verschijningsvorm. 
Slechts geregistreerde meesters mochten in Delft een plateelbakkerij leiden. Voorwaarde hiervoor was het bezit van poorterrecht, een bepaling waarmee het mogelijk was 'vreemde' (van buiten Delft) meesters te weren. 
De proef kon echter wel worden afgelegd door een meester of een leerling uit een andere stad, mits hij 'bij behoorl. attestatie uijt andere steden doen blijcken dat hij aldaer meester ware geweeste ofte den tijt van zes jaren voors. bij meesters geleert hadde'. 
De leerling diende in ieder geval de volledige zes jaar bij een meester in de leer te zijn geweest. 
Om een plateelbakkerij te leiden, moest een 'vreemde' meester wel nog het poorterrecht verwerven. 
De proef werd afgenomen in het huis van de 'oudsten hoffman', waarmee de langst in functie zijnde hoofdman van het Lucasgilde werd bedoeld. 
Als een meester kwam te overlijden, mocht zijn weduwe 'de neringe zonder prouff te doen (¿) continueren, haer leven langh'. 
In het geval dat zij was hertrouwd en kwam te overlijden, dan diende haar man 'de neringe willen[de] continueren, gehouden zijn hare prouven te doen binnen de zes weken naert overlijden van hare vrouwen'.

Delftse Plateelbakkersproef voor het behalen van het meesterschap in de vorm van een stroopkan met het wapen van het Sint Lucasgilde

Gerard van Bylaer

op huldiging van Maurits na zijn veldtocht

Anthonie Palamedesz.

Een rokende schilder, waarschijnlijk Anthonie Palamedesz. zelf, nogal zelfgenoegzaam zittend voor zijn ezel, in linkerhand een stenen Goudse pijp, de rechterhand in de zijde geplaatst.

Een rokende schilder voor zijn schildersezel

Jan Heesterman

Boerderij na onweer

Portret van een man

De Drie Klokken

Jacobus van Putten

Zeshoekige kwispedoor met licht ingesnoerde voet en hals en zeszijdige geaccoleerde mond. Op de binnenwand drie scènes met betrekking tot tabaksteelt en -handel: het verbouwen, drogen, verkopen en roken van tabak, en op de buik tweemaal een plantagewoning. Aan de onderzijde van de mondopening bladmotieven en een dubbele concentrische ring.

Kwispedoor

Zelfportret van Piet Kramer

P.J. Gerbrands

De met standring uitgevoerde schotel toont een voorstelling van een pauw met uitgewaaierde staart op een rots. Deze slechts op het plat weergegeven decoratie wordt omcirkeld door een puntige, naar buiten gerichte band. De buitenrand tenslotte wordt gevormd door uitgespaarde cartouches met gestileerd bloemwerk. De achterkant toont twee concentrische cirkels.

Schotel

A.P. Guerain

Bolle kan met korte cilindrische nek en staand oor, op de schouder versierd met servetwerk met ovale uitsparingen met bloemen, bekroond door een grotere bloem. 
Over de buik loopt een versiering van eenvoudige, gestileerde guirlandes.

Feest op het Oude Delft voor het gebouw dat tot 1645 diende als herberg en sedertdien zetel van het Hoogheemraadschap van Delfland is. Verlichting met 5 pektonnen en de aankomst van een reiskoets, in de lucht vuurwerk. Het feest kan verband houden met het sluiten van de Vrede van Munster, maar ook met het in gebruik nemen van het gebouw door het Hoogheemraadschap.

Feest op het Oude Delft voor het Hoogheemraadschap van Delfland

Harm Kamerlingh Onnes

De Nieuwe Kerk te Delft, gezien vanaf de Brabantse Turfmarkt

Johannes Theodora Maria Visser

In de loop der eeuwen werd dit model plaque met een fraai uitgewerkte ophangmogelijkheid talloze malen door de Delftse producenten op de markt gebracht. Soms is een plaque ofwel Delfts 'porceleynen' schilderij, zoals dergelijk goed wel wordt omschreven in boedelinventarissen, gemerkt én zelfs gedateerd. De voorstellingen lopen uiteen van polychrome afbeeldingen die betrekking hebben op het Huis van Oranje-Nassau tot een rijtje keramische voorwerpen op een in het oog springende gele achtergrond. Zo vertoont een 1748 gedateerde plaque een voorstelling die verwijst naar de geboorte van prins Willem V (1748-1806). Op twee andere exemplaren zijn exotische vogels weergegeven en een rijk gevulde bloemenmand. Dat voorwerp is 1757 gedateerd en is, gelet op het merk, afkomstig uit plateelbakkerij De Grieksche A. Uit deze fabriek is tevens een 1769 gedateerde plaque afkomstig met de afbeelding van onder meer een kaststel, een kwispedoor en een tweetal theepotjes. 
De gelijkenis van deze plaque met de vroeger vervaardigde exemplaren is opvallend. Weer is het een gevulde bloemenmand die prijkt op dit 1918 gedateerde exemplaar en evenmin ontbreekt de exotische vogel die neerstrijkt tussen overhangend, bloeiend struikgewas. De traditie werd voortgezet en zelfs tot op de dag van vandaag treft men bij De Porceleyne Fles dit model aan. Deze plaques behoren tot de groep die 'kleine applique' wordt genoemd. De voorstellingen werden vóór 1910 in blauw uitgevoerd en toonden vooral fantasielandschappen of karakteristieke gebouwen in Delft. Tot op heden maakt deze 'kleine applique' deel uit van het assortiment. Daarbij ontbreekt echter een kunstig geschulpt gat aan de bovenzijde.

Plaque

Tegel met vliegende zwaan

Waarschijnlijk werden de eerste cloisonné tegels omstreeks 1907 vervaardigd bij De Porceleyne Fles. Deze werden aangebracht bij tegelversieringen in het inmiddels gesloopte Rotterdamse station Hofplein. Vanaf 1915 is L.E.F. Bodart betrokken bij de productie van cloisonné tegels met gekristalliseerd glazuur. Bodart leverde vrijwel zeker alle ontwerpen voor deze tegels, zoals de hier afgebeelde pauwachtige vogel in een nis. Tot aan zijn pensionering in 1933 heeft Bodart in samenwerking met D.J. van Arum (dienstverband 1890-1945) en W.D. Oosterloo een grote variëteit aan tegelontwerpen geleverd. 
In het begin van de jaren '20 worden hieraan de herdenkingstegels toegevoegd die werden vervaardigd ter gelegenheid van een bepaalde gebeurtenis. Deze tegels werden veelal in een beperkte oplage geproduceerd. Na de Tweede Wereldoorlog werd opnieuw een serie tegels in het assortiment opgenomen, die betrekking hadden op de afgelopen oorlogsperiode. De productie van cloisonné tegels werd in 1977 gestaakt vanwege het arbeidsintensieve en dus kostbare productieproces.

Tegel

Jan Henderikse

Twee foto's van huizen aan het Achterom te Delft, geplakt op twee met doek bespannen paneeltjes, beschilderd.

Huizen aan het Achterom 45-47

Blinddruk van 25 rijen van elk 16 muntindrukken, die samen een rechthoek vormen. Het gaat hier om Amerikaanse pennies, die zowel met de kop (Lincoln) als met de muntzijde (one cent) zijn 'afgedrukt'.

Lincoln Pennies

Ben Hoezen

Zonder titel

in de vorm van eierdop met afschroefbare dop; met zware empire profilering.

vz: uit turfschip komen manschappen; omschrift: ·UNVICTI·ANIMI·PRaemium·PARATI·VINCERE·AVT·MORI·4·MARTII (beloning der onoverwinnelijke zielen bereid om te winnen of te sterven, de 4e van de lentemaand); kz: rechts het wapenschild van Maurits, en links de Leeuw der Ver. Gewesten met in ene klauw pijlenbundel en in andere een zwaard; opschrift: BREDA·A·SERVITVTE HISPANA·VINDICATA DVCTV·PRINCIPIS MAVRITII·A·NASS: A°.(I).I).XC (Breda van de Spaanse slavernij verlost door het beleid van Prins Maurits van Nassau, Anno 1590)

op verrassing van Breda door turfschip

De Lampetkan

Bord met in plat vaas met gestileerde bloemen en takken in waaiervorm. Geribde rand met gestileerde siermotieven, afwisselend in blauw en geel. In standring doorboring om schotel op te hangen.

Bord met waaier- of pauwenverendecor

De zeshoekige vaas is aan de voorkant beschilderd met een bloementoef, die uitloopt in ranken. Deze beschildering is weergegeven op het gladde middendeel van de pot. De boven- en onderkant zijn daarentegen geribd. De zes vlakken worden geaccentueerd door een langs de schouder weergegeven band van gestileerd bloemwerk dat in een puntig lambrequinmotief uitloopt.

De Porceleyne Byl

Bord met standring, eerste bord uit serie van 12 borden met voorstellingen van de walvisvaart, met 
over de gehele voorkant in blauw geschilderde voorstelling 'Groenlandse vloot gaat in zee'. 
Onderschrift 'No 1. GroenL: Vloot gaat in Zee.'

bord 'No 1. GroenL: Vloot gaat in Zee.'

Philip van Pieterson

Studie voor "vestige"

Vanaf 1876 wordt het traditionele tinglazuuraardewerk (Delfts blauw) vervangen door een nieuw type keramiek. Vanwege hernieuwde interesse in het ambacht in 1885 zorgt technisch directeur H. W. Mauser (1868-1940) dat dit opnieuw in productie wordt genomen. Er worden diverse producten met nieuwe modellen en kleuren op de markt gebracht. Vanwege technische problemen zal de productie in 1910 weer gestaakt worden.

Maximiliaan van der Gucht

Tafelkleed met het omlijste middenveld, tegen een achtergrond van ruim gestrooide bloemtakken en insecten, een wat stijve krans van regelmatig ingestoken bladeren en bloemen rondom een medaillon met een voorstelling van de Bruiloft te Kana. 
In de afhangende randen flankeren voluten, waartussen honden springen, ovale cartouches met rolwerk, waarbinnen vier voorstellingen uit het Nieuwe Testament: het aren plukken op Sabbath (onder); Christus wandelt op de zee (links); De blinde Bartiméus te Jericho genezen (rechts) en Christus en de Kananese vrouw (boven). 
In elk van de vier hoeken wordt een tulp door festoenen omkranst.

Tafelkleed met voorstelling van de Bruiloft te Kana

in de vorm van eierdop met afschroefbare dop; voorzien van zware empire profilering; de profielrand halverwege de dop vertikaal gegrift.

Jan Luyken

Grafmonument van Prins Willem I in de Nieuwe Kerk te Delft. Het onderschrift luidt: Grafstede te Delft opgericht ter eere van Willem van Nassau Prins van Oranje.

'Grafstede te Delft opgericht ter eere van Willem van Nassau Prins van Oranje'

Michiel van Mierevelt

Portret van Arent Jacobsz. van der Graeff op 62-jarige leeftijd. Halfportret naar rechts, met kanten plooikraag en mantel met in op tafel steunende rechterhand handschoenen. Wapen rechtsboven.

Portret van Arent Jacobsz. van der Graeff (1557 - 1642)

gaper voorstellende manshoofd met uithangende tong.

Ronde terrine met twee brede oren, met inwendig een zeefje. 
Aan weerszijden een identieke voorstelling van een aan tafel zittende dame (met fontange kapsel) en heer die drinken, gesitueerd in rotsachtig landschap aan rivier of meer met links en rechts een zeilschip. Op beide oren krulwerk. 
in het plat de letter 'A' of 'D'

Terrine

Jacobus Cranendoncq

Rond bord met standring, tiende bord uit een serie borden met voorstellingen van de haringvangst. 
Over de gehele voorzijde in blauw geschilderde voorstelling van het verpakken van haring. Twee mannen op een kade stoppen haringen in twee tonnen, links een huis met een boom, op achtergrond een haringbuis. Onderschrift 'No 10 't Verpakken der Haaring'.

Bord 'No 10 't Verpakken der Haaring'.

Driezitsbank met bloemmotief in rugleuning, met daarboven een lijst met een grillig bloempatroon. 
 
Erik Pape verzamelt voorwerpen die hem vertrouwd zijn, hem herinneren aan vroeger en bundelt deze. Zijn grafiek uit de jaren 70 van de vorige eeuw toont vaak uitvergrotingen van details uit het dagelijks leven, zoals een raam, een stoel of een strijkplank.

Bank

Adrianus Kocx

De fontein bestaat uit een halfcilindervormig, gedekseld waterreservoir, rustend op zes pootjes, met driehoekvormige achterwand en een tuit in de vorm van een vissebek; 
 
De hoofdvoorstelling van het reservoir is een monumentale fontein met drie waterspuwende putti met links en rechts van de fontein een berglandschap met scènes van Diana en Akteon, rechts Akteon die in een hert verandert en reeds een gewei draagt en links de badende Diana temidden van haar nimfen. 
Op het deksel, met een zittend hondje als handgreep, een landschap met putti en een nautilusschelp omhooghoudende meerman die naar alle zijden waterstralen spuit; 
Het reservoir wordt bekroond door een achterfront met een reliëfdecor van zonnebloemen in reliëf waarin een engelenkopje.

Fontein met wasbekken

Maarten van Heemskerck

Portret van Margaretha van Binchem

Pieter Adriaensz. Kocx

Johanna van der Heul

De cilindrische geribde bus is rondom beschilderd met bloemtoeven tussen banden met lambrequinmotieven en gestileerde florale motieven. 
Het deksel met schroefdraad is voorzien van een knop gemodelleerd als een zittende Fo-leeuw. 
kleuren: blauw, rood, goud op romig witte ondergrond;

Portret van een vrouw

Vrouwenfiguur in jurk met grote opstaande kraag. Links op de prent waaiervormige, lisachtige halve bloem.

Lisdod

Peter Peereboom

Negen maal twee horizontale lijnen, waarbij op elke regel terugkerende zigzag-motieven voorkomen, maar telkens op een andere plaats. Sommige zigzag-lijnen hebben lange uithalen naar boven of naar opzij, waardoor ze op letters lijken (M). 
De M-vorm speelt een belangrijke rol in het werk van Peter Peereboom.

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Ga je akkoord met onze cookies?