Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Hendrick van Vliet

Interieur van de Nieuwe Kerk te Delft. Interieur gezien vanuit het koor naar het noordwesten, het schip is nog net zichtbaar. Op de voorgrond een vers gedolven graf. 
 
Met dit genre slaagden de schilders erin de illusie te wekken dat de toeschouwer van het schilderij zich in de afgebeelde ruimte bevindt. De nauwkeurige perspectivistische opbouw en het invallende, heldere zonlicht op de zuilen en vloer geven de ruimte een ijl en open karakter. De zich achterin de kerk bevindende ongedwongen geschilderde personages zorgen voor een natuurlijke, levendige weergave. Het open graf (vaak met doodgraver) komt op veel kerkinterieurs van Van Vliet voor. Het is een verwijzing naar de sterfelijkeid van de mens en een aansporing tot een godvruchtig leven. Toen zijn collega's Emanuel de Witte en Gerard Houckgeest uit Delft vertrokken had Van Vliet een monopoliepositie in dit typisch Delftse genre.

Interieur van de Nieuwe Kerk in Delft

Henk Peeters

9 wattenbollen

onbekend

Schoteltje vervaardigd naar aanleiding van het herstel van het stadhouderschap in 1787, met de tekst 'Die was Veragt / Gesmaat gehoond / Wert nù met Lof / En eer Gekroont' (in rood), omgeven door gestileerd bladwerk.

Schoteltje vervaardigt naar aanleiding van het herstel van het stadhouderschap in 1787

Jan Verkolje (I)

Coenraet Decker

Johannes de Ram

Pieter Smith

Steven de Swart

Joris Arentsz. van Cleef

Stadsplattegrond van Delft met panorama in gebeeldhouwde en vergulde lijst waarin zinnebeeldige figuren. 
De lijst is bekroond door een kloek op nest met kuikens. Volgens Dirck van Bleyswijck (zie tweede deel van zijn stadsbeschrijving) prijkt in de bovenrand van de lijst 'een Klock-hen, die haer Kieckens, met grote sorvuldigheyt onder haer vleugelen beschermt; Verbeeldende de Wees-kamer die d'opper voogdye en bescherminge van de rijcke ofte gegoede Weesen is aenbevolen en toevertrout'. 
Overige symbolen zijn: twee honden (trouw), opengeslagen boek met salamander (gezondheid), opengeslagen boek met weegschaal (gerechtigheid), schelpen/fruit (overvloed), twee vrijende duiven (liefde), gereedschap (arbeid), twee beenderen (dood), sloten en sleutels (veiligheid).

Caert Figuratief: stadsplattegrond en panorama van Delft

Adriaen Nicolaesz. Boogaert

Hoewel op het titelblad Adriaen van den Boogert als kunstenaar wordt vermeld, is het vrijwel zeker dat deze tekeningen kopieën zijn door een professionele kunstenaar naar de tekeningen die door Hendrick d'Acquet bijeen werden gebracht. Het was niet ongebruikelijk dat verzamelaars hun schatten aan anderen voor studie en kopiëring beschikbaar stelden. Adriaen van den Boogert of Boogaert (1634-1708) was vanaf 1656 bewindhebber van de VOC en later veertigraad.

'Diverse Soorten van Hagedissen, Draakjes, Zeepaardjes, Crocodillen, Slangen, Camelions, Crabben, Garnalen, verscheijdene Rijnoceros, torren, Voorpoot, Bock- en Snuijt torren, Eenhoorns ende alderhande, soo groote als kleijne Vliegende gediertens', Seer konstig ende Wonderlijk ijder na Sijn eijge en natuurlijke couleuren geobserveert ende na het Leven geteekent door Adriaen Van den Boogert.

Jan Naezer

1e staat no 4073

Adrianus Koert

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De met een fraai decor beschilderde vaas maakt deel uit van een groep voorwerpen die tot het tinglazuuraardewerk behoren. Vanaf circa 1895 trachtte de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940) de techniek van het traditionele Delftse tinglazuuraardewerk in ere te herstellen, dat zowel in een blauwe als een polychrome variant werd uitgevoerd. 
Naast de bekende vormen werd vooral voor dit type aardewerk een grote verscheidenheid aan modellen ontworpen door Adolf le Comte. Tot deze langgerekte vormen, vaak met decoratieve oren, behoren vazen, kannen en kandelaars die zijn beschilderd met Hollandse florale motieven en vrouwen in klederdracht. Zo werd het Hollandse karakter benadrukt. Behalve Le Comte leverden Leon Senf en de schilder L.E.F. Bodart (dienstverband 1888-1933) eveneens ontwerpen voor decors voor tinglazuuraardewerk. 
Evenals bij het in blauw gedecoreerde tingoed kampte de productie van het polychrome tinglazuuraardewerk eveneens met problemen. De oorzaak lag mogelijk in de veranderde samenstelling van de grondstoffen, de productiewijze en het stoken. De tinglazuur brokkelde af hetgeen moeilijkheden opleverde voor de schilders. In 1907 is nog een poging gewaagd met dezelfde techniek, maar nu met gebruikmaking van loodvrij tinemail. Helaas slaagde ook die toepassing niet en omstreeks 1910 werd de productie dan ook gestaakt.

Bendoro Pangeran Harja Soerjo-diningrat 
(foto uit familiealbum van sultan Hamengku Buwono VIII)

Bendoro Pangeran Harja Soerjo-diningrat

De miniatuurkwispedoortjes zijn gedrukt bolvormig, een omgekeerd concaaf-conische hals, een licht gedoornd driehoekig oor en een standring. De buik heeft een decor van bloemenranken. Het oor is gedecoreerd met rankwerk.

Pirografiek 8 x 8

Bendoro Radenajoe Brangto-koesoemo 
(foto uit familiealbum van sultan Hamengku Buwono VIII)

Bendoro Radenajoe Brangto-koesoemo

J. van Lunteren

Plaque met portret van Eduard Houbolt

'Tegen alle winterkwalen van uw vruchtbomen, hoog-geel mineraal olie emulsie preparaat'

Jan de Baen

Portret ten halve lijve naar recht; rechterhand leunend op een balustrade; in rechterbeeldvlak gezicht op tuinbeeld staande op een balustrade; linksonder putti

Portret van Mr. Dirck van der Dussen

Richard Roland Holst

NV De Sphinx v/h Petrus Regout & Co

Nederlandsche Oliefabriek 

Calvé-Delft hors d'oeuvrebakje

Adolf le Comte

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. 
Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. 
De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. 
De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. 
Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. 
Sommige objecten, zoals dit vaasje, zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). 
Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. 
Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. 
Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. 
Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. 
Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. 
Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

Vaas

W. baron Snouckaert van Schauburg

Otto Friedrichs

Leonaert Bramer

Het drieluik toont centraal de wapenexercities tijdens een schuttersoptocht. Achter de kolonel zijn enkele rondassiers, officieren en kloveniers te zien en in de achtergrond een vaandeldrager. De binnenzijden van de luiken tonen officieren die zich vermaken met vrouwen, voorstellingen die moeten vermanen. 
Op de buitenzijden is een grote schouw te zien, mogelijk die van de doelenzaal in de doelen, met daarop een tamboer met wapentrofeeën. Links van de schouw prijkt het wapen van Delft en rechts dat van Holland. Onder de wapens staan officieren en schutters. 
Het wordt wel aangenomen dat dit een studie is voor de decoratie van een zaal van de Nieuwe Doelen met fresco's, waarvoor Bramer rond 1660 de opdracht kreeg.

Drieluik met schuttersoptocht; ontwerp voor de muurschilderingen van de Nieuwe Doelen te Delft

Een ballontocht aan een touwtje

Hengsel van de doodskist van Karl Wilhelm Naundorff (c. 1785 – 1845), met echtheidsverklaring

Jacob Willemsz. Delff (II)

Portret van Andries van der Goes (1619-1669)

Anoniem

Miniatuur, portret van Willem van Oranje op zijn sterfbed

Doodsportret van Willem van Oranje in medaillon

Jacobus Anthonie Meessen

Ajer Bangies, riviergezigt

Tegeltableau

De buik van de kalebasvormige geribde fles is beschilderd met bloemen in rechthoekige panelen. De schouder is versierd met bloemen en ranken. Ook de hals is versierd met bloemen en ranken.

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

Ontwerptekening van een glas-in-loodraam met de gevangenneming van Christus die wordt gekust door Judas.

Porseleine suikerpot met twee oren en een deksel met een knop in de vorm van een perzik. Op de bovenrand is een golvend ketting motief in rood en goud met daaronder festoenen in bovenglazuur blauw. Op de buik is het wapen van de familie Van Alderwerelt te zien: een rood schild met drie zilveren papegaaien; daarboven een helm met een rijksappel die geflankeerd wordt door zilveren vleugels. 
 
De Van Alderwerelt familie komt uit Middelburg, maar verplaatste zich later naar Amsterdam en Delft. Joan Carel van Alderwerelt (1726-1791) was raadsman, ouderling en burgermeester van Delft en directeur van de VOC-kamer van 1777-1791. Joan Carel trouwde met Alida Anna de Roo, waardoor de afstammelingen van deze tak van de familie de naam De Roo van Alderwerelt dragen.

Suikerpot met het wapen van de familie Van Alderwerelt

Calvé-Delft's Mayonnaise

Jan Schoonhoven

Een lichtgrijs vlak, bestaande uit smalle strookjes diagonale arceringen. Een gedeelte van de bovenste helft van het werk bestaat uit kleine 'lapjes' van over elkaar geplaatste horizontale en verticale arceringen. Dit gedeelte is donkergrijs en steekt als een wig (met de punt naar beneden) in het lichtgrijze vlak.

T71-31

Marri Oosterholt

Rijk van Lavieren

Bedelaar

De Porceleyne Schotel

Jan Pennis sr

Bord, met standring, met op het plat gedecoreerd met een gestileerd weergegeven, bloeiende zogenoemde theeboom voor een hekje. De voorstelling wordt omgeven door een kruisjesband. De rand toont vijf medaillons met bloemwerk. De vakken daartussen zijn opgevuld met gestileerd bladwerk. 
Op de achterkant drie sterren en drie ovalen. 
 
 
Het theeboomdecor werd in de tweede helft van de achttiende eeuw veelvuldig toegepast waarbij de diverse uitvoeringen in grote lijnen overeenkomen. Het werd zowel in blauw als in polychroom uitgevoerd. Vooralsnog lijkt het theeboommotief hoofdzakelijk voor te komen op Delfts platgoed.Het motief is ontleend aan een decoratie op het Chinese Kangxi porselein van een symmetrische heester.

Bord

Drie misvormde bussen

Zeskantige, conische fles met smalle hals met op voorzijde een grote siervogel (mogelijk een pauw) met waaiervormige staart, staande op rots met bloeiende bloemen en struiken en aan de keerzijde decoratie van bloesemtakken in Kakiemon-stijl. 
Aan de hals en voet decoratie van bloemen met een fabeldier in uitsparing.

Stel flesvazen

Jacques Callot

Israël Henriet, Parijs

Les Miseres et les Mal-Heurs de la Guerre. 4

Cornelis Dircksz. Boissens

Allegorisch portret van Maurits na de overwinning bij de slag bij Nieuwpoort, 1600

Les Miseres et les Mal-Heurs de la Guerre. 6

kutika

Miniatuurhouder met de portretten van Willem van Oranje en zijn vierde vrouw Louise de Coligny. Willem van Oranje is afgebeeld op zijn sterfbed, Louise de Coligny met een rouwteken op haar hoofd. Volgens de overlevering zou Louise haar man voor Balthasar Gerards hebben gewaarschuwd, omdat zij zijn duistere gestalte niet vertrouwde.

Medaillon met miniatuurportretten van Willem van Oranje op zijn sterfbed en zijn vierde vrouw Louise de Coligny

Rudolf Bremmer

Tuinderij in het Westland

Het betreft een ordeteken van de orde van de Witte Olifant. Het betreft 'De Meest Verheven Orde van de Witte Olifant', de meest verleende Thaise onderscheiding. Het heeft een lint met kroon in stupavorm en zon en halsband en oorsieraden en vierpuntige ster; hieronder een ster met tweeëndertig punten. In de kleuren: rood, groen, geel, blauw, wit, oranje en goud. De decoratie (in medaillion) witte olifant met zadel en hoofdbedekking, omgeven door palmen, hier om heen drie kransen van elk zestien punten; aparte draaginsigne. met rood groene strik. Voorzien van een rechthoekige doos in de kleuren: rood, wit en zwart..

N. de Graaf

Een ronde schotel, zogenaamd Zwart Delfts met floraal decor op zwart fond, op standring. Decoratie met bloemmotieven en twee vogels. 
 
In 1978 bestond De Porceleyne Fles 325 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum werd de productie hervat van het befaamde Zwart-Delfts van weleer. De voorwerpen met een polychrome versiering op een glanzende lakzwarte ondergrond komen wat betreft de vorm in grote lijnen overeen met het type producten dat al eeuwen lang in Delft werd gemaakt. De hier afgebeelde collectie uit 1978 bestaat uit een serie schotels en tevens uit nieuw ontworpen vazen, schaaltjes en een kom. 
Aan het begin van de achttiende eeuw liet men zich inspireren tot dergelijk zwart Delfts door lakwerk en het zogenoemde Famille Noir porselein na te bootsen. Dergelijk geëmailleerd Chinees porselein in de kleuren vert, rose, noire en jaune ontstond tijdens het bewind van keizer Kangxi (1662-1722). In de negentiende eeuw verdeelde men dit porselein onder in familles en werd de overheersende kleur hieraan toegevoegd. 
Om in het jubileumjaar 1978 het Zwart-Delfts te introduceren, werd het jaar daarvoor opnieuw begonnen met de ontwikkeling van dit product. Nieuwe decors werden ontworpen die in samenwerking met de modelleur en het ceramisch laboratorium werden afgestemd op kleuren, modellen en glazuur. 
In een publicatie uit 1978 waarvan de titel verwijst naar de gelijknamige in 1962-1963 te Amsterdam gehouden tentoonstelling 'Het wondere zwart van Delft', spreekt de toenmalige directeur van De Porceleyne Fles, J. Dekker, zijn bewondering uit voor 'de levendige plateelkleuren met teruggehouden toon, aangebracht tegen het diepe, lakzwarte fond, afgedekt met transparante glazuur, waardoor de typische zachte hoogglans ontstaat en daardoor sterke herinneringen oproept aan de zo beroemde chinese lakpanelen'. Hierbij vallen op 'de fraaie oosters-georiënteerde bloem- en bladmotieven, die tot evenwichtige decors zijn samengesteld', aldus Dekker, 'terwijl veel van deze decors verder uitgewerkt werden door de toevoeging van een sierlijk vogelmotief'. Op 26 september 1978 werd de jubileumcollectie Zwart-Delfts aan Koningin Juliana gepresenteerd. 
Ongetwijfeld zal vooral de faam van het achttiende eeuwse Zwart-Delfts de beweegreden zijn geweest om juist bij het 325-jarig jubileum een dergelijke productie te hervatten. Het glanzende lakzwarte Delfts geldt immers als het ultieme bewijs van de technische hoogstandjes uit die tijd. Tot op de dag van vandaag wordt een keur aan zwart siergoed op de markt gebracht: van wandversiering en kaststellen tot kandelaars en in tal van kleuren uitgevoerde koetjes. 
In de jaren 70-80 werd in Gouda eveneens aardewerk met een hoogglanzend zwart oppervlak op de markt gebracht. Voorwerpen als een plateau en theebusjes vertonen een fraai Oosters decor met karakteristiek bloemwerk en pagodeachtige bouwsels.

Portret Mevr. Luijendijk (Portretstudie)

Jan Heesterman

Gezicht op Nootdorp

Piet Kramer

In het midden van de compositie een haan; rechts naast hem een zittende kip met voor haar een lopend zwart kuiken met de vleugeltjes uitgespreid; links achter de haan een kip met gevelkte nek en enkele andere kuikens; in de rechterbovenzijde is een stenen muur weergegeven en vogel; in de linkerbovenhoek is een landschap met vogels zichtbaar.

Pluimvee

Ben Hoezen

Vierkant, doosvormig object, met op de achterwand in serie en in gelijkwaardige banen, spiegelende vlakjes en daaroverheen een blauw ruitenpatroon. Loodrecht op de achterwand staan uitstekende, doorzichtige schotjes.

Oude boeken met pijpje

Willem J.M. Kerklaan

Een in een driehoek (basis breder dan de zijden lang zijn) opgespannen doek, waarop kleine driehoekjes opgebouwd uit horizontale en verticale streepjes dit doek geheel vullen en een structuur vormen van naast, onder en boven elkaar geplaatste driehoekjes. 
 
De structuren op het doek, meestal met een zeer minimaal en uitgebalanceerd gebruik van kleur op een witte ondergrond, zijn zeer subtiel. In dit werk speelt de lijn, maar indirect ook het vlak een belangrijke rol. Het licht dat op het werk valt is de enige niet berekende factor in het werk, die het werk telkens een nieuw gezicht geef.

DH-857

Treurberk

David Derksen

Split vase

Het octagonale trekpotje is balustervormig en heeft een stand'ring', een korte rechte hals, een ovaal oor en een rechte tuit. Het octagonale deksel is wijd klokvormig en heeft een ?vormige knop. De buik heeft rechte kaders met afwisselend een bloemenrank, en een lotusbloem tegen een achtergrond van servetwerk. Op de hals en de dekselrand lopen smalle banden met een floraaldecor. Het deksel is versierd met twee bloemenranken.

De geribde cilindrische vaas loopt enigszins taps toe en is voorzien van een ingesnoerde nek met korte naar buiten gebogen rand. 
De collectioneur F.E. Vlielander Hein, die in 1913 zijn omvangrijke verzameling 'oud' Wit-Delfts legateerde aan het Gemeentemuseum Den Haag, stelt in een artikel uit datzelfde jaar vast dat voor velen het 'oud-wit Delftsch aardewerk' onbekend is of zelfs 'het als niets waardig' aan hen voorbijgaan. Volgens hem verdient 'het witte goed' dat hem zo na aan het hart ligt, in meer dan 'één opzicht belangstelling'. Hij benadrukt de historische waarde van deze Delftse productie. De voorwerpen zijn immers slechts met een ondoorzichtig wit tinglazuur bedekt, waardoor dergelijk goed de onderzoeker alle mogelijkheden biedt de basis van de technische aspecten van het tinglazuuraardewerk grondig te bestuderen. 
Vervolgens gaat Vlielander Hein uitvoerig in op een in 1778 gezamenlijk door de Delftse plateelbakkers opgestelde prijslijst. Evenals de prijs van het 'blauw of geschilderd goed' komt de prijs van het aanzienlijk goedkopere witgoed aan bod, dat als alledaags gebruiksgoed kan worden betiteld. Bovendien werden de prijzen vastgesteld van zowel het 'schone' oftewel ongeschonden Delfts als van het 'wrakke' goed met bakfoutjes. 
Een grote groep Wit-Delfts is in 1980 op het voormalige terrein van plateelbakkerij De Porceleyne Fles aan het licht gekomen. Deze bodemvondst, waartoe overigens tevens gedecoreerd goed behoort, dateert uit 1660-1680. Aangezien Wit-Delfts nagenoeg nooit een merk vertoont, is het in tegenstelling tot het wel gemerkte goed, onmogelijk de fabriek van herkomst vast te stellen. Gelet op de locatie van de bodemvondst is dat dus niet het geval met de in onze recente publicatie over De Porceleyne Fles beschreven groep wit-goed. Het belang van deze bodemvondst is dan ook groot. Enerzijds gaat het daarbij om Wit-Delftse producten waarvan de herkomst wél bekend is. Anderzijds werpt deze omvangrijke groep licht op het productieassortiment dat men toentertijd voerde, nota bene slechts een zevental jaren na de start van De Porceleyne Fles in 1653. 
Drie eeuwen later produceert De Porceleyne Fles opnieuw ongedecoreerd Delfts waarvan een aanzienlijk aantal tot de collectie van de Gemeentemusea Delft behoort. Bij het bekijken van deze uit 29 voorwerpen bestaande groep 'nieuw' Wit-Delfts aardewerk blijkt dat menig voorwerp is ontleend aan vormen van weleer. 
In de jaren dertig van de twintigste eeuw hervatte men de productie van het wit-goed, omdat het vanwege de lage onkosten immers aanzienlijk voordeliger was dan het beschilderde. Vooral deze prijsfactor bracht De Porceleyne Fles ertoe om tijdens de crisis van de jaren dertig opnieuw het ongedecoreerde Delfts aan de man te brengen. Wellicht zou het een gunstige invloed hebben op de omzet van de fabriek.

Gerardus Bernhard Marie Sühl

'Zuigeling'

Les Miseres et les Mal-Heurs de la Guerre. 8

Kruiken

Tomas Rajlich

A: lichtgeel vlak, links doek vrijlatend. B: roze vlak met daarover raster in potloodlijnen. C: zwart vlak over geel en daaronder doek vrijlatend. 
 
Rajlich brengt dunne monochrome verflagen aan op het doek, dat gedeeltelijk zichtbaar blijft, waardoor een soort gelaagdheid ontstaat in het werk. Het raster op het middelste doek verwijst ook naar die gelaagdheid. Enerzijds is er de formele orde van het raster en anderzijds de expressie van de schilderachtige verfstreek

Nebe - Peklo - Ráj

Elizabeth's hofje, Leiden (voorstudie)

De Witte Ster

Jan Henderikse

The Cathedral High in the sky

Leon Senf

In 1904 werd H.W. Mauser aangesteld als technisch directeur van de fabriek. In 1903/04 wordt Heinrich W. Mauser aangesteld als technisch directeur van de fabriek. Samen met Leon Senf bestudeerd hij collecties met Islamitische keramiek. De schilder W.D. Oosterloo krijgt de opdracht de oude techniek zo dicht mogelijk te benaderen door bestudering van oude scherven. Vanaf oktober 1909 ontstaan zo het ‘Nieuw Delfts’ met het Oud-Perzisch, Nieuw-Perzisch en het Luster aardewerk

Zalfpot

Kleurvlekken

De Paauw

Kwispedoor, klokvormig met brede vanger en groot c-vormig oor, gedecoreerd met vogel op doorboorde rots, geflankeerd door grote en kleine bloemen, floraal decor op boven- en onderzijde hals en blad, op het oor slingertjes en streepjes, concentrische ringen op hals en voetrand.

Frederik van Frijtom

Het met standring uitgevoerde, ronde schaaltje is aan de voorkant in het plat zeer gedetailleerd beschilderd met een rivierlandschap gestoffeerd met een veerpont met figuren op de voorgrond. Aan de andere oever is een dorp tussen de bomen te zien. 
De rand is voorzien van een blauwe band. 
Dit schaaltje maakt deel uit van een set van vijf schaaltjes, elk gedecoreerd met een ander Hollands landschap.

Een Delftse faience schaaltje met een ronde vorm.

Willem Hendrik Mühlstaff

Fluitglas met licht oplopende van boven omgeslagen voet en holle balustervormige stam met kraag. De kelk draagt aan de voorzijde een met diamant gegraveerd portret van Frederik Hendrik, aan de achterzijde zijn wapen met het hartschild Coligny. Daaronder rondom een stadsprofiel (vermoedelijk een toespeling op zijn roem als stedendwinger). Takken met bloemen en vruchten versieren de voet en verlevendigen de fluit. 
Het glas is van Nederlandse oorsprong, al is de stam Venetiaans van vorm. Glazen van dit model en makelij zijn tot het einde van de 17de eeuw gegraveerd.

Fluitglas met portret van Frederik Hendrik

Wan Liya

Rond diep bord met een decoratie van een Chinees landschap met brug en paviljoen, randen met servetwerk en cartouches met landschapjes en geluksemblemen.

'Made in Holland'

Armband Delftsche Burgerwacht

verfbus met schepje

Meestal werden tegeltableaus in een interieur aangebracht, een enkele maal evenwel ook op een buitengevel. Zo werd in 1884 een groot tableau van 400 tegels op de gerestaureerde gevel van de Waag in Alkmaar geplaatst. Dit experiment werd lovend door de pers ontvangen maar bleek helaas kort na het aanbrengen een mislukking. Dit leidde rond 1900 bij De Porceleyne Fles tot de ontwikkeling van het zogenoemde sectielaardewerk waardoor veel problemen rond keramiek in de buitenlucht voortaan tot het verleden behoorden. De oplossing bleek te liggen in het gebruik van gesinterde materialen. Kenmerkend voor het sectiel zijn de voegverbindingen die de hoofdlijnen van de tekening volgen zoals bij glas-in-lood waardoor onregelmatige tegelfragmenten ontstaan. De sectieltableaus werden zowel in een matte als in een gekristalliseerde uitvoering vervaardigd. De decoratie bestond uit dunne laagjes gekleurd porselein op een dikkere onderlaag van wit porselein, de zogenaamde pate-sur-pate techniek. Deze werden niet geglazuurd zodat het tableau ook in de buitenlucht een natuurlijk aanzien behield. De productie van het matte sectiel werd vanwege de hoge onkosten in beperkte mate toegepast bij de vervaardiging moesten de droog- en bakkrimp van de gekleurde decoratie en de onderlaag op elkaar worden afgestemd zodat de fragmenten niet kromtrokken of scheurden. 
Het sectieltableau 'Afgunst' is van de hand van Adolf le Comte. Het toont een vrouw in opperste emotie met de mond geopend en met gefronste wenkbrauwen. Zij is getooid met een kap met hoorns die wordt omgven door vlammen. Met haar spitse nagels krast ze over haar borst. De achtergrond bestaat uit grillig gevormde lijnen. Dit tableau werd samen met de sectieltableaus 'Mondscheinsonate' en 'Lusthof' tentoongesteld op 'De Eerste Internationale Tentoonstelling voor Moderne Decoratieve Kunst' te Turijn in 1902, waarvoor een gouden medaille werd uitgereikt.

Sectieltableau 'Afgunst'

Jan van Eyck

Glas-in-loodraam 'Giovanni Arnolfini en zijn vrouw'

Messing ofwel geel koperen scharen foedraaltje. De bovenzijde ontbreekt.

Afgebeeld is Willem Frederik Karel prins der Nederlanden, prins van Oranje-Nassau, zoon van koning Willem I en Wilhelmina van Pruisen. Prins Frederik werd in ballingschap geboren op 28 februari 1797 in Berlijn. Aan het Pruisische hof groeide hij op. Na de restauratie van de Oranjes in 1813 zet hij voor het eerst voet in Nederland. Als tweede zoon van koning Willem I, kan hij aanspraak maken op de Nassause domeinen in het Duitse Rijk. Tijdens het congres van Wenen worden deze ingeruild voor het groothertogdom Luxemburg. In 1816 doet de prins afstand van zijn recht op Luxemburg, op verzoek van zijn vader. Vanaf 1815 tot 1862 woont Frederik de vergaderingen van de Raad van State bij en in 1816 wordt hij benoemd tot Grootmeester-nationaal der Vrijmetselaren. In 1825 trouwt hij met zijn nichtje Louise waardoor zijn toch al hechte banden met het Pruisische hof, verstevigen. Bij de troonsafstand van zijn vader, koning Willem I, neemt de prins ontslag uit alle openbare betrekkingen. In 1881 sterft de prins.

borstbeeld van Prins Frederik

Onder de naar voren uitspringende houten kroonlijst van de schoorsteenboezem werden in de 17de eeuw ook wel grote tegeltableaus aangebracht, meestal met een hoogte van 13 tegels. In de vroege 17de eeuw was weinig meer betegeld dan de kamerwand waartegen de schouw stond. Geheel betegelde kamers of tegellambriseringen kwamen pas later in zwang. 
Het uitgangspunt bij haardachterwandtableaus was symmetrie. De twee, links en rechts van de rookbaan geplaatste achterwandtableaus zijn altijd pendanten. Een volledige betegeling van de achterwand bestaat uit een paar pilasters en een pendant stel tableaus. Dit kwam ook in eerste helft 17de eeuw niet vaak voor. Naast de pilasters zijn een enkele keer opnieuw op elkaar afgestemde tableaus aangetroffen. Kamers met haardachterwandtableaus behoren tot de meer representatieve vertrekken in de woonhuizen welvarende ambachts- en kooplieden. De tableaus waarvan de herkomst is te achterhalen, zijn allen afkomstig uit burgerwoonhuizen en niet uit officiële regeringsgebouwen. 
In de 17de eeuw kwam in de schilderkunst een einde aan de gekunstelde, internationale stijl van het Maniërisme. De stijl van de achterwandtableaus veranderde echter weinig. De afbeeldingen zijn onder te brengen in vier hoofdgroepen: de oudheid,personificaties, de bijbel en de Oranjes. Op de oudste voorbeelden zijn menselijke figuren afgebeeld staande op een plavuizen of hardstenen vloer. Bij latere tableaus staan ze op een heuvelachtig grondje met een rijtje struikjes. De personificaties van 'Geloof', 'Hoop' en 'Liefde' staan altijd op grondjes en niet op plavuizen vloeren. 
Veel van dit soort tableaus zijn op de laagste horizontale tegelrij voorzien van een tekstband. Tableaus met op de onderste horizontale tegelrij een tekstvermelding tussen twee horizontale strepen zijn bekend van 1615 tot 1630. Deze zijn doorgaans wat ouder dan tableaus met tekstvermeldingen binnen een cartouche. Bij de meeste tekstbanden beslaat de tekst 1 tegel en is op flankerende tegels een rocaille geschilderd. De rest van de tegel is opgevuld met arcering of stippen tegen een egaal lichtblauwe achtergrond. 
Als modeverschijnsel verdwenen de achterwandtableaus tegen einde van het tweede kwart van de 17de eeuw. Rond het midden van de eeuw stopt het gebruik van haardachterwandtableaus.De productie van haardachterwandpilasters echter, wordt niet gestaakt, deze ontwikkelen zich op eigen wijze verder. 
 
Afgebeeld is een vrouwenfiguur met een bijbel en een crucifix in de handen. De vrouw personifieert Geloof. Samen met Hoop en Liefde (naasten-) is dit één van de drie theologische deugden. Deze zijn weergegeven als drie vrouwen met kenmerkende attributen. In de Gotische kunst neemt zij de ereplaats in aan de rechterzijde van Christus, en heeft een kruis en mogelijk een (mis)kelk als attributen die zij behoudt. Gedurende de Contrareformatie heeft de personificatie van Geloof een geopend boek in de handen waarop een kruis ligt. Dit geeft aan dat het om de Bijbel gaat. Haar voet rust op een stenen blok, haar basis. Een enkele keer heeft zij een kaars in de handen, het licht van het Geloof, een attribuut dat ook bij de personificatie van Liefde voorkomt. Een helm beschermt haar tegen aanvallen van ongelovigen. Haar hand tegen haar borst is haar karakteristieke gebaar.

Les Miseres et les Mal-Heurs de la Guerre. 18

Houwwapen voorzien van een houten draaghaak met onder de steel een merk; bikin adi madja tjikeroeh. Donkerbruin bewerkt houten heft met een bruin houten schede met 
om de schede zeven dunne koperen ringen. 
De lemmet is sabelvormig, het platte deel is voorzien van lofwerk, een brede bloedgroef en randgleuf.

Henricus Arnoldus Piccardt

De Porceleyne Fles

Bord met transferprint in mangaan. Op het plat is een bloempot met diverse bloemen en rondom bloemranken en vogels. Op de rand zijn diverse florale motieven. Op de achterkant staart in een zwart geschilderde tekst: 'Steen uit Engeland // En Glans van den Heer Piccardt // gebakken alhier den 2e Junij 1845 // Delft' 
 
H.A. Piccardt had veel concurrentie van het populaire Engelse industriële aardewerk, waardoor hij zijn traditionele tinglazuuraardewerkproductie aanpastte aan dit modernere goed. 
 
In 1804 verkoopt Dirck Harlees de plateelfabriek aan Henricus Arnoldus Piccardt. Harlees gaat hierbij tevens de verplichting aan Piccardt gedurende een periode van twee jaar wegwijs te maken in het plateelbakkersvak. Om concurrentie vanuit zowel het binnen- als buitenland het hoofd te bieden, ontwikkelde Piccardt een nieuwe techniek om een harder soort aardewerk te fabriceren. In vergelijking met de bestaande Delftse faience was dit een sterkere en goedkopere keramieksoort met een witte scherf. Hiermee werd getracht het Engelse roomkleurige aardewerk, het zogenaamde creamware van met name Josiah Wedgwood (1730-1795) te imiteren. Dit creamware werd al vanaf het midden van de achttiende eeuw geïmporteerd en vormde een serieuze bedreiging voor de Delftse markt. 
Piccardt reisde naar Engeland om het productieproces nader te bestuderen. In 1811 ging hij een compagnieschap aan met een zekere Herman Bezoet de Bie om 'te exerceeren de fabricq van Delftsch en Engelsch aardewerk', voor een periode van twaalf jaar. Twee jaar later werd deze overeenkomst ontbonden. Piccardt doet opnieuw een poging tot een samenwerkingsverband. Dit keer met de graveur Leonardus Schweickhardt die zich bezig zal houden met het 'drukken op aardewerk'. Alle moeite werd uiteindelijk beloond; voor bevredigende resultaten ontving hij diverse prijzen en eervolle vermeldingen.

Gillis van Oosten

Marco Zwinkels

Atelierportret Coen de Jong

Antoni van der Linde

Tabaksdoos met daarop een afbeelding van waarschijnlijk een jaarlijks zomeruitje naar de buitenplaats. Spullen gaan mee met de wagen en de mensen gaan zelf met de schuit

Vaas met portret van Koning Willem I

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Vaas met portret van Koning Willem I

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?