Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Willem van Oranje in vogelvlucht

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Arend Willem Maurits Odé

Portretbuste van Jan Toorop

Koninklijke Tichelaar Makkum

onbekend

Haardtegel

Hendrick van Vliet

Interieur van de Nieuwe Kerk te Delft. Interieur gezien vanuit het koor naar het noordwesten, het schip is nog net zichtbaar. Op de voorgrond een vers gedolven graf. 
 
Met dit genre slaagden de schilders erin de illusie te wekken dat de toeschouwer van het schilderij zich in de afgebeelde ruimte bevindt. De nauwkeurige perspectivistische opbouw en het invallende, heldere zonlicht op de zuilen en vloer geven de ruimte een ijl en open karakter. De zich achterin de kerk bevindende ongedwongen geschilderde personages zorgen voor een natuurlijke, levendige weergave. Het open graf (vaak met doodgraver) komt op veel kerkinterieurs van Van Vliet voor. Het is een verwijzing naar de sterfelijkeid van de mens en een aansporing tot een godvruchtig leven. Toen zijn collega's Emanuel de Witte en Gerard Houckgeest uit Delft vertrokken had Van Vliet een monopoliepositie in dit typisch Delftse genre.

Interieur van de Nieuwe Kerk in Delft

Jan Henderikse

The Sunny Side of Myrtle; Myrtle Avenue III

Adriaen Thomasz. Key

Willem Key

Don Fernando Alvarez de Toledo, de hertog van Alva (1507-1582), draagt een zwart pronkharnas met om zijn nek de keten van de Ridderorde van het Gulden Vlies. Filips besluit in oktober 1566 de orde in de Nederlanden te herstellen met een legermacht onder leiding van de hertog van Alva. Alva kan pas na de winter vertrekken en bereikt de Nederlanden in augustus 1567. Margaretha heeft de situatie dan alweer onder controle, maar Alva voert zijn opdracht gewoon uit. Aan het einde van dat jaar dient Margaretha haar ontslag in als landvoogdes en volgt Alva haar op.

Portret van de hertog van Alva

Jan Schoonhoven

Apostelhuis

The Sunny Side of Myrtle; Myrtle Avenue V

Jacob Willemsz. Delff (II)

Dit schutterstuk toont de 'particuliere krijgsraad', d.w.z. vijf (van de zes) officieren van het Witte Vendel ten voeten uit. 
 
In het midden staat de kapitein Carel Leenertsz. de Vooght herkenbaar aan de lange commandostok; links van hem staat zijn luitenant Maerten Engelbertsz. Graswinckel gewapend met een korte piek en rechts, in weelderige kleding, de vaandrig Pieter Harmensz. van Ruyven met in zijn rechterhand het vaandel. 
Tussen de drie hoofdofficieren zijn twee sergeanten, links Samuel Claesz. Berckel en rechts Willem Claesz. van Assendelft, weergegeven. Hun lagere positie wordt benadrukt doordat zij enigszins op de achtergrond staan en geen degens dragen. 
Rechts is de tamboer van het vendel zichtbaar. Op zijn trommel staat het jaartal 1648. In dat jaar was Carel de Vooght vijftien jaar kapitein. Dit schuttersstuk is waarschijnlijk ter gelegenheid hiervan geschilderd. De figuren zijn in een halve cirkel gegroepeerd, waarvan het middelpunt wordt aangegeven door de commandostok van de kapitein en de stokwapens van zijn officieren. Door verschillende houdingen heeft de schilder geprobeerd de sterke verticale lijnvoering te doorbreken. Het schilderij is in vergelijking met andere schutterstukken uit deze periode tamelijk statisch. 
 
This canvas portrays the five officers of the White Regiment. In the centre stands the captain, Carel Leenertsz. de Vooght, recognisable by the long commander's baton: to the left stands his lieutenant, armed with a short pike and to the right, elegantly dressed, the ensign with the standard in his right hand. Two sergeants appear between the three field officers. Their inferior rank is underscored by their situation in the background. The regiment's drummer is seen on the right, with the date 1648 on his drum. That was Carel de Vooght's fifteenth year as captain, which this portrait was probably intended to commemorate. The figures are grouped in a semicircle, with the captain's baton and his officers' weapons in the centre. The painter sought to counterbalance the verticality of the design by varying the poses of the figures. Compared to other portraits of its kind, however, this one is rather static.

De officieren van het Witte Vendel

Adriaen Claesz. de Grebber

Twee zoutvaten met figuren met hoofdtooi

De Paauw

Bord

Zalfpot

Leon Senf

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De tweede groep die tot het Nieuw Delfts behoort is het Nieuw-Perzisch dat is geïnspireerd op Syrische en Iranese keramiek uit de zeventiende eeuw. Kenmerkend voor dit Islamitische product zijn de kleuren blauw en groen op een wit fond onder een doorzichtig, kleurloos glazuur. 
Hiernaast werd ook gebruik gemaakt van een karakteristiek turkooize, doorzichtig glazuur waaronder de zwarte tekening direct op de lichtgrijze scherf werd aangebracht. 
Dit laatste inspireerde De Porceleyne Fles tot het maken van de groene, dekkende glazuurlaag die een enkele keer kobaltblauw was. 
De beschildering van de voorwerpen is eenvoudig. 
De decoratie van flessen en kleine vazen bestaat voornamelijk uit geometrische en florale motieven in banden of compartimenten. 
De patronen op kleine borden worden vanuit het midden opgebouwd en waaieren als bloemen uit. 
De grote vazen en borden tenslotte zijn voorzien van een hoofdmotief van een hert of een vogel tussen rankwerk. 
Ondanks de overeenkomsten zijn de voorbeelden niet slaafs gekopieerd maar zijn de repeterende geometrische ornamenten en slingerende plantenranken eerder geïmiteerd. 
Bij vroege voorbeelden werd niet alleen gebruik gemaakt van doorzichtig turkooiskleurig glazuur, maar ook van kleurloos transparant glazuur. 
Om de kleuren wat op te lichten, gebruikte De Porceleyne Fles licht- en donkerblauw in plaats van de combinatie donkerblauw en zwart zoals bij de Oriëntaalse voorbeelden. 
Het oppervlak van de vazen, kannetjes en kommen van De Porceleyne Fles is veelal verdeeld in rechthoekige vlakken of ruitpatronen die zijn opgevuld met kleine spiralen of gestileerde fantasiebloemen in een alles bedekkend patroon (horror vacui). 
Verder werden herten afgebeeld en vissen in scholen of paarsgewijs.

Schotel

Speld of hanger, met een afbeelding van een gebouw en boven- en onderaan een banderol waarin de tekst; 'N.S.W.M.C' (New South Wales M... Company?) en de jaartallen '1929 - 1930'. 
 
Achterop een ingeponst nummer '2551' en onderaan de tekst 'Angus & Coote Sydney'. 
 
Geheel bovenaan een oogje waar een ketting doorheen kan.

N.S.W.M.C, 1929 - 1930

Knoop / pin, zilverkleurig. Uit achterkant steken 2 metalen pinnen uit, die gebruikt kunnen worden om het object op kleding te bevestigen. 
 
De licht gebolde voorkant draagt een staande gekroonde leeuw, met zwaard, op een mat aandoende achtergrond. De zijkant van het object is niet gematteerd.

Stervormige insigne/pin/speld, zespuntig, hol aan de achterkant met twee uitstekende pinnen eraan vast gesoldeerd. Deze pinnen dienen om de ster aan de kleding te bevestigen.

Baton, militair onderscheidingsteken, voorkant veelkleurig, achterkant rood en koperkleurig. 
 
Voorkant nog opgesierd met een groot aantal lintjes (erekruizen, medailles etc). 
Kruizen met kroon erboven, medailles met de beeltenis van Koningin Juliana en de ander met Koningin Wilhelmina en Koningin Juliana. Ook nog een insigne met het getal 38 (38 jaar trouwe dienst?)

De afbeelding op de munt is een zwaard en een exploderende bom, met banderol waarin de tekst; 'Nunc aut nunquam'. De sleutelhanger is van het KCT (Korps Commando Troepen) 
 
(Sleutel)hanger, bestaande uit een geslagen penning, een ring met veer (voor het openen om sleutels aan te hangen) en een ketting.

A.P. Guerain

Geribde trompetvormige bekervaas, met op de buik een cartouche aangebracht met een gekroonde W boven een R omgeven door sinaasappelen. Aan de achterkant is een hoorn afgebeeld. Het cartouche is omgeven door bloemen, bladeren en sinaasappelen.

Bekervaas

Bolle kan met korte cilindrische nek en staand oor, op de schouder versierd met servetwerk met ovale uitsparingen met bloemen, bekroond door een grotere bloem. 
Over de buik loopt een versiering van eenvoudige, gestileerde guirlandes.

Tegel

Wit reliëf R81-14

Het eerste, op grote schaal naar de Republiek vervoerde oosterse porselein is het Kraakporselein. 
Met de oprichting van de VOC in 1602 werd dit in blauw op een witte ondergrond gedecoreerde goed in grote hoeveelheden aangevoerd en werd binnen korte tijd bijzonder populair. 
Dit porselein met onbekende modellen en exotisch aandoende decoraties vormde de eerste aanzet tot de vervaardiging van het Delfts aardewerk, dat toentertijd Hollands dan wel Delfts 'porselein' werd genoemd. 
Naar voorbeeld van het Kraakporselein werden eenden in een waterlandschap afgebeeld, bloeiende struiken of tot dan toe onbekende vogelsoorten. 
Uit de gloriedagen van de Delftse aardewerkindustrie zijn bijzonder fraaie nabootsingen van dit Kraakporselein bekend, zoals schotels, flessen en dekselpotten én decors die hiervan zijn afgeleid. 
Daarvan getuigt deze bekervaas, die is ontstaan nadat vanaf omstreeks 1876 de herproductie van traditioneel Delfts in gang werd gezet. 
Tevens werden afgeleide motieven afgebeeld op nieuwe vormen zoals is te zien in het tweede kwart van de twintigste eeuw uitgegeven verkoopcatalogus. 
Hieruit blijkt dat bijna drie eeuwen later de ooit succesvolle motieven van het Kraakporselein nog steeds met verve werden toegepast. 
Bovendien bracht men modellen uit vroeger tijden op de markt. 
Daarvan is deze bekervaas uit 1879 een treffend voorbeeld. 
Een schets van een vergelijkbaar model werd aangetroffen in een reisverslag van het schip de Gelderland dat in de eerste jaren van de zeventiende eeuw naar het Verre Oosten voer. 
Deze afbeelding maakt deel uit van een aantal schetsen die de vroegst bekende afbeeldingen vormen van Kraakporselein.

Jurrien Adrianus Burghoorn

Vaas

Genealogische tafel van het geslacht Van der Goes, opgemaakt in 1655 door de Wapenkoningen te Brussel

De Grieksche A

Adrianus Kocx

Bloem- of cachepotten met hoge wand met een iets overhangende rand, handgrepen in de vorm van geperforeerde leeuwenkoppen waarin (mogelijk) ringen hebben gezeten. Ongeveer op het midden van de buik is een band met gestileerde bladeren, bloemen en ranken naar Kangxi-voorbeeld. Het motief van ranken en bladeren herhaalt zich onder de bovenrand. 
Aan de onderzijde is een band met panelen gevuld met voluten. De licht-geribde voeten zijn gedecoreerd met puntige afhangende bladeren alternerend met ruyi-motieven.

Stel cachepotten

Zeskantige, conische fles met smalle hals met op voorzijde een grote siervogel (mogelijk een pauw) met waaiervormige staart, staande op rots met bloeiende bloemen en struiken en aan de keerzijde decoratie van bloesemtakken in Kakiemon-stijl. Aan de hals en voet decoratie van bloemen met een fabeldier in uitsparing.

Flesvaas

Margriet Smulders

The world is not enough

J. de Wit

Het eerste, op grote schaal naar de Republiek vervoerde oosterse porselein is het Kraakporselein. Met de oprichting van de VOC in 1602 werd dit in blauw op een witte ondergrond gedecoreerde goed in grote hoeveelheden aangevoerd en werd binnen korte tijd bijzonder populair. Dit porselein met onbekende modellen en exotisch aandoende decoraties vormde de eerste aanzet tot de vervaardiging van het Delfts aardewerk, dat toentertijd Hollands dan wel Delfts 'porselein' werd genoemd. 
Naar voorbeeld van het Kraakporselein werden eenden in een waterlandschap afgebeeld, bloeiende struiken of tot dan toe onbekende vogelsoorten. Uit de gloriedagen van de Delftse aardewerkindustrie zijn bijzonder fraaie nabootsingen van dit Kraakporselein bekend, zoals schotels, flessen en dekselpotten én decors die hiervan zijn afgeleid. Daarvan getuigt dit bord, dat is ontstaan nadat vanaf omstreeks 1876 de herproductie van traditioneel Delfts in gang werd gezet. Tevens werden afgeleide motieven afgebeeld op nieuwe vormen zoals is te zien in het tweede kwart van de twintigste eeuw uitgegeven verkoopcatalogus. Hieruit blijkt dat bijna drie eeuwen later de ooit succesvolle motieven van het Kraakporselein nog steeds met verve werden toegepast.

Petrus Franciscus Vreeswijk

Dekselvaas met een in reliëf uitgevoerd cartouche waarbinnen een op een soort rots weergegeven bloeiende tak en een vogel. Op de deksel een knop in de vorm van een leeuw.

Dekselvaas

Lucina I

Zoutvat

Tanggoek

Tineke van Gils

Wan Liya

Hoge theepot, met deksel, op basis van een vierkante voet, licht taps naar boven toelopend met behoud van de ribben. Op de bovenhoeken vier lussen waardoor touw met bamboe handvat. Waterige kobaltblauwe decoratie in vegen met de hand aangebracht. Aan de linkerzijde net boven het midden en aan de voorzijde rechts onderaan een ingekerfd en uitgespaard wolkenmotief. Op de achterzijde en de rechter zijkant een donker kobaltblauwe cartouche of stempel.

Four Seasons Happiness

Anthonie Palamedesz.

Rokende en muziekmakende soldaten in een interieur

Bamboekoker met 5 hanensporen. De sporen zijn gebogen, 2-snijdend, en aan de onderzijde gekarteld. De koker bestaat uit 2 delen (houder en deksel, maar deksel ontbreekt). De houder is een bamboering met 2 verlengstukken en een inleg van wortel.

Hanny Reneman

Over dit schilderij ben ik erg tevreden: het voldoet aan alle eigenschapen die ik belangrijk vind: het is gelaagd, en ziet er tegelijk helemaal vanzelfsprekend uit, alsof alles moeiteloos op zijn juiste plaats terecht is gekomen. Niets is echter minder waar, ik heb er lang aan gewerkt, maar soms is er ineens zo'n 'gouden middag' dat alles vanzelf op zijn plaats valt en ik eigenlijk alleen nog maar de kwast hoef vast te houden. Dan voltooit het schilderij zich zelf¿ 
 
Dit schilderij met zijn roze bloesem kleur, de lucht met sneeuwvlokken (of zijn het bloesemblaadjes?) en de appelvorm, als eindproduct van die bloesem, noemde ik aanvankelijk simpelweg 'lente' , maar gaf ik later de titel 'voorjaar-achterjaar' , omdat dat nauwkeuriger weergeeft wat ik bedoel, en een leuk taalspelletje is¿.Het gaat me hier om de belofte van de zomer die nog komen gaat, maar tevens de markering van de winter die al voorbij is. Het jaargetijde vóór de zomer heet 'voorjaar', maar waarom niet ook aangegeven dat dit het jaargetijde na (of achter) de winter is? Omdat de term 'najaar' al in gebruik is voor het jaargetijde na de zomer, kies ik hier liever voor 'achterjaar'. 
 
Op de tentoonstelling 'De Plek' in het World Art Delft (5 mei t/m 9 juni 2002) kwam dit schilderij schitterend tot zijn recht doordat ik het heb opgehangen naast een groot raam dat uitzag op het polderlandschap en een grote, volop bloeiende kastanjeboom. Een betere plek en een beter tijdstip was niet denkbaar! 
 
Hanny Reneman, Delft, 3-9-02. 
 
Hieronder volgt de tekst die ik schreef voor 'De Plek' in het World Art Delft: 
 
Ik ben een geluksvogel, want behalve de door mij als 'Plek' uitgekozen hal van het Stadhuis is mij is nog een extra 'Plek' aangeboden. Een 'Plek', die zo goed bij mijn werk past, dat ik verbaasd ben dat ik er niet zelf aan heb gedacht. Een 'Plek', die alles te maken heeft met mijn belangrijkste inspiratiebron: het landschap. Daarom hoort het uitzicht uit de ramen van het World Art Delft ook nadrukkelijk bij deze presentatie van mijn werk! 
 
Eigenlijk zouden deze twee plekken naast elkaar zichtbaar moeten zijn, het zijn de immers de polen waartussen mijn werk zich beweegt. Aan de ene kant: de Kruikius-kaart van Delfland die in de hal van het Stadhuis hangt. Een schitterende gravure, een precieze weergave van al het water van Delfland, alle slootjes staan er op en dat levert een prachtig, ritmisch lijnenspel op. En aan de andere kant: Delfland zelf, gezien uit de ramen van het World Art Delft. 
 
Deze twee beelden illustreren precies de vraag, die ik me in mijn werk herhaaldelijk stel: hoe verhoudt de ene werkelijkheid of waarheid zich tot de andere. Het landschap zoals je dat kan zien uit het raam van World Art is een waarheid, een realiteit, maar bijvoorbeeld de Kruikius-kaart, een andere kaart, een foto, een routebeschrijving of een opname van vogelgeluiden uit dat zelfde gebied is óók een realiteit, ook een waarheid, alleen zien ze er totaal verschillend uit! Het zijn waarheden naast elkaar, waarbij hetzelfde wordt bekeken vanuit verschillende invalshoeken. In mijn werk mix ik dit alles door elkaar en maak er een geheel van. Ik analyseer niet, maar duik erin en ervaar het. 
 
Dit heeft alles met een doolhof te maken - het doolhof was het onderwerp van mijn afstudeerscriptie kunstgeschiedenis in 1975 - en dat thema blijkt bij mij onuitroeibaar te zijn. Kaarten, of ze nu oud zijn of modern, maar vooral zeer gedetailleerde wandelkaarten, blijven me boeien. Die prachtige patronen van hoogtelijnen! De voorpret van het bestuderen van zo'n kaart en het me voorstellen hoe het landschap, waar ik straks doorheen ga wandelen er uit zal zien¿. En aan de andere kant is er natuurlijk het landschap zelf, de realiteit van het echte landschap, van het me voortbewegen door dat landschap. Want daar gaat het me in feite altijd weer opnieuw om: het onderweg zijn en het zoeken. 
 
Hanny Reneman, woensdag 10 april 2002.

Voorjaar - Achterjaar

The Sunny Side of Myrtle; Myrtle Avenue IV

naar links gewend; grote kanten kraag, waaier in de rechterhand met handschoen aan.

Portret van Agatha Cornelis Leendertsdr. van Schagen (1639-1683)

Plooischotel

De cachepot is buidelvormig en heeft een hoge standring. Boven de standring is een band met afwisselend grote en kleine driehoeken. De buik is gedecoreerd lotusbloemen op hoog rankwerk afgewisseld met lotusbloemen op laag rankwerk waarboven shou-karakters tussen swastika's. Langs de rand loopt een band met een druk decor van bloemenranken, waaronder een band met ru-yi-koppen.

De kommen zijn omgekeerd klokvormig en hebben een standring. Het plat heeft, binnen een cirkel, een decor van een vogel. De binnenwand heeft zes brede kaders waarin afwisselend een tak en een bloem op steel. Tussen de kaders bevinden zich smalle vakken met vijf parels. De buitenwand heeft zes brede kaders waarin vlinders tussen blad- en floraal motieven. Tussen de kaders bevinden zich smalle vakken met parels.

De bolle suikerpot, met oorspronkelijk twee oren, is uitgevoerd met een licht gewelfde deksel met knop. De beschildering bestaat uit panelen die met bloemen zijn opgevuld en randdecoraties met schubben.

Suikerpot

naar rechts gewend; borststuk met linkerhand voor de borst, zwarte toga met witte bef, linksboven een wapen

Portret van dr. Cornelis 's-Gravesande (1631-1691)

Arie Wassenburg

Brug over de gracht Oude Delft met de Oude Kerk te Delft.

Oude Kerk op de Oude Delft te Delft

Adam van de Goorberg

Bolvormige pot, aan de voet en bovenkant afgezet met een parelrand. De rechthoekige tuit heeft overlangse proeven en in het midden een blokje met een bloemmotief, het uiteinde ervan is afgezet met een parelrandje. De losse deksel met parelrand heeft een bloemknop als handvat.

Theepot voor dagelijks gebruik

We vertellen u graag meer over ons beleid.

Privacy- & cookiebeleid

Grape

Kookpotje van wit aardewerk met een groen koper/loodglazuur.

Fragment van kookpot

Cloisonné tegel Breda

Cloisonné tegel 'Oliefabrieken Calvé Delft Ter herinnering aan de bikscampagne 1936-1937'

Terrines gemodelleerd als eend en beschilderd met een verenkleed

Terrine in de vorm van een liggend schaap met bloemenkrans om zijn nek en rug.

Terrine

De Porceleyne Schotel

Johannes van Duijn

Trijntje van Duijn-Kampen

Terrine in de vorm van een liggend hert met geheven kop, op een groen grondje met gele rand. Het houten gewei is uitneembaar.

We willen dat iedereen netjes omgaat met elkaar, het gebouw en de tentoonstellingen. Lees hier hoe je samen met ons zorgt voor een veilig en fijn bezoek. Ook vind je hier de algemene voorwaarden.

Regels en voorwaarden

Johannes Wierix

De landvoogd Matthias van Oostenrijk en zijn luitenant Willem van Oranje worden opgevoerd als de militaire beschermers van de Nederlanden. Zij zijn omringd door eretekens, met links de personificatie van de Wijsheid, rechts van de Kracht. In het midden staat de personificatie van de Nederlanden. Op haar sokkel bevrijden twee mannen een vrouw die door een draak werd vastgehouden. Hiermee wordt de strijd van Matthias en Oranje voor de vrijheid van de Nederlanden verbeeld.

Dubbelportret van Matthias van Oostenrijk en Willem van Oranje

Voor de zichtbaarheid en het draagvlak van deze verbouwing en ter ondersteuning van de wervingscampagne is een Comité van Aanbeveling van grote toegevoegde waarde. De leden van het Comité hebben een achtergrond in de politiek, de cultuur of de zakelijke wereld; allen met een grote staat van dienst en vaak met een directe binding met Delft. Wij zijn dan ook zeer verheugd hier de lijst van Comitéleden te kunnen delen.

Comité van Aanbeveling

Rijk van Lavieren

Zonnebloem

Johannes Lutma (I)

John Osborne

Eenzijdige ronde plaquette met een halfportret van Frederik Hendrik naar rechts gewend.

Plaquette met portret van Frederik Hendrik

Henricus Arnoldus Piccardt

De Porceleyne Fles

In 1804 verkoopt Dirck Harlees de plateelfabriek aan Henricus Arnoldus Piccardt. Harlees gaat hierbij tevens de verplichting aan Piccardt gedurende een periode van twee jaar wegwijs te maken in het plateelbakkersvak. Om concurrentie vanuit zowel het binnen- als buitenland het hoofd te bieden, ontwikkelde Piccardt een nieuwe techniek om een harder soort aardewerk te fabriceren. In vergelijking met de bestaande Delftse faience was dit een sterkere en goedkopere keramieksoort met een witte scherf. Hiermee werd getracht het Engelse roomkleurige aardewerk, het zogenaamde creamware van met name Josiah Wedgwood (1730-1795) te imiteren. Dit creamware werd al vanaf het midden van de achttiende eeuw geïmporteerd en vormde een serieuze bedreiging voor de Delftse markt. 
Piccardt reisde naar Engeland om het productieproces nader te bestuderen. In 1811 ging hij een compagnieschap aan met een zekere Herman Bezoet de Bie om 'te exerceeren de fabricq van Delftsch en Engelsch aardewerk', voor een periode van twaalf jaar. Twee jaar later werd deze overeenkomst ontbonden. Piccardt doet opnieuw een poging tot een samenwerkingsverband. Dit keer met de graveur Leonardus Schweickhardt die zich bezig zal houden met het 'drukken op aardewerk'. Alle moeite werd uiteindelijk beloond; voor bevredigende resultaten ontving hij diverse prijzen en eervolle vermeldingen. 
Het bord met standring toont een Oosterse decoratie van drie figuren op een terras in een tuinachtige omgeving met exotische bomen. Rechts is een pagode-achtig bouwsel afgebeeld. Bij het aanbrengen van de decoratie is geen rekening gehouden met de overgang van het middendeel naar de rand. 
De beschildering van dit bord is vrijwel identiek aan de schotel uit de periode van Jacobus Harlees.

Caspar Netscher

Cornelis Tromp afgebeeld in harnasdelen, met witte doek om hals en over de rechterborst blauw lint waaraan olifantje hangt. Op de linkerarm een ster-medaille, de linkerhand leunend op een helm. In de andere hand een stok. Op de achtergrond rechts een gebloemd bruinachtig gordijn. 
Tromp draagt de versierselen der Orde van de Witte Olifant met welke hij werd omhangen bij zijn in diensttreding bij de Deense marine in 1676. Tromp bleef tot en met 1678 in dienst van de Denen, het jaar waarin hij werd geroepen De Ruyter op te volgen als luitenant-admiraal-generaal. 
 
Cornelis Tromp 
Leefde: van 1629 tot 1691 
 
Cornelis Tromp werd net als zijn vader een belangrijk Nederlands vlootvoogd. Hij vocht in de eerste Engelse oorlog, in de Noordse oorlog (tussen Noordeuropese staten om de heerschappij van de Oostzee) en tegen de Algerijnse kapers. Onder De Ruijter streed hij in de tweede Engelse oorlog. In 1666 werd Tromp afgezet wegens eigenmachtig optreden. In 1673 trad hij weer in dienst en streed succesvol tegen de Engelsen bij Schooneveld en Kijkduin. Op papier werd hij na de dood van De Ruijter opperbevelhebber van de Nederlandse vloot. 
Cornelis had, als zoon van een bekend en gevierd Nederlander, een tegengesteld karakter ontwikkeld ten opzichte dat van zijn vader. Maartens eenvoudigheid, bescheidenheid, innemendheid en ook wel integere vaderlandslievende aanpak was bij Cornelis niet altijd direct terug te vinden. Cornelis leefde ook op grote voet, voerde grote staat. Hij stierf kinderloos aan het eind van de 17de eeuw. In zijn leven was er veel gedoe met rechtszaken over goederen, veroverde schatten en schepen. Door de Fransen werd hij bedreigd met het in brandsteken van zijn buiten, de later genoemde Trompenburg. De gevraagde brandschatten betaalde hij niet, waarna zijn buiten totaal vernield werd. Kenmerkend voro Cornelis is de volgende episode. 
Eind juli 1673 was er de apotheose van de drie Engelse zeeoorlogen waarin Cornelis vocht. 75 oorlogsschepen, 22 branders en 18 jachten met 4245 stukken geschut aan boord en 20.000 manschappen vormden de Nederlandse vloot met Tromp in de voorhoede. De Ruyter leidde de middentocht en Banckert de achterhoede. De vijandelijke Engelse-Franse vloot van ongeveer gelijke grootte stond onder Prins Rupert, D'Estrées en Spragge en ontmoette op 21 augustus de Nederlandse vloot bij Kijkduin (niet bij Den Haag, maar een andere kijkduin ten zuiden van Huisduinen). Om acht uur 'sochtends brandde de strijd los. Tromp raakte in gevecht met Spragge. Beider eskaders dwaalden af van de hoofdmacht. Het gevecht tussen de vlaggenschepen van Tromp en Spragge behoort tot de felste die ooit zijn gestreden in het tijdperk van de zeilende oorlogsschepen, aldus biograaf Prud'homme van Reine. Spragge had bij aanvang gezworen om Tromp dood of levend te pakken te krijgen om wraak te nemen voor een eerdere nederlaag. Tromp toonde zich echter een onverbeterlijke vechtjas, terwijl de kogels hem om het hoofd vlogen. Spragge moest door opgelopen schade van schip wisselen. Bij de tweede wissel werd zijn sloep getroffen, waarna hij verdronk. Ook Tromp ging over van de "Gouden Leeuw" naar de "Comeetstar". Beide eskaders hadden enorme schade. Nadat de hoofmachten van De Ruyter en prins Rupert zich bij hen hadden gevoegd, ontstond een vernieuwd hevig gevecht. Omstreeks zeven uur in de avond blies de Frans-Engelse vloot de aftocht, waarbij de Fransen zich opvallend afzijdig hadden gehouden. Prins Rupert was daarover furieus. Aan Nederlandse zijde sneuvelden twee helden die geen vrienden van Tromp waren geweest: Isaac Sweers en Johan de Liefde. De Nederlandse vloot had een strategische overwinning behaald. Een vijandelijke overmachtige vloot was weggejaagd en de Engelse planning van een landing in Zeeland of Holland konden de "ijskast" in. De Ruyter berichtte hierover bescheiden, Tromp niet. Vooral zijn overwinning op Spragge mat hij breed uit. Willem III bedankte Tromp hartelijker voor de overwinning dan de inmiddels 66-jarige De Ruyter. In Tromp zag hij meer de toekomst met een stevige band met de Oranjes. De Staten van Holland schonken De Ruyter een rentebrief van 6000 en Tromp een rentebrief van 4000 gulden. Kort na terugkeer van de vloot kon Tromp naar 'sGraveland vertrekken om de restanten van zijn buitenhuis waar te nemen. In de tweede helft van de jaren zeventig zou het herbouwd worden.

Portret van admiraal Cornelis Tromp (1629-1691)

Waarschijnlijk werden de eerste cloisonné tegels omstreeks 1907 vervaardigd bij De Porceleyne Fles. Deze werden aangebracht bij tegelversieringen in het inmiddels gesloopte Rotterdamse station Hofplein. Vanaf 1915 is L.E.F. Bodart betrokken bij de productie van cloisonné tegels met gekristalliseerd glazuur. Bodart leverde vrijwel zeker alle ontwerpen voor deze tegels, zoals de tegel met een pauwachtige vogel in een nis (pda 416). Tot aan zijn pensionering in 1933 heeft Bodart in samenwerking met D.J. van Arum (dienstverband 1890-1945) en W.D. Oosterloo een grote variëteit aan tegelontwerpen geleverd. 
In het begin van de jaren '20 worden hieraan de herdenkingstegels toegevoegd die werden vervaardigd ter gelegenheid van een bepaalde gebeurtenis. Deze tegels werden veelal in een beperkte oplage geproduceerd. Na de Tweede Wereldoorlog werd opnieuw een serie tegels in het assortiment opgenomen, die betrekking hadden op de afgelopen oorlogsperiode. De productie van cloisonné tegels werd in 1977 gestaakt vanwege het arbeidsintensieve en dus kostbare productieproces

Cloisonné tegel 25 jaar Technische Hogeschool

Henk Tieman

Cloisonné tegel 'Voedsel Vrede Vrijheid 29 april 1945 5 mei'

Cloisonné tegel Broederschap der notarissen

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

De bekervormige kan, een zogenaamde fopkan, heeft een oorvormig handvat en een licht gebogen tuit met schubben. Het handvat is verbonden met de vaste, bolle deksel door een voluutvormig duimstuk. Het deksel vormt een geheel met de bekervormige kan, zodat het alleen via de bodem gevuld kan worden. 
 
Het geheel staat op een klokvormig voetstuk dat aan de binnenkant voorzien is van een kruis bestaande uit twee S-vormige motieven. De kan zelf is beschilderd met chinoiserie voorstellingen. Eén zijde toont vier Chinese figuren in een omheind tuinachtig landschap. 
De andere zijde toont drie Chinese figuren bij een boom in een landschap met een rotspartij rechts in de achtergrond. 
Het deksel is op dezelfde wijze versierd met drie Chinese figuren bij een rotspartij. Op de rand van het deksel is een band van puntig afhangend blad geschilderd. Hetzelfde motief komt terug op de voet, gescheiden van de rest door een band van alternerende lambrequins en ranken. 
De overgang van de voet naar de beker wordt gemarkeerd door servetwerk.

Fopkan

Grandeur, geur en kleur. Dit paar bloemhouders is een topstuk uit de collectie Delfts Blauw van Museum Prinsenhof Delft. Wat maakt deze objecten zo bijzonder?

Vaas met portret van Koning Willem I

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Vaas met portret van Koning Willem I

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?